۱۰۵- آیا ملائکه در جنگ بدر کافران را کشتند؟!

imagesسؤال: در جنگ بدر فرشتگان به کمک سپاه پیامبر (ص) آمدند و آن ها عامل پیروزی مسلمین شدند، در این صورت چرا سپاه بدر مورد ستایش قرار می گیرند؟!

پاسخ: کمک خداوند به مؤمنان توسط ملائکه وقتی محقّق می شود که آن ها استحقاق این کمک را پیدا کنند. مسلمین در جریان جنگ بدر وقتی با یک سپاه مجهّز به وسایل جنگی مواجه شدند، خطر کشته شدن در این جنگ را پذیرفتند. سپاه دشمن سه برابر سپاه مسلمین بودند و مسلمین علاوه بر کمی نفرات از نظر تجهیزات جنگی هم ضعیف بودند، اما با وجود این وضعیت برای دفاع از دین خدا، آماده جنگ شدند.

در چنین وضعیتی خداوند، آن ها را به وسیله گروه هائی از ملائکه یاری کرد.

ما در سؤال ۹۶ تحت عنوان: «نحوه کمک ملائکه به مؤمنین چگونه است؟!» در این زمینه بحث کردیم- شما می توانید به پاسخ آن سؤال مراجعه بفرمائید- در آن بحث به چگونگی استحقاق امداد آسمانی در مورد مؤمنان و نحوه فعالیّت آن ها اشاره کردیم. آن جا گفتیم: «امداد ملائکه در جنگ بدر به صورت کشتن کفّار نبود و این کار وظیفه خود مؤمنان بود و ملائکه مؤمنان را در مقابل کفّار به روش های خاصّی تقویت کردند.»

در تفسیر المیزان در زمینه نحوه کمک ملائکه به مؤمنین در جنگ بدر آمده است که: امداد با فرستادن ملائکه به منظور بشارت و آرامش دل های شما بود، نه به منظور کشتن کفّار به دست آن ها، همچنان که آیه قرآن به آن اشاره می کند و می فرماید:

«إِذْ يُوحِي رَبُّکَ إِلَىٰ ﭐلْمَلَائِکَةِ أَنِّي مَعَکُمْ فَثَبِّتُواْ ﭐلَّذِينَ ءَامَنُواْ سَأُلْقِي فِي قُلُوبِ ﭐلَّذِينَ کَفَرُواْ ﭐلرَّعْبَ» (الانفال / ۱۲) [ یعنی هنگامی که پروردگارت به فرشتگان وحی می کرد که من با شما هستم، پس ایمان آورنده ها را ثابت قدم بدارید، به زودی من در دل های کافران رعب خواهم انداخت ]و با آن، نظر کسانی تأیید می شود که گفته اند: ملائکه برای کشتن کفّار نازل نشدند و احدی از آن ها را نکشتند. بلکه یک سوم و یا نصف کشته شده ها از کفّار به دست [ امیرالمؤمنین] علی علیه السلام و بقیه به دست دیگر مسلمین کشته شدند. نقش ملائکه زیاد نشان دادن مسلمین بود در نظر کفّار، وقتی با هم اختلاط یافتند و تثبیت قلوب مسلمین و افکندن ترس در دل های مشرکان بود.۱

تجلّی قرآن در سیره امام حسن مجتبی (ع)
بخوانید

گفته شده که سپاه مسلمین در زمین ریگ زار قرار گرفته بودند و بارانی با قطرات ریز و آهسته به آن موضع بارید و زمین نمناک و سفت شد و اما در لشگر گاه کفّار باران تندی بارید و زمین به صورت گل چسبنده در آمد و قدرت فعالیّت مشرکان مختل شد و حوادث دیگری از طریق ملائکه منطقه ای که جنگ در آن جا واقع شد، روی داد و مجموعاً این حوادث موجب شکسته شدن روحیه کفّار و تثبیت قلوب مؤمنان شد، و سرانجام این جنگ به شکست کفّار و پیروزی سپاه مسلمین منجر شد. پس عامل اصلی نزول امداد آسمانی، رفتارهای قهرمانانه مسلمین بالخصوص امیرالمؤمنین علی (ع) و در رأس این عوامل دعای وجود مبارک رسول اکرم (ص) بود.

الیاس کلانتری

۹۴/۵/۱۰

پاورقی:

۱-المیزان فی تفسیر القرآن، تفسیر آیه ۱۲ سوره انفال

برچسب ها
دکمه بازگشت به بالا
بستن