پرسش و پاسخ ـ ۱۳،چرا قرآن را که سوزاندند هیچ عذابی نازل نشد؟

  • چرا قرآن را که سوزاندند هیچ عذابی نازل نشد؟

  • چرا هیچ کس مسخ نشد؟

  • میمون یا حیوان نشد؟

  • اگر عذاب قرار باشد بعدها نازل شود که بالاخره همه انسانها سرانجام با نوعی گرفتاری و بیماری از این دنیا می روند! این شبهه را در سایت های اسلام ستیز های اسلام ستیز به شدت در میان جوانان ترویج میکنند پاسخ چیست؟

پاسخ : اصل این اشكال بر یك عقیده توهمی مبتنی شده است. باید دید در كدام‌یك از منابع دینی آتش‌زدن قرآن، توهین به آن و یا به دیگر كتاب‌های آسمانی و مقدسات دینی، موجب نزول عذاب آسمانی و مسخ‌شدن افراد اهانت‌كننده یا دیگران می‌شود؟! آیا در ایات قرآن چنین مطلبی ذكر شده؟

البته اهانت به مقدسات دینی گناه عظیمی محسوب می‌شود، و مجازات‌هایی خواهد داشت، اما جایی گفته نشده كه این گناه موجب نزول عذاب به‌معنای مورد نظر سؤال‌كننده خواهد شد.

اهانت به كتاب آسمانی یك وقت از طرف فرد یا افراد كه معتقد به آسمانی‌بودن آن یعنی كتاب خدا هستند صورت می‌گیرد که البته گناه عظیمی محسوب می‌شود و موجب مجازات عظیم خداوند خواهد شد. اما یك وقت از طرف یك فرد یا افرادی غیرمعتقد به آسمانی‌بودن آن انجام می‌گیرد، كه در این صورت مشكل از ناحیة جهل به یك حقیقت پیدا می‌شود. این گروه جاهل هستند و فریب‌خورده از نظریات جاهلانه و مغرضانه عده‌ای مغرض، در این صورت نزول عذاب آسمانی به معنای مورد نظر، اصلاً مطرح نمی‌باشد. یعنی مجازات این‌گونه افراد نزول عذاب آسمانی نخواهد بود.

البته این گروه دوم در اصل پیرو هیچ‌یك از ادیان آسمانی نیستند و اگر خود را پای‌بند یك دین آسمانی معرفی كنند، ادعای آن‌ها دروغ و از روی نفاق است. این‌ها غالباً كسانی هستند كه قرآن مجید را یك بار در حد ترجمه‌های متعارف و متداول هم نخوانده‌اند.

چون اگر كسی پای‌بند و معتقد به یكی از ادیان آسمانی گذشته باشد، متوجه خواهد شد كه در قرآن مجید ده‌ها بار كتاب‌های آسمانی قبلی یاد شده و صورت اصلی و حقیقی آن‌ها مورد تكریم قرار گرفته، البته نه صورت تحریف‌یافته فعلی كه مخلوطی است از سخنان پیامبران و انسان‌های عادی، اما در هر صورتی اهانت به كتاب آسمانی هیچ جایگاهی در اخلاق و احكام دینی ندارد.

قرآن مجید تورات و انجیل را به‌عنوان كتاب آسمانی معرفی كرده و ایمان به‌  آن‌ها را جزو شرایط پای‌بندی به دین اسلام معرفی كرده-  البته صورت حقیقی و  اصلی آن ها و اهل كتاب را به‌ جهت عمل‌نكردن به دستورات آن‌ها و تحریف آن‌ها مورد انتقاد قرار داده است. در قرآن مجید در مورد اصل كتاب‌های آسمانی قبلی آمده است:

«وَ الَّذِینَ یُؤْمِنُونَ بمَِا أُنزِلَ إِلَیْكَ وَ مَا أُنزِلَ مِن قَبْلِك …» (البقره/۴)

متقین اوصافی دارند، از جمله ایمان به آن‌چه به پیامبر اسلام نازل شده (یعنی قرآن مجید) و آن‌چه به پیامبران قبلی نازل شده بود.

طبق معیارهای اخلاقی دین اسلام نه‌تنها اهانت به كتاب‌های آسمانی قبلی مثل تورات و انجیل جایز نیست، بلكه تكریم و تصدیق آن‌ها هم به مسلمین لازم است. البته صورت اصلی و حقیقی كتاب‌های آسمانی. اما درعین‌حال كه آن كتاب‌ها تحریف شده است ولی عده‌ای آن‌ها را احترام می‌كنند و به آن‌ها عقیده دارند، ‌باز هم اهانت در مورد آن‌ها روا نیست.

کلام ایام - 382، پناهگاهی که برچیده شد و پناهگاه برقرار و فعال
بخوانید

حال آیا امكان دارد كه یك كلیمی و یا یك مسیحی به كتابی كه از طرف خداوند نازل شده و پیامبران قبلی هم آن را معرفی كرده‌اند و از زمان‌های قبل از نزول چنین كتابی خبر داده‌اند و ایمان به آن را به پیروان خود سفارش كرده‌اند و ضروری دانسته‌اند، اهانت كند؟! طبعاً جواب منفی خواهد بود و اگر شخصی مرتكب این كار شد، کلیمی و مسیحی محسوب نمی‌شود و بلكه فردی است مغرض و منافق اما در عین‌حال مجازات او و یا دیگران كه با او همراهی می‌كنند، نزول عذاب آسمانی و مسخ‌شدن نیست.

آیا در تاریخ حوادث مربوط به پیامبران و مخالفان آن‌ها و نزول كتاب‌های آسمانی از این نوع حوادث پیش نیامده و آیا در امثال این اعمال عذاب آسمانی نازل شده و یا گروهی مسخ و به حیوانات تبدیل شده‌اند؟، آیا گناه سوزاندن قرآن كریم بزرگ‌تر از كشتن عمدی تعدادی از پیامبران خدا می‌باشد و آیا در وقت كشتن یكی از پیامبران خدا عذاب نازل شده و یا گروهی مسخ شده‌اند؟

البته به دلالت آیاتی از قرآن مجید، گاهی در اثر تكذیب پیامبران خدا عذاب آسمانی نازل شده و گاهی گروهی از انسان‌ها مسخ شده‌اند! اما نزول این نوع عذاب علل و شرایط خاصی دارد و در صورت به‌وجودآمدن آن شرایط این نوع عذاب هم نازل شده است. گاهی بعضی از جوامع بشری به مرحله‌ای از فساد و تباهی دچار می‌شدند كه امكان اصلاح آن‌ها وجود نداشت و رسولان الهی هم دیگر نمی‌توانستند مشكلات ناشی از فساد گسترده در آن جامعه را از بین ببرند، و وضع به‌صورتی درمی‌آمد كه ادامة حیات آن جامعه عامل گسترش فساد و تباهی بیش‌تر می‌شد، در آن موارد عذاب خداوند بر آن قوم نازل می‌شد، این نوع عذاب كه به آن «عذاب استیصال» گفته می‌شود، بعد از ظهور پیامبر آخری از بین رفته است، البته نوع دیگر عذاب الهی امکان پذیر نیست.

علت ازبین‌رفتن آن نوع عذاب و باقی‌ماندن نوع آن و حكمت عذابهای خداوند، و به‌طور كلی اصل حكمت نزول عذاب، احتیاج به بحث مستقلی دارد كه جای آن در این نوشته نیست.

الیاس کلانتری

۹۱/۱۱/۲۵

برچسب ها
دکمه بازگشت به بالا
بستن