۲۴۳ـ چگونه از غیبت کردن خود داری کنیم و در صورت ابتلاء آن را ترک کنیم ؟

59b514757c03f4e14c006ca63de02928_XLبخش اول

سؤال: چگونه می توانیم روحیه ترک غیبت را در خود ایجاد کنیم ؟

پاسخ: جهت ترک عمل زشت و زیانبار غیبت از انسان ها احتیاج به دو نوع فعالیت وجود دارد یکی: شناسائی موقعیت  این عمل و توجه به آثار زیانبار عظیم آن چه برای خود غیبت کننده و چه شخصی که از او غیبت می شود و چه مجموعاً فرهنگ و اخلاق جامعه.

دومی: راه های عملی ترک غیبت بعد از توجه به میزان و انواع خسارت ها و زیانهای آن و تصمیم به ترک این رفتار خطرناک و زیان بخش ! در مقاله قبلی به بعضی از آثار شوم غیبت از طریق ذکر تعدادی از احادیث اشاره ای شد! و در این بخش به ذکر چند مورد دیگر از سخنان رهبران آسمانی در این زمینه می پردازیم :

۱ـ از وجود مبارک پیامبر اکرم ـ صلی الله علیه و آله و سلم ـ نقل شده است که فرمود : « یُوْتی بِاَحَدٍ یَوْمَ الْقیامَهِ یوقَفُ بَیْنَ یَدَیِ الله وَ یُدْفَعُ اِلَیْهِ کِتابُهُ فَلایَری حَسَناتِهِ، فَیَقولُ: اِلهی! لَیْسَ هذا کِتابی فَاِنی لا اَری فیها طاعَتی! فَیُقالُ لَهُ: اِنَ رَبَکَ لایَضِلُ وَ لایَنْسی. ذَهَبَ عَمَلُکَ بِاغْتیابِ الناسِ. ثُمَ یُوْتی بِآخَرَ وَ یُدْفَعُ اِلَیْهِ کِتابُهُ فَیَری فیهِ طاعاتٍ کَثیرَهً، فَیَقولُ: اِلهی ما هذا کِتابی فَاِنی ما عَمِلْتُ هذِهِ الطاعاتِ! فَیُقالُ: لاَنَ فُلانا اغْتابَکَ فَدُفِعَتْ حَسَناتُهُ اِلَیْکَ » (۱) یعنی: روز قیامت فردی را می آورند و مقابل خداوند متوقف می کنند و کتاب اعمال او را به او می دهند، اما اعمال حسنه خود را در آن نمی بیند، پس می گوید پروردگارا این کتاب من نیست، چون من طاعت (اعمال عبادی ) خود را در آن نمی بینم! به او گفته می شود،پروردگارت چیزی را گم نمی کند و فراموش نمی کند، اعمال تو، با غیبت کردن از انسانها ، رفت!! سپس فرد دیگری را می آورند و کتاب اعمالش را به او می دهند،

او در آن کتاب اعمال عبادی و حسنات  زیادی را می بیند، پس می گوید: پروردگارا این کتاب من نیست، چون من این طاعت ها را نداشتم ، به او گفته می شود، فلان انسان از تو غیبت کرد، پس حسنات او به تو داده شد! قابل توجه است که شخص غیبت کننده سرمایه زندگی خود را که در طول عمرش در دنیا کسب کرده و در زندگی اخروی« آن به آن» به آن ها احتیاج خواهد داشت از دست بدهد به جهت عملی که هیچ گونه سودی برای او نداشته، و آنها نصیب کسی شود ـ طبق قرائن موجود در این کلام و بعضی از احادیث دیگر ـ که این شخص از او بدگوئی کرده است! آیا فردی که از دیگری غیبت کرده، حاضر می شود در دنیا اموال و دارائی ها مثل لوازم منزل و وسیله نقلیه و منزل مسکونی و اشیاء قیمتی خود را به فرد غیبت شونده بدهد؟ و اگر قرار شود انسان به جهت هر بار که از شخصی غیبت کرده مقدار قابل توجهی جریمه شود و پولی به آن شخص بدهد، آیا باز هم حاضر می شود از او غیبت کند؟!! مثلاً اگر در زمان ما هر کس از شخصی غیبت کرد، مجبور شود که یکصد و یا دویست و یا سیصد و یا یک میلیون تومان پول به آن شخص بدهد، آیا باز هم حاضر می شود از او غیبت کند؟!  به عنوان مثال اگر مقرر شود که هر فردی از فرد دیگری غیبتی کرد وسیله نقلیه یا خانه مسکونی خود را به او بدهد ،آیا در آن صورت باز هم حاضر خواهد شد از او غیبت کند؟! بطور قطع حسناتی که انسان در دنیا انجام داده قیمتی بسیار بالا تر از آنچه به عنوان مثال گفته شد، پیدا خواهد کرد! حتی کوچکترین آن حسنات! و انسان به حاصل و نتیجه تک تک آن اعمال حسنه و آن طاعات احتیاج پیدا خواهدکرد.

242ـ تعریف غیبت و راههای خود داری از آن.
بخوانید

۲ـ باز از آن وجود مبارک نقل شده است که فرمود:

« مَنِ اغْتابَ مُسْلِماً اَو مُسْلِمَةً لَمْ يَقْبَلِ اللَّهُ تَعالى‏ صَلاتَهُ وَ لا صيامَهُ اَرْبَعينَ يَوْماً وَ لَيْلَةً اِلّا اَنْ يَغْفِرَ لَهُ صاحِبُهُ » (۲)یعنی: هرکس از یک مرد یا زن مسلم غیبت کند، خداوند چهل روز و شب نماز و روزه او را قبول نمی کند ، مگر اینکه همراهش (کسی که از او غیبت به عمل آمده ) او را ببخشد و فرمود : ـ صلی الله علیه و اله و سلم ـ «مَنِ اغتابَ مُسلِماً فی شَهرِ رَمَضانَ، لَم یُؤجَر عَلى صِیامِهِ » هرکس درماه رمضان از یک مسلم غیبت کند، روزه او اجری نخواهد داشت.(۳)

۳ـ امیر المؤمنین علی ـ علیه السلام ـ فرمود:

 «الغِيبَةُ جُهدُ العاجِز» (۴) یعنی: غیبت نهایت کوشش و تلاش شخص عاجز است. او به جای ارائه قدرت های روحی و هنرها و بزرگواریها ، به غیبت از دیگران و تضییع حقوق و حرمت آنها می پردازد. در نظر عقلاء و متشرعین شخص غیبت کننده عجز و ناتوانی و ضعف شخصیت خود را با عمل غیبت و تحقیر دیگران آشکار می کند.

۴ـامام صادق ـ علیه السلام ـ به نقل از وجود مبارک رسول خدا ـ صلی الله علیه و آله وسلم ـ فرمود: « یا مَعشَرَ مَن اَسلَمَ بِلِسانِهِ وَ لَم یُسلِم بقلبه، لا تتَّبعوا عَثَراتِ المسلمینَ فانّه مَن تَتَبَّعَ عثراتِ المسلمین تَتَبَّعَ اللهُ عَثرتَهُ و مَن تَتَبَّعَ اللهُ عَثرَتَه یَفضَحُهُ» (۵) یعنی: ای گروه کسانی که به زبان اسلام آورده اید نه به قلب ! در جستجوی لغزشها و عیوب مسلمین نباشید و کسی که لغزش های مسلمین را پیگیری کند، خداوند لغزش ها و عیوب او را پی گیری خواهد کرد و کسی را که خداوند پیگیر لغزش ها و عیوبش باشد او را مفتضح خواهد کرد.

یکی از صفات کمالیه پروردگار عالمیان عیب پوشی است یعنی خداوند «ستار العیوب» است. پس وقتی یک انسان در مقام پیگیری عیوب انسانها و انتشار آنها باشد عملاً با پروردگارش به مقابله و مخالفت برخاسته است! و در این صورت پروردگارش طبق یک سنت تغییر ناپذیر زشتی های اخلاقی و رفتاری و بطور کلی عیوب او را آشکار خواهد کرد.

 آیا غیبت از انسانها چه سودی برای غیبت کننده دارد که او با این عمل زشت و منفور خودش  را مبتلا به آن همه زیان و گرفتاری ها کند؟!

۱۳۹۶/۱۰/۲۸  

 

پاورقی ها:

۱ـ بحار الانوار، علامه مجلسی، دار احیاءالتراث العربی ، بیروت ،ج۵، ص ۲۵۹

۲ـ همان

۳ـ همان

۴ـ نهج البلاغه ،حکمت ۴۶۱

۵ـ اصول کافی،کتاب الایمان والکفر، باب من طلب عثرات المؤمنین و عوراتهم ، انتشارات علمیه اسلامیه،  ج۴ ، ص ۵۸

 

برچسب ها
دکمه بازگشت به بالا
بستن