کلام ایام – ۱۴۸، برکات عید فطر

4788773_272

شرح و توضیح خطبه وجود مبارک رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلّم) در فضائل ماه رمضان به شب عید فطر و روز آخر ماه مبارک رمضان منتهی شد. این عید بزرگ را که دارای برکات فراوانی است به مؤمنان و روزه داران و مهمان های خداوند کریم تبریک عرض می کنیم و از کرم بی پایان خداوند تقاضا می کنیم که جایزه و عیدی مؤمنان را تعجیل در ظهور وجود مبارک امام عصر (سلام الله علیه) و غفران گناهان بندگان و دفع فتنه های دشمنانش از جوامع دینی و سطح عالم قرار بدهد.

ما در سال ۱۳۹۴ در ضمن اولین مقالات در بخش کلام ایام همین سایت (حکمت طریف) مقاله ای تحت عنوان: «عید فطر زمان دریافت جوایز مسابقه رمضان» با شماره ۳ قرار دادیم و امروز دوستداران گرامی سایت را به خواندن همان مقاله دعوت می کنیم.

عید فطر زمان دریافت جوائز مسابقه رمضان

تمرین و مسابقه برای بهشت

در روز عید فطری امام حسن مجتبی علیه السلام بر گروهی عبور کرد که سرگرم بازی و خنده بودند، امام (ع) کنار آن ها توقّف کرد و به آن ها فرمود:

«إِنَّ اللَّهَ جَعَلَ شَهْرَ رَمَضَانَ مِضْمَاراً لِخَلْقِهِ‏ فَیَسْتَبِقُونَ فِیهِ بِطَاعَتِهِ إِلَى مَرْضَاتِهِ فَسَبَقَ قَوْمٌ فَفَازُوا وَ قَصَّرَ آخَرُونَ فَخَابُوا فَالْعَجَبُ کُلُّ الْعَجَبِ مِنْ ضَاحِکٍ لَاعِبٍ فِی الْیَوْمِ الَّذِی یُثَابُ فِیهِ الْمُحْسِنُونَ وَ یَخْسَرُ فِیهِ الْمُبْطِلُونَ وَ ایْمُ اللَّهِ لَوْ کُشِفَ الْغِطَاءُ لَعَلِمُوا أَنَّ الْمُحْسِنَ مَشْغُولٌ بِإِحْسَانِهِ وَ الْمُسِی‏ءَ مَشْغُولٌ بِإِسَاءَتِهِ ثُمَّ مَضَى»‏ یعنی خداوند ماه رمضان را جهت تمرین و آمادگی برای مسابقه قرار داد، و انسان ها در آن با طاعت پروردگار به سوی رضایت او در مسابقه قرار می گیرند، پس گروهی در این مسابقه جلو رفتند و برنده شدند و گروهی کوتاهی کردند و زیان کار شدند، پس جای تعجّب کامل است از کسی که در چنین روزی که محسنین پاداش و جایزه خود را دریافت می کنند و اهل باطل زیان کار می شوند، مشغول خنده و بازی شود. قسم به خدا که اگر پرده ها کنار می رفت، آن موقع می دانستند [می دیدند] که محسن به [ پاداش] احسانش مشغول است و خلافکار به مجازات اعمال خود.امام (ع) بعد از گفتن این سخنان به راه خود ادامه داد.

مضمار به محل تمرین و آماده شدن برای مسابقه گفته می شود. و این کلمه در معنای میدان اسب دوانی مشهور شده است. اما در اصل به معنای تمرین و آماده شدن برای مسابقه می باشد. و تمرین به صورت ورزش، لاغر شدن انسان یا اسب را هم به دنبال خواهد داشت.

امام حسن (ع) وقتی در روز عید فطر بر گروهی عبور کرد که سرگرم بطالت و وقت گذرانی بودند، بی اعتنا به آن ها و رفتارشان عبور نکرد و توقّف فرمود و مطلب مهمی را به آن ها متذکر شد. و آن این که زندگی دنیوی در حقیقت جاده زندگی حقیقی انسان است و این زندگی در عالم دیگر قرار دارد. و خداوند از خلقت انسان در دنیا و آموزش او، قصدی داشته و آن قصد عبارت است آماده کردن انسان ها در عالم دنیا برای زندگی اخروی که مقصد آفرینش او می باشد. اعمال عبادی انسان ها که از طرف خداوند برای آن ها تعیین و به وسیله پیامبران به آن ها اعلام شده، در اصل برای آماده کردن آن ها برای زندگی حقیقی می باشد.

در بین اعمال عبادی، یک عبادت عظیم و با شکوهی برای انسان ها تعیین و مقرّر شده و آن عبادت «روزه» است که در ماه رمضان انجام می گیرد. عمل روزه عبادتی است هم دارای جاذبه ها و لذت های عظیم روحی و هم سختی ها و محدودیت ها که از گرسنگی و تشنگی و ممنوعیت های روزه داری حاصل می شود. انسان روزه دار موظّف است از اول طلوع فجر تا اوّل شب از خوردن و نوشیدن خودداری کند. اما این امساک ها و محرومیت ها مثل فشارها و سختی های تمرین ورزشی جهت یک مسابقه است. طبعاً برنده شدن یک ورزشکار در زمان تمرین و قبل از مسابقه، سختی ها و خستگی ها و زحماتی را برای او همراه خواهد داشت. اما لذت برنده شدن در مسابقه و دریافت جوایز ارزنده، این سختی ها و زحمت ها را قابل تحمل می کند. حتی وقتی ورزشکار به روز مسابقه و موضوع برنده شدن فکر کند، لذت عقلی او از همان زمان تمرین شروع می شود. مثل این که یک کشاورز وقتی به یاد زمان برداشت محصول زراعت خود می افتد، سختی ها یا خستگی های کار در مزرعه قابل تحمل می شود و لذت عقلی او از زمان اشتغال به زراعت شروع می گردد.

امام حسن مجتبی علیه السلام که به جهت داشتن مقامات امامت و «علم لدنی»، حوادث پشت پرده دنیا را می دید و به ملکوت اعمال انسان ها از جمله «روزه» علم داشت، در مقام آموزش انسان ها بهره هایی از این علم را به آن ها عطا می کند و به آن ها هشدار می دهد که به نتایج اعمال خود توجه کنند و از آن غفلت نکنند. استراحت و تفریح اگر هم برای انسان لذت بخش و دلنشین باشد، اما زمان آن بعد از مسابقه و اعلام برنده شدن افراد است، نه زمان تمرین برای مسابقه!

استراحت و تفریح یک کشاورز هم در زمان کاشت، محرومیت ها و پشیمانی هائی به دنبال خواهد داشت. زمان استراحت و آسایش یک کشاورز در زمان برداشت محصول باید تحقّق یابد.

محرومیت یک مؤمن روزه دار، از خوردن غذا و نوشیدن آب و اشتغال به ذکر خدا و تلاوت قرآن کریم و کمک به نیازمندان، آثار پر برکتی در زندگی دنیوی و اخروی او خواهد داشت. روز عید فطر زمان دریافت جوائز خداوند برای روزه داران است. پس باید برای برنده شدن در این مسابقه تلاش کرد و انتظار نتیجه مسابقات را کشید و این حالت با بطالت و بی خیالی و گفتن و خندیدن سازگار نیست. در چنین روزی باید از خداوند کریم درخواست جایزه کرد. جوایز مسابقه رمضان نعمت های بهشتی و غفران گناهان و امثال آن ها می باشد.

وجود مبارک امام حسن مجتبی (ع) از الطاف خداوند به عالم انسان ها است و در همین ماه مبارک رمضان به آن ها عطا شده است. آن بزرگوار در این کلام قدسی به مرتبه ای از موقعیت ماه رمضان، ماه ضیافت خداوند کریم متذکر شده است تا انسان ها با توجه به این تذکر خود را مستعد دریافت جوایز آسمانی کنند. از خداوند عالم و کرم بی انتهای او در خواست می کنیم که بندگانش را مشمول عنایات خاصّ خود در عید فطر قرار دهد. و ما را از مغفرت و الطاف خود بهره مند سازد و توفیق تبعیت از حجت های خود را به ما عطا فرماید.

با درخواست هزاران سلام و درود از خداوند برای وجود مبارک گوشواره عرش او، فرزند رسول خدا (ص) کریم اهل بیت، امام حسن مجتبی (ع).

کلام ایام - 217، عید سرور حزن انگیز یا سرور دائمی
بخوانید

۱۳۹۶/۴/۴

 

برچسب ها
دکمه بازگشت به بالا
بستن