۴۴-آیا می شود ارتش های کوچک امام زمانی درست کرد؟
پاسخ: به وجود آورن ارتش امام زمانی چه کوچک، چه بزرگ، احتیاج به قدرت و علم و مدیریت امام زمانی دارد! و از دیگران ساخته نیست. در زمان غیبت امام زمان (ع) باید فعالیت های فرهنگی انجام داد، نه فعالیت نظامی. اگر تشکیل حکومت امام زمانی در جهان امکان پذیر بود، ظهور و قیام آن حضرت یک روز هم به تأخیر نمی افتاد. علت ادامه دوران غیبت، و تأخیر ظهور آن حضرت، فراهم نبودن شرایط تشکیل حکومت دینی جهانی است. یعنی نبودن زمینه فرهنگی در جهات عقیدتی، اخلاقی، علمی و سایر جهات لازم می باشد. غالب انسان ها در جوامع مختلف به تفاوت یک نظام زندگی آسمانی و حکومت مربوط به آن و نظام های زندگی که از علم و تجربه انسان ها به وجود آمده، توجه نداشتند و به جای حمایت از پیامبران خدا و کمک به آن ها، به کمک دشمنان آنان رفته و عوامل به وجود آورنده یک جامعه برتر و متعالی را از بین بردند! و تاکنون هم تحوّل گسترده و مهمی در این زمینه به وجود نیامده است.
انسان هائی هم بودند که از بعد علمی و عقیدتی به این تفاوت توجه داشتند، اما در مقام عمل برای ایجاد آن شرایط اقدامی نکردند، آسایش و آرامش در زندگی فردی را به فعالیت و زحمت کشیدن در این زمینه ترجیح دادند. و نهایتاً در ضمن آرزوهای خود، این آرزو را هم داشتند که در جوامع بشری پیامبران خدا و مصلحان آسمانی قدرت و حکومت را در دست داشته باشند نه پادشاهان از انسان های عادی. اما گو این که توقع داشتند دیگران زمینه این نوع حکومت ها را ایجاد کنند و همه چیز را برای آن ها فراهم کنند و خود آن ها بدون هیچ زحمت و تلاشی از برکات آن نوع حکومت ها بهره مند شوند!!
اگر انسان ها و یا گروه تأثیر گذاری از آن ها مقداری در این زمینه یعنی تفاوت حکومت و مدیریت پیامبران خدا و حکومت های عادی بشری تعقل کنند و این موضوع مهم زندگی خود را مورد بررسی و دقت قرار دهند، و به لوازم این تعقل و تفکر بیاندیشند، زندگی آن ها تحوّل عظیمی پیدا خواهد کرد.
تفاوت جوامعی که تحت مدیریت پیامبران خدا قرار داشتند با جوامعی که حکومت های بشری در آن ها برقرار بوده، مثل تفاوت علم و قدرت خداوندی است با علم و قدرت انسان ها.
گروهی از انسان ها در جوامع انسانی گذشته به عللی با پیام آوران خداوند مقابله کردند و مانع فعالیت های علمی و اخلاقی و مجموعاً فرهنگی آن ها شدند، تا جائی که گاهی آن ها را به قتل رساندند.
عده ای از انسان ها هم این صحنه ها را تماشا کردند و بی اعتناء به حوادث به زندگی شخصی خود مشغول شدند. و سرانجام خداوند عالم آخرین حجت خود، و آخرین جانشینی پیامبر اسلام (ص) وجود مبارک امام را جهت حفاظت و جلوگیری از کشته شدنش، در یک نوع زندگی فوق عادی قرار داد و اراده فرمود که در زمانی مناسب و شرایط خاصی آن وجود مبارک را ظاهر کند و تمام مردم جهان از برکات خاص حکومت او در سطح جهانی بهره مند شوند. اما برای رسیدن به آن مرحله از زندگی انسان ها و تحقق این اراده خداوند، احتیاج به یک تحوّل فکری و عقیدتی در انسان ها و یا گروهی تأثیر گذار از آن ها وجود دارد.
خداوند عالم در این جهت رحمت خود را از انسان ها و مخلوقات خود قطع نکرده است و این انسان ها هستند که از حوزه حکومت آسمانی خارج شده و فاصله گرفته اند.
و تا زمانی که در این بیراهه ها و بیابان ها سرگردان هستند، اوضاع زندگی آن ها تغییر نخواهد کرد.
اما اگر از این بیراهه ها و بیابان های خشک بی آب و گیاه بر گردند و جاده حقیقی زندگی را که پیامبران خدا به آن ها نشان دادند پیدا کنند، امواج رحمت خداوند به سوی آن ها جریان خواهد یافت.
وجود مبارک آخرین حجت پروردگار عالمیان به منزله آفتابی است که عده زیادی از انسان ها خود را از معرض تابش نور آن کنار کشیده اند و در تاریکی های ناشی از این فاصله گرفتار شده اند. مثل این که گروهی از انسان ها تحت تأثیر گروهی شیاد و تبهکار و یا هر علت دیگری، خانه هائی از زیر زمین ها و چاه ها بسازند و خود را در آن خانه ها محبوس کنند و مانع تابش نور آفتاب به آن خانه ها بشوند و خود و دیگران را از برکات و آثار ارزشمند نور و حرارت آن آفتاب محروم کنند و در تاریکی ها زندگی کنند و از زندگی خود و مشقّت های آن شکایت کنند و در آرزوی از بین رفتن مشقّت ها و مشکلات ناشی از زندگی در آن مکان ها عمر خود راضایع کنند.
برطرف شدن مشکلات زندگی انسان ها در سطح جهانی با برقراری حکومت دین توحیدی و برکات وجودی امام عصر (ع) امکان پذیر خواهد بود. و رسیدن به آن مرحله هم احتیاج به فعالیت فرهنگی دارد و چگونگی آن هم در سیره شریف رسول خدا (ص) و امامان معصوم (علیهم السلام) بیان شده است.
الیاس کلانتری
۹۳/۱۰/۱۶