کلام ایام – ۵۹، برکات ولادت امام حسن مجتبی علیه السلام سرور جوانان اهل بهشت

index

برکات ولادت امام حسن مجتبی (علیه السلام)

سرور جوانان اهل بهشت

بخش اول

از جلوه های عظیم نزول برکات خداوند در ماه مبارک رمضان ولادت امام حسن مجتبی (علیه السلام) کریم اهل بیت رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلّم) و سرور جوانان اهل بهشت است. این حادثه باشکوه در نیمه ماه خدا در سال سوم هجرت واقع شده و موجب ازدیاد شرف و جلالت و فضائل آن گردیده است.

عظمت شخصیت و جلالت قدر آن بزرگوار و برادرش حضرت امام حسین (علیهما السلام) فوق حدّ ارزیابی با معیارهای متعارف عادی بین انسان ها است. بطوریکه وجود مبارک رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلّم) آن دو بزرگوار را گوشواره های عرش خداوند خوانده است، یعنی جلالت شخصیت و ارزش های ظهور یافته از علوم و رفتارها و بزرگواری های آن دو حجت پروردگار عالم موجب زینت عرش خداوند خواهد شد.

امام حسن (علیه السلام) شخصیت بسیار ممتازی داشت و بزرگواری ها و کرامت ها و فضائل اخلاقی زیادی از آن بزرگوار بین مردم جریان یافته و حلم و بردباری و وقار و سخاوت و سایر فضائل اخلاقی و رفتاری او مورد تحسین همگان قرار داشته و بین مردم در زمان حیاتش شهرتی عظیم یافته بود. بعد از شهادتش هم کمالات اخلاقی و فضائل شخصیتی او همیشه زبانزد دوست و دشمن بوده است یعنی علاوه بر دوستداران و شیعیان آن بزرگوار، حتی دشمنان او هم بطور مکرر از فضائل اخلاقی او سخن گفته اند.

آن بزرگوار در بر آوردن حوائج نیازمندان همت عظیمی داشت و با بزرگواری و رفتار کریمانه خود، نیازهای مردم را برطرف می کرد. او فقراء و نیازمندان را تکریم می کرد، به طوری که هیچ کس در نزد او تحقیر نمی شد.

در سیره شریف آن بزرگوار نقل شده است که دو بار تمام دارائی خود را بین خود و نیازمندان تقسیم کرد، یعنی تمامی دارائی خود را دو قسمت کرد و یک قسمت آن را بطور کامل به نیازمندان بخشید.

نقل کرده اند که یکی از غلامان آن حضرت روزی مرتکب کار خلافی شد بطوریکه امام از او خشمگین شد، او تا آثار خشم را در چهره امام مشاهده کرد گفت: یا مولای « وَالْعَافِينَ عَنِ النَّاسِ » امام به او فرمود: تو را عفو کردم، غلام گفت: یا مولای: « وَاللّهُ يُحِبُّ الْمُحْسِنِينَ » امام فرمود: تو را در راه خدا آزاد کردم، و به تو دو برابر میزان قبلی عطا می کنم.

توضیح اینکه غلام با دیدن آثار خشم در چهره مبارک امام (علیه السلام)  متوسل به آیه ای از قرآن مجید شد و قطعه ای از آن را به زبان آورد، امام با شنیدن کلام خدا، بلافاصله اعلام کرد که او را مورد عفو قرار می دهد. غلام قسمت دیگری از آیه را خواند و امام فرمود: من تو را در راه خدا آزاد کردم. آیه مورد نظر را ذکر می کنیم:

کلام ایام - 12، برکات صلح امام حسن مجتبی علیه السلام
بخوانید

«الَّذِينَ ينْفِقُونَ فِي السَّرَّاءِ وَالضَّرَّاءِ وَالْكَاظِمِينَ الْغَيظَ وَالْعَافِينَ عَنِ النَّاسِ وَاللَّهُ يحِبُّ الْمُحْسِنِينَ» (آل عمران/۱۳۴) یعنی کسانیکه انفاق می کنند در حال رفاه و آسایش و در سختی ها و مشقّت ها و خشم خود را فرو می برند و از انسان ها در می گذرند. و خداوند محسنان را دوست دارد. این آیه مشتمل بر توصیفی از شخصیت و رفتارهای متّقین حقیقی می باشد که در آیه قبل از آن و آن ها اشاره ای شده است. غلام امام حسن (علیه السلام) قطعه ای از آیه را در دو مرتبه یا سه مرتبه خواند، و آن حضرت در مقابل هر یک از اجزاء آیه، یک عمل بزرگی انجام می دهد. آن قسمت از آیه مورد نظر که غلام آن را بر زبان جاری کرد مشتمل بر سه نکته اخلاقی است. یعنی خداوند فرمود:

«وَالْكَاظِمِينَ الْغَيْظَ» یعنی کسانیکه خشم خود را فرو می خورند.

«وَالْعَافِينَ عَنِ النَّاسِ» یعنی کسانیکه انسان ها را می بخشند و از آن ها در می گذرند.

«وَاللَّهُ يُحِبُّ الْمُحْسِنِينَ» یعنی خداوند محسنان را دوست دارد.

امام (علیه السلام) سه رفتار شکوهمند و بسیار کریمانه در مورد آن غلام انجام داد.

 یکی: اینکه خشم خود را فرو برد، و او را بخشید.

دوم: اینکه او را در راه خدا آزاد کرد.

سوم: اینکه مال زیادی به او عطا کرد.

این رفتار کریمانه امام (علیه السلام) جلوه ای از عظمت شخصیت آن بزرگوار و میزان توجه او به کلام خدا و اعتناء به دستورات او می باشد.

ما بخواست خداوند در بخش دوم این کلام مطالب دیگری از عظمت شخصیت آسمانی امام حسن مجتبی (علیه السلام) را بیان خواهیم کرد و بعضی از سخنان آن بزرگوار را مورد بحث قرار خواهیم داد.

این عید بزرگ و جریان مراتب متعالی از رحمت پروردگار عالم در آن را به همه مسلمین و پیروان دین توحیدی و شیعیان و دوستداران آن حضرت تبریک می گوئیم و امیدواریم از ناحیه ولایت آن بزرگوار و همه شخصیت های اهل بیت رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلّم) مشمول عنایات خاصه پروردگار عالم قرار بگیریم.

الیاس کلانتری

۹۵/۴/۱

 

 

 

 

برچسب ها
دکمه بازگشت به بالا
بستن