کلام ایام تاریخی- ۵۵۱ ، ماه شعبان و روزهای پرفضیلت و تاریخی آن

بخش سوم

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

      در آستانه ورود به شب بسیار پرفضیلت و پربرکت «نیمه شعبان» قرار گرفته ایم و تنها چند ساعت با ورود در عرصه و فضای نورانی آن فاصله داریم. فضای وسیعی که رحمت و برکات و الطاف و عنایات پروردگار عالمیان آن را احاطه کرده است.

طبق سخنان و آموزشهای معلمان آسمانی – علیهم السلام – شب نیمه شعبان پرفضیلت ترین و مبارک ترین و بهترین شب های سال بعد از
«شب قدر» است. از وجود مبارک رسول خدا – صلی الله علیه و آله و سلم – نقل شده است که فرمود:

« مَن أحيا لَيلةَ العِيدِ و لَيلةَ النِّصفِ مِن شَعبانَ ، لَم يَمُتْ قَلبُهُ يَومَ تَموتُ القُلوبُ» (۱)یعنی کسی که شب عید و شب نیمه شعبان را [ با بیداری و عبادت] زنده بدارد، قلب او نمی میرد روزی که قلب ها می میرند.

منظور از احیاء شب نیمه شعبان بیداری در این شب و بجای آوردن عبادات معین شده و ذکر الله و استغفار و دعای زیاد و امثال آنها است.

احادیث زیادی در فضائل این شب عظیم و اعمال آن و عبادات معین شده برای آن از ذوات مقدسه معلمان آسمانی ذکر شده است و در سالهای گذشته مقالاتی در این زمینه منتشر شد و متذکر بعضی از آن احادیث و اعمال و عبادات خاص آن شب پربرکت و پر فضیلت شدیم، از جمله مقالات ذیل:

  • کلام ایام – ۴۹ ، نیمه شعبان و ولادت امام عصر علیه السلام
  • کلام ایام – ۵۰ ، آثار عقیده به یک مصلح آسمانی در زندگی انسانها
  • کلام ایام -۱۲۸، نیمه شعبان طلیعه تحول قدسی جهانی ( و با شماره های – ۱۲۸ و ۱۲۹ و ۱۳۰ و ۱۳۱)
  • کلام ایام – ۱۹۵،برکات ماه عظیم شعبان (و با شماره های – ۱۹۶ و ۱۹۷ و ۱۹۹و۲۰۰و ۲۰۱)
  • کلام ایام – ۱۹۸،عید عظیم نیمه شعبان
  • کلام ایام – ۲۶۸، شعبان المعظم ماه رحمت و رضوان خدا (و با شماره های – ۲۶۹ تا ۲۷۷)
  • کلام ایام -۳۲۹، شب نیمه شعبان و استقبال از شب قدر ( و با شماره های ۳۳۰ تا ۳۳۳)
  • کلام ایام – ۴۸۲، ماه شعبان و روزهای تاریخی آن (و با شماره های – ۴۸۳ و ۴۸۴ و ۴۸۶ و ۴۸۷

در این نوشتار ما قطعاتی از بعضی مقالات قبلی را جهت توجه بیشتر به عظمت خاص این شب عظیم نقل می کنیم و در مقالات بعدی به شرح و توضیح موضوع «عقیده به نهضت جهانی امام عصر حضرت مهدی – علیه السلام – و آثار این عقیده در حیات انسانها»

در منابع حدیثی و کتاب های دعا، اعمال عبادی فراوانی برای شب نیمه شعبان ذکر شده است و از مجموع این احادیث و سفارشات ائمه معصومین (علیهم السلام) بر می آید که برکات فراوانی در چنین شبی به فضای زندگی انسان ها جاری می شود.

در این شب فرصت بسیار مناسبی جهت دریافت عنایات خداوند و الطاف او به وجود می آید و ضروری است که انسان از این فرصت خاص بهره برداری کند. دعاها و درخواست ها از پروردگار، به جهت موقعیت خاص این شب در معرض استجابت و پذیرش قرار می گیرد. جهت اطلاع از اعمال خاص این شب و بهره مندی از برکات آن لازم است به کتاب های دعا مراجعه شود. در کتاب مفاتیح الجنان، اعمال مخصوص این شب مبارک بطور مفصل ذکر شده و این کتاب در دسترس عموم قرار دارد. از جمله اعمال شب نیمه شعبان احیاء این شب پر فضیلت و اشتغال به نماز و دعا و استغفار زیاد است. از اعمال بسیار مهم این شب زیارت حضرت سیدالشهداء امام حسین (علیه السلام) است، این زیارت هم در حرم شریف آن حضرت انجام می گیرد و هم از راه دور. کمترین حدّ زیارت آن حضرت این است که انسان بالای بامی رود و زیر آسمان قرار گیرد و  به آسمان نگاه کند و آن حضرت را با این عبارت از راه دور زیارت کند:

«اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا اَباعَبْدِاللَّهِ، وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَكَاتُهُ» توجه به ساحت قدسی امام حسین (علیه السلام) و ذکر نام مقدس او و سلام کردن به او و قهرمان های عرصه توحید و خداپرستی که کنار او به مقام رفیع شهادت در راه خدا رسیدند، فضای ذهن انسان را تطهیر می کند و آن را جهت دریافت برکات خاصه چنین شبی آماده می کند.

در ابتدایِ یکی از دعاهای مخصوص شب نیمه شعبان آمده است:

«اَللّهُمَّ بِحَقِّ لَیْلَتِنا [هذِهِ] وَ مَوْلُودِها وَ حُجَّتِکَ وَ مَوْعُودِهَا» از این عبارت در اول دعا بر می آید که توجه به عظمت این شب و مقام مولود گرانبهای آن که در ادیان آسمانی بالخصوص احادیث شریف نبوی (صلی الله علیه و آله وسلّم) و ائمه معصومین (علیهم السلام) ظهور او به عنوان حادثه ای بسیار مبارک وعده داده شده، روح انسان را مستعد دریافت الطاف و برکات خداوند می کند. پس لازم است، مؤمنین جهت بهره مند شدن بیشتر از عطایای پروردگارشان در چنین شبی در جاده توسل قرار بگیرند. توسل به اسماء الحسنای پروردگار، و مقام ائمه معصومین (علیهم السلام)، حضرت سیدالشهداء (علیه السلام) و خود امام عصر (علیه السلام)، که همه آن ذوات مقدسه اسماء الحسنای تجسّم یافته خداوند هستند.

خواندن دعای مشهور کمیل در این شب اکیداً سفارش شده است و در رأس دعاهای این شب قرار دارد.

از مضامین یکی از دعاهای شب نیمه شعبان بر می آید که این شب ارتباطی با شب قدر دارد، شاید بشود گفت بخشی از برکات بی شمار شب قدر در شب نیمه شعبان هم به عالم دنیا نازل می شود و یا شب نیمه شعبان مقدمه ای برای شب قدر است. دعای مورد نظر با این عبارت شروع می شود:

«اللَّهُمَّ أَنْتَ الْحَيُّ الْقَيُّومُ الْعَلِيُّ الْعَظِيمُ الْخَالِقُ الرَّازِقُ» (۲)

مباحث مربوط به وجود مبارک حضرت امام عصر – علیه السلام – و نهضت جهانی و موضوع غیبت و ظهور و قیام مقدس آن وجود قدسی را به شماره های بعدی موکول می کنیم. و در این نوشتار عمدتاً متذکر عظمت و جلالت شب «نیمه شعبان» و احیاء آن به عبادات و جلالت شب «نیمه شعبان» و احیاء آن به عبادات و ذکر الله کثیر و دعا و درخواست از رحمت واسعه پروردگار عالمیان شدیم تا فرصت بهره مندی خاص فوق عادی و فراوان از بین نرود و یا حتی محدود نشود.

در بخش پایانی این نوشتار متذکر موضوع بسیار مهم دیگری می شویم در حد اشاره ای کوتاه و امیدواریم بخواست خداوند در مقالات بعدی مربوط به فضائل ماه عظیم شعبان بحث تفصیلی مناسبی درباره آن بعمل آوریم و آن موضوع عبارت است از: ارتباط اعیاد شعبانیه با موضع عبادات معین شده برای مجموع این ماه و در رأس ایام و لیالی خاص آن شب و روز نیمه شعبان.

در بعضی ازمقالات قبلی ـ بیش از یکبار ـ متذکر شدیم که در بعضی از ایام سال علاوه بر جریان رحمت و برکات عادی و متعارف خدای سبحان در فضای زندگی انسانها، مراتب برتر و فوق عادی از رحمت واسعه خداوند و از ناحیه الطاف و عنایات او، لازم است ظرفیت مناسبی هم در روح انسانها در اثر اعمال و عبادات آنها به وجود بیاید. لذا برای آن زمانهای خاص اعمال و عبادات مناسبی هم معین شده و به اهل ایمان برای آن اعمال و عبادات سفارش شده برای شب نیمه شعبان، «ذکر الله کثیر» با انواع آن است! و یکی از انواع ذکر الله یاد شخصیت های قدسی و معلمان آسمانی و مطالعه در سیره شریف آنها و بحث و گفتگو درباره اعمال و عبادات و فضائل و سخنان آنها است. پس در چنین شبی یکی از اعمال ضروری و پربرکت، یاد شخصیت های قدسی است که ولادتشان در این ماه نورانی واقع شده است که آخرین آنها وجود مبارک بقیه الله حضرت امام مهدی ـ علیه السلام ـ است. قطعاً توجه زیاد به آن وجود مبارک قدسی و سلام های مکرر و دعا برای ظهور او، سبب نورانیت بیشتر قلب ها و استجابت دعاها خواهد شد.

یکی از اعمال و عبادات توصیه شده برای شب نیمه شعبان هم زیارت حضرت سیدالشهداء امام حسین ـ علیه السلام ـ است، چه در حرم شریف آن حضرت و چه از راه دور.

در پایان این نوشتار قطعه ای از یک مقاله قبلی را درارتباط با این بحث ذکر می کنیم.

« بحث و گفتگو در عظمت شخصیت حضرت سیدالشهداء امام حسین و پرچمدار رشید نهضت باشکوه عاشورا حضرت ابوالفضل العباس و چشمه های سرشار عرفان آسمانی و معرفت به ذات قدوس «الله» از طریق دعاها و مناجات امام سیدالساجدین- سلام الله علیهم- اختصاص به زمان تولد آن بزرگواران و امثال آن روزها ندارد و عظمت شخصیت آن ها و امواج برکات ناشی از رفتارها و سخنان آن ها محدود به زمان خاص و ایام معینی از سال و منطقه خاصی از زمین نمی شود و آن چشمه های زلال معرفت نشأت گرفته از فضائل آن ها دائماً در جریان خواهد بود. بطوریکه زیارت حضرت امام حسین- علیه السلام- در غالب اعیاد و شب های جمعه در طول سال سفارش شده است و از جمله اعمال شب اول ماه مبارک رمضان و شب های عظیم قدر می باشد.

دیگر اینکه قدرت و جلالت متمرکز و ذخیره شده در سیره شریف رهبران آسمانی و شخصیت های خاندان رسالت در حدی است که می شود با اتصال به آن، همه کمبودها و محرومیت ها و نواقص را جبران کرد. اگر چه ایامی از سال که ارتباط به زمان طلوع آن ستاره های آسمان جلال دارد، برکات بیشتری از خداوند ـ جلّ جلاله ـ در فضای زندگی انسان ها جریان می یابد.

جاذبه شخصیت حضرت سیدالشهداء امام حسین (علیه السلام)

ذوات مقدسه معصومین- سلام الله علیهم- دارای فضائل فوق حدّ تصور عمومی انسان ها بودند و همه آن بزرگواران در همه فضائل اخلاقی و شخصیتی مثل یکدیگر، و همه آن ها نور واحدی بودند. الّا اینکه شرایط زمانی و اجتماعی گاهی مانع انتشار علوم و فضائل شخصیتی آن ها می شده و این نوع محدودیت و ممانعت اکنون هم با صورتهای دیگری برقرار است. اما گاهی در مسیر تحولات تاریخی و شرایط خاص سیاسی و اجتماعی بعضی از فضائل شخصیتی و علمی یکی از حجت های پروردگار فرصت ظهور پیدا کرده و با وجود محدودیت ها، باز جلوه هائی از شخصیت قدسی آن ها آشکار شده است. برای وجود مبارک حضرت سیدالشهداء امام حسین ـ علیه السلام ـ هم در آخرین ماه های دوره امامتش فرصت مناسبی جهت نشان دادن جلوه های درخشانی از عظمت و جلالت دین آسمانی به جهانیان فراهم شد! و آن بزرگوار با قیام شکوهمند خود در مقابل قدرت شیطانی همه کافران و مشرکان و منافقان و سازندگان ادیان تقلبی تاریخ ایستاد و بناهای شرک و کفر و نفاق را در هم کوبید و راه انسانها را بسوی پناهگاه های امن توحیدی هموار و آشکار کرد.

تأثیرات شخصیت امام حسین و تمام امامان معصوم ـ علیهم السلام ـ مثل  پیامبران خدا ـ سلام الله علیهم  اجمعین ـ در حصار زمان معین و مکان و منطقه خاصی از زمین محدود نمی شود! بالخصوص حادثه قیام شکوهمند آن حضرت که ابعاد جهانی پیدا کرده است. از قیام و نهضت مقدس «عاشورا» درس های زیادی می شود گرفت و ما  به یکی از آنها اشاره ای  می کنیم:

ارزیابی دین آسمانی و میزان بهای آن

در بعضی از مقالات قبلی اشاره ای کردیم به موضوع بسیار مهمی که به زندگی تمامی انسانها ارتباط دارد و بی توجهی به آن منشأ خسارت های عظیمی خواهد شد و توجه  دقیق و جدی به آن فواید عظیم و سودهای فراوانی برای انسانها خواهد داشت و آن عبارت است از موقعیت دین آسمانی و میزان ارزش و کارائی آن. در طول تاریخ حیات انسان ها و در جوامع مختلف انسانهای ممتازی بوده اند که به فضائل اخلاقی و رفتارهای پسندیده و خوشنامی، مشهور بوده اند، آن ها  انسانهای خیر خواه برای دیگران و عامل ترویج مهربانی ها و نوعدوستی ها و کمک به دیگران بوده و مشکلات زیادی را با سخنان و رفتارهای خود از مسیر زندگی انسانها کنار می زدند! ، در رأس این نوع انسان های محبوب و با فضیلت و خیر اندیش و مفید به حال دیگران «پیامبران خدا» قرار داشتند. البته از نظر گروهی از انسانها که به مقام آسمانی  این گروه از انسان های ممتاز ایمان آورده بودند، پیامبران خدا دارای شخصیتی قدسی و کمالات عظیم فوق عادی و حامل برکات فراوان برای انسانها بوده اند و آنها دلائل آشکاری برای اثبات مقام «نبوت» خود برای انسانها با خود می آوردند. آنها با عالم غیب از طریق وحی خداوند متصل بودند و آنچه را از حقایق رفیع فوق عادی دریافت می کردند، با زبان قابل فهم انسانها به آنها عرضه می کردند.آنها تحت تربیت خاص خداوند قرار داشتند و پروردگار عالمیان ابزارها و لوازم هدایت انسان ها را در مسیر زندگی در اختیار آنها قرار می داد!

کلام ایام - 179، عید میلاد حضرت زینب کبری (علیها السلام)
بخوانید

 اما از نظر کسانی که به دین خدا ایمان نیاورده بودند هم، پیامبران انسانهائی ممتاز و دارای فضائل اخلاقی و رفتارهای پسندیده بودند، بطوریکه حتی مخالفان آنها به عظمت های اخلاقی و علوم خاص و رفتارهای جاذب و مطلوب آنها اعتراف داشتند. در تمام طول تاریخ هیچ یک از کفار و منکران دین آسمانی نتوانسته منکر فضائل اخلاقی و کوشش خستگی ناپذیر حضرت موسی (ع) در مبارزه با فرعون و جلو گیری از ظلم او به انسانها و کشتن کودکان شود و همچنین کسی نتوانسته مهربانی و صلح طلبی و صفای باطن و خیر خواهی حضرت عیس (ع) را انکار کند. و قبل از آنها حضرت ابراهیم ـ علیه السلام ـ بین اقوام و ملل مختلف بعنوان انسانی بزرگوار و با فضیلت و خوشنام و مهمان نواز  شناخته شده بود.

و سرانجام تاریخ تحولات حیات انسانی گویای فضائل انسانی و خلق عظیم آخرین پیامبر خدا وجود مبارک حضرت محمد ـ صلّی الله علیه و آله و سلّم ـ می باشد و این کفار جزیره العرب و ساکنان شهر مکه بودند که به آن حضرت لقب«محمد امین»   داده بودند و آن حضرت با این نام در بین آنها مشهور بود. در حالیکه عده زیادی از کافران با او و دین او به مبارزه برخاسته بودند و از هیچ کوششی در مخالفت با او و جلوگیری از انتشار دین او خود داری نمی کردند، و محبوبیت آن حضرت و جاذبه های اخلاقی او مشکل بزرگ سران مشرکان و کافران محسوب می شد، چون آن جاذبه های اخلاقی عامل اصلی جذب انسانها بطرف دین خدا بود.

جانشینان حقیقی پیامبر خاتم ـ صلّی الله علیه و آله و سلّم ـ  هم دارای همان فضائل آن حضرت و همه پیامبران خدا بودند و آنها هم در مقام عصمت و امامت از طرف خداوند قرار داشتند و فضائل انسانی و کرامات اخلاقی آنها و محبوبیت آنها بین انسانها مورد اذعان و اعتراف حتی دشمنان بود و مخالفت کافران و مشرکان و منافقان با آنها علل سیاسی داشت و جهت منافع سیاسی و اعتیادی آنها بود.

کوشش پیامبران خدا و امامان درترویج دین آسمانی

تاریخ تحولات اجتماعی شاهد گویای تلاش و کوشش شبانه روزی و طاقت فرسای پیامبران خدا جهت انتشار معارف«دین آسمانی» است. کوشش پیامبران خدا در مسیر معرفی و ترویج دین خدا حتی فوق طاقت عظیم آنها بود. آن بزرگواران همه امکانات وجود و تمام عمر و ساعات شب و روز خود را در مسیر دعوت دینی به کار می گرفتند و در آن راه حتی غالباً جان خود را هم از دست می دادند.

حال با این توضیحات باید دید دین خدا و معارف آن از چه نوع ارزشی برخوردار است که عالم ترین و عاقل ترین و قدرتمند ترین و با فضیلت ترین انسانها یعنی پیامبران خدا همه امکانات حتی جان خود و حق حیات خود را هم در راه معرفی و ترویج و انتشار آن هزینه می کردند. چرا آنها با صاحبان قدرت و ثروت توافق نمی کردند و دست از مبارزه فرهنگی خود با آنها بر نمی داشتند، چرا آنها از حقوق طبیعی و آسایش و حتی حق حیات خود در راه انتشار معارف دین آسمانی و تقویت آن صرف می کردند و بطور دائم و شبانه روزی در میدان جهاد با اموال و وجود (انفس) خود مستقر بودند؟!

جهاد شخصیت های آسمانی در حفاظت از اساس دین خدا

تاریخ زندگی جانشینان حقیقی پیامبران خدا ـ صلّی الله علیه و آله و سلّم ـ یعنی امامان معصوم ـ علیهم السلام ـ و حضرت صدیقه طاهره فاطمه زهرا ـ سلام الله علیها ـ دختر رسول اکرم ـ صلّی الله علیه و آله و سلّم ـ و یادگار آن حضرت هم از مبارزه دائمی آنها با مخالفان دین خدا حکایت های زیادی دارد. بطوریکه این مبارزه مستمر علمی و فرهنگی و اجتماعی آن ها در حد هزینه کردن حق حیات آن بزرگواران تا زمان ولادت آخرین حجت پروردگار عالیمان استمرار یافته و همه آن شخصیت های قدسی، جان خود را در راه این جهاد مقدس فدا کردند، و به شهادت رسیدند.

جهاد علمی و فرهنگی حضرت فاطمه زهرا ـ سلام الله علیها ـ و امامان معصوم ـ علیهم السلام ـ عمدتاً در جهت جلو گیری از آلوده شدن چشمه های زلال دین آسمانی و برطرف کردن موانعِ جریان کامل آنها انجام می یافت.

سرانجام بحث اصلی ما در این بخش این است که ارزش دین آسمانی و فواید و آثار آن چه  مقدار است که متعالی ترین و برترین و دانشمند ترین انسانها برای استقرار و تقویت آن تمام تلاش و فعالیت خود را به کار بستند و از حق حیات خود گذشتند و جان های خود را هم برای آن فدا کردند؟!!

آیا می شود نظریات و توجهات عادی انسانها را در ارزیابی و سنجش میزان فواید و آثار دین آسمانی مبنای کار قرار داد؟! آیا ارزش دین خدا همان است که عده ای  از انسان ها با این بی اعتنائی و یا توجهات سطحی از کنار آن عبور می کنند و حتی قدمی در آشنائی با آن در جهات علمی و عقیدتی بر نمی دارند؟!

و آیا موقعیت دین خدا همان است که عده ای حتی با آن به مخالفت و دشمنی بر می خیزند و دانسته یا ندانسته به کمک کافران و تبهکاران و دزدان حقوق انسانها و حکومت های جبار و آدمکشان می شتابند و با آنها در راه مخالفت با دین خدا همکاری می کنند؟!!

و یا دین خدا آن شجره طیبه مبارکه و آن نهرهای  زلال علم و معرفت و عزت و شکوه و جلال است که پیامبران خدا و شخصیت های آسمانی و آن انسانهای ممتاز، حق حیات با شکوه خود را برای شناساندن حقیقت آن به انسانها و تقویت و اصلاح آن فدا کردند؟!!

طبعاً دین توحیدی دارای کمالات و ارزش های بی پایانی است. چون از علم بی پایان و قدرت و رحمت بی پایان پروردگار عالمیان نشأت گرفته است! و انسانها متناسب با فکر و عقل و استعدادهای خود ارزش ها و کمالات و فواید آن را درک می کنند. و این پیامبران خدا و رهبران آسمانی هستند که به موقعیت و ارزش حقیقی و همه کمالات آن پی برده اند و استقرار آن در جوامع انسانی و حفاظت از صورت حقیقی آن و جلو گیری از آلوده شدن چشمه ها و نهرهای زلال معارف آن و آشنا کردن انسانها با حقایق آن ارزش، آن فداکاریها و جهاد مستمر پیامبران و امامان معصوم ـ علیهم السلام ـ را دارد و ارزش فداکردن جان ها را هم دارد ،حتی وجود و جان شریفترین مخلوقات خدا و حجت های پروردگار عالمیان (جلّ جلاله ) و حقیقت دین خدا همان است که بطور اجمالی در کلام نورانی امیر المؤمنین علی ـ علیه السلام ـ مورد نظر بوده است. آن بزرگوار در یکی از سخنان خود فرمود:

«إذا حَضَرَت بَلِیةُ فَاجعَلُوا أموالَکُم دُونَ أَنفُسِکُم، وَإذا نَزَلَت نازِلَةُ فَاجعَلُوا أَنفُسَکُم دُونَ دینِکُم، وَ اعلَمُوا أنَّ الهالِکَ مَن هَلَکَ دینُهُ و الحَرِیبُ مَن سَلَبَ دِینُهُ»یعنی:، وقتی بلا و گرفتاری پیش آمد اموالتان را هزینه جانتان بکنید و اگر حادثه مصیبت بار و فاجعه ای نازل شد، جانهایتان را فدای دینتان بکنید و بدانید که هلاک شده کسی است که دینش از بین برود و غارت شده کسی است که دینش از او گرفته شود، آگاه باشید که با وجود بهشت فقری در کار نخواهد بود و با سقوط در جهنم دیگر دارائی و غنائی وجود نخواهد داشت.

این سخن آن شخصیت عظیم آسمانی،وصی و جانشین پیامبر خاتم ـ صلّی الله علیه و آله و سلّم ـ یعنی امیرالمؤمنین علی ـ علیه السلام ـ است، همان شخصیتی که  فرمود:« اگر پرده ها بر طرف شود،چیزی بر یقین من افزوده نخواهد شد»(۲)

در بین رهبران آسمانی و شخصیت های قدسی برای امام حسین ـ علیه السلام ـ و یاران و همراهانش فرصت خاصی پیش آمد تا همه ابعاد عظمت و قداست و ارزش های دین خدا را برای جهانیان آشکار کنند و صورت بسیار زیبا و نورانی دین توحیدی را برای همیشه در افق بسیار متعالی جلوه گر سازند.

امام حسین ـ علیه السلام ـ در حالیکه حجت پروردگار عالمیان و جانشین پیامبر اکرم ـ صلی الله علیه و آله و سلم ـ و دارای مقام امامت از طرف خداوند ـ جلّ جلاله ـ بود، در عین حال پرورش یافته مکتب پدر بزرگوارش هم محسوب می شد و او و همراهانش در عالیترین درجات ممکن به این کلام امیر المؤمنین ـ علیه السلام ـ عمل کردند.

شکوه و عظمت و جلالت قیام امام حسین ـ علیه السلام ـ در مقابل تمام کفر و شرک و جهل و نفاق با هیچ ترازوئی قابل سنجش و ارزیابی و محاسبه نمی باشد،اگر هیچ راهی و هیچ وسیله ای برای شناسائی عظمت دین خدا وجود نداشته باشد، رفتار حضرت سیدالشهداء امام حسین ـ علیه السلام ـ و یارانش در جهت حفاظت از دین خدا و فداکاری برای آن، برای همه عالمیان کفایت می کند.قدرت عظیم روحی و اخلاصی که در آن حادثه از امام ـ  علیه السلام ـ و یاران اندک او تجلی کرد،خود حاکی از عظمت بی پایان دین آسمانی است. آن قدرتی که عده قلیلی حدود یکصد نفر انسان را در مقابل یک سپاه سی هزار نفری قرار داد و آنها با تمام صلابت و هیبت و شجاعتی وصف ناپذیر جنگیدند و حیات ابدی دین خدا را برقرار کردند، جلوه های با شکوهی از قدرت تجلی یافته دین خدا بود و آن قدرت دائماً برقرار است و هرگز از بین نخواهد رفت چون اراده خداوند عزیز حکیم بر آن قرار گرفته است.»(۳)

الیاس کلانتری

پاورقی ها:

۱- وسائل الشیعه، شیخ حرّ عاملی ج ۷ ص ۴۷۸ حدیث ۹۹۰۳

۲-کلام ایام – ۴۹، شب نیمه شعبان و ولادت امام عصر علیه السلام

۳ـ کلام ایام ـ ۲۰۰، برکات ماه عظیم شعبان

دکمه بازگشت به بالا
بستن