کلام ایام – ۵۲۲، ماه رجب و فضائل و برکات و روز های تاریخی آن.

بخش سوم*

در انتهای بخش قبلی متذکر چند نکته علمی و عقیدتی کوتاه شدیم به عنوان حاصل و نتیجه و خلاصه این مباحث، و متعهد شدیم که در این نوشتار درباره آنها توضیحات ضروری و لازم را بیان کنیم. عمده آن عناوین و توضیحات مربوط به آن ها عبارتند از نکات ذیل:
یکم: در بعضی زمان ها و مکان ها و همچنین در وقت برقراری بعضی از حالات روحی انسان رحمت و برکات بیشتر و در سطحی متعالی تر در فضای روحی او جریان می یابد.
دوم: استعداد انسان برای دریافت مراتب برتر از رحمت و برکات خدای سبحان متغیر است و به وضعیت روحی و حتی جسمی او ارتباط می یابد و می شود آن استعداد را گسترش داد و یا محدود کرد و یا از بین برد! یعنی امکان دارد بعضی از اعمال انسان و یا عوامل شناخته شده و یا ناشناخته سبب ازدیاد آن استعداد و یا نقصان آن شود و یا بخش عمده آن را از بین ببرد.

سوم: احاطه علمی به قوانین و جریانات حاکم بر عالم و فضای روحی انسان،حتی حیات حسی و مادی او در وسع استعداد عادی این موجود نیست. به بیان دیگر انسان نمی‌تواند از طریق علوم عادی بشری به همه ابعاد وجود خود احاطه علمی پیدا کند. بلکه فضایی که تاکنون از طریق همین نوع از علوم برای عموم انسان ها و حتی دانشمندان از آنها روشن شده بسیار کوچک و محدود است و لازم است انسان ها جهت شناسایی فضای زندگی – بالخصوص فضای روحی نوع – خود، علاوه بر بهره برداری از فراورده های علم عادی بشری سراغ علم دیگری بروند.
چهارم: علمی که ظرفیت کامل برای شناسایی عالم و موجودات آن بالخصوص انسان را دارد، عبارت است از علمی که از طریق وحی به پیامبران می رسد و آنها متناسب با ظرفیت استعدادی انسانها، آن علم را به آنها عرضه می‌کنند.

طبق مدلول سخنانی که از وجود مبارک رسول خدا – صلی الله علیه و آله و سلم – و امامان اهل بیت – علیهم السلام – رسیده و ما هم بعضی از سخنان را در مقالات قبلی و مقالات سال های گذشته در ایام ماه عظیم رجب و ماه نورانی شعبان و ماه مبارک رمضان نقل کردیم، در ماه رجب و آن دو ماه نورانی بعدی مراتبی از رحمت و برکات خدای سبحان در فضای حیات انسانی جریان می یابد و انسانها میتوانند ده‌ها و صدها برابر زمان های عادی از آن جریان بهره‌مند شوند.
امواج رحمت به جریان افتاده در ماه رجب از ناحیه نظام معنوی و ملکوتی برقرار شده در روزها و شب ها و ساعات ماه رجب بالخصوص بعضی از آنها امکان دارد سبب تحولات مبارکی در زندگی انسان به طور مطلق بالخصوص حیات روحی و باطنی و اخروی او شود. همچنان که وجود مبارک رسول خدا – صلی الله علیه و آله و سلم – فرمود:
«إنَّ في الجَنَّةِ قَصرا لايَدخُلُهُ إلاّ صُوّامُ رَجَبٍ »(۱) این حدیث شریف در مقاله: کلام ایام شماره – ۵۲۰، نقل شد، و در بیان اصل موضوع عظمت و جلالت ماه رجب به آن استناد و استشهادی به‌عمل‌آمد. حدیث شریف  حاکی از آثار و نتایج روزه گرفتن در ماه رجب می باشد، آن هم آثار اخروی، به طوری که روزه یک یا چند روز از ماه رجب می تواند سبب حصول آن سود عظیم شود، به طوریکه عظمت و بهای آن برتر و بالاتر از حد محاسبات و ارزیابی ها با معیارهای دنیوی است! یعنی ورود در بهشت و اهل بهشت شدن ورود در قصری از قصر های آن ارزشی و عظمتی فوق حد محاسبه دارد.
لازمه علم به تفصیل آن فضیلت درباره روزه ماه رجب و تغییرات و تحولاتی که تکریم ماه رجب از نوع روزه گرفتن در آن برای انسان ها دارد، فوق حد ادراک عادی انسان ها است و بلکه برای نزدیک شدن به ادراک لازم در این زمینه باید سراغ رفتار ها و سخنان معلمان آسمانی برویم که در ابتداء این سلسله جلیله وجود مبارک رسول خدا – صلی الله علیه و آله و سلم – قرار دارد.
معلمان آسمانی – علیهم السلام – نسبت به حقایق موجود و برقرار در عالم علم شهودی دارند، طبعاً در این صورت رسول خدا – صلی الله علیه و آله و سلم – از همین عالم دنیا و فضای حیات دنیوی خود، فضای بهشت و قصر ها و نهر ها و درختان بهشتی و اهل بهشت را می دید، به طوری که در شب معراج در آسمان هفتم وارد بهشت شد و قصرهای افراد خاندان خود و سایر اهل بهشت را مشاهده کرد. رسول خدا – صلی الله علیه و آله و سلم – در کلام خود در بیان حوادث شب معراج و آن سفر عجیب آسمانی خود در این زمینه فرمود:
«حتى دخلت الجنة و إذا على حافتيها بيوتي و بيوت أهلي و إذا ترابها كالمسك… » یعنی: تا اینکه وارد بهشت شدم، در دو طرف آن خانه های خودم و اهل خودم قرار داشت و خاک آن [بهشت] مانند مشک بود [یعنی عطری خوشبو مثل مشک، یا نوعی مشک] البته امکان رؤیت بهشت و نعمتهای آن برای رسول خدا – صلی الله علیه و آله و سلم – اختصاصی به شب معراج نداشت و بلکه آن وجود قدسی و معلمان آسمانی از اوصیاء او به طور مکرر در عالم دنیا و قبل از رحلت از آن، پدیده های اخروی و بهشت و جهنم را می دیدند و انسانها را درباره آن حقایق آموزش می دادند و آنها را از جهنم بر حذر می داشتند و به سوی بهشت و نعمتهای آن هدایت می نمودند.

کلام ایام - 15، حریم پناهگاه قدسی
بخوانید

اما اینکه چگونه یک عمل آسان و کوچک – بر حسب ظاهر – مثل چند روز، روزه گرفتن در ماه رجب سبب پدید آمدن آن نعمت های عظیم و زندگی در بهشت می شود، موضوعی است که طرح آن و توضیحات مناسب درباره آن احتیاج به فرصت مناسبی دارد و اصل آن در احادیث زیادی با الفاظ و عبارات مختلفی بیان شده است و همان مطلب است که در دعای مخصوص و مشهور ماه رجب بعد از نماز ها می خوانیم، «يَا مَنْ يُعْطِي الْكَثِيرَ بِالْقَلِيلِ » یعنی: ای آنکه عطا می‌کنی پاداش زیاد را برای عمل اندک! و حتی در عالم محدود و موقتی دنیا هم جلوه‌هایی از آن صفت پروردگار عالمیان در نظام «خلقت» و «ربوبیت» در همه جا قابل مشاهده است! مثل تبدیل مقداری آب در روی شاخه های درختان به انواع میوه ها و ثمرات و با اشکال و خواص مختلف و تبدیل غذاهای مصرف شده در بدن انسان به اعضاء و اجزاء بدن و تبدیل اجزاء جسمانی در بدن به پدیده های معنوی مثل قوه عقل و قوه شنوائی و قوه بینائی و حرارت مورد نیاز جهت ادامه حیات پس از این کلام شریف چند نکته روشن می شود که اهم آنها عبارتند از:
۱- علم مخصوص پیامبر خدا – صلی الله علیه و آله و سلم – به نظامات حاکم بر عالم دنیا که در باطن عالم برقرار است.
۲- رؤیت و مشاهده بهشت و پدیده های آن از همین عالم دنیا.
۳- مشاهده آثار و نتایج اعمال انسان ها در دنیا و عالم آخرت.
۴- رؤیت و مشاهده نظامات حاکم بر عالم و پدیده های آن از همین عالم.
۵- بهشت دارای درجات و مراتب متفاوتی است و گروهی از اهل بهشت نسبت به سایر آنها مقامات متفاوتی دارند.
ادامه دارد…

پاورقی ها:
۱- مستدرک الوسائل و مستنبط المسائل ج۷ ص۵۳۱

۲- المیزان فی تفسیر القرآن، علامه طباطبائی، تفسیر آیه اول از سوره اسراء، بحث روائی مربوط به آیه کریمه

دکمه بازگشت به بالا
بستن