۱۹۹-چه کسانی مخالف زیارتگاه ها و سنت زیارت هستند؟!

index

سؤال: مخالفان زیارتگاه ها و اماکن مقدس چه کسانی هستند و دارای چه عقاید و شخصیتی می باشند؟!

پاسخ: در مباحث قبلی مربوط به سؤال اصلی در مورد زیارتگاه ها و امامزاده ها در ایران و در عربستان، گفته شده که ساختن زیارتگاه ها و زیارت اماکن مقدسه، اختصاصی به شیعیان و حتی دیگر مسلمین علاوه بر شیعیان ندارد، بلکه بین اقوام و ملت های زیادی عمومیت دارد و اشاره ای به وجود زیارتگاه ها در کشورهای مختلفی کردیم.

مخالفت با زیارتگاه ها در عالم اسلام سابقه ای در تاریخ دارد و در زمان ما گسترش و شدت زیادی پیدا کرده است.

اهل سنت عموماً مخالفتی با ساختن زیارتگاه ها و زیارت قبور بزرگان عالم اسلام  و برقراری سنت زیارت در اماکن مقدسه را ندارند و در کشورهای مختلفی که ساکنان آن ها عمدتاً از اهل سنت هستند، زیارتگاه هائی در طول تاریخ ساخته شده و قبور شخصیت های خاندان رسالت و امامزاده ها محل رفت و آمدها و زیارت مردم بوده است. مثل زیارتگاه هائی که قبلاً در کشور عربستان قرار داشت و در دوره تسلّط وهابیان به این کشور تخریب شد. و زیارتگاه های شخصیت های خاندان رسالت در کشور مصر، که قبلاً به آن ها اشاره ای شد، و زیارتگاه حضرت زینب سلام الله علیها دختر امیرالمؤمنین علی (علیه السلام) و زیارتگاه دختر خردسال حضرت امام حسین (علیه السلام) در شام. و زیارتگاه و حرم امام هادی و امام عسکری علیهما السلام در سامراء که عمده ساکنان آن از اهل سنت هستند. و زیارتگاه های زیاد دیگری در بلاد مختلف اسلامی. حتی اهل سنت به زیارت قبور علمای بزرگ خود می روند.

در تاریخ اسلام عده ای از حکام و زمامداران جبّار با زیارت امامان معصوم (علیهم السلام) مخالفت کرده اند و ممنوعیت هائی برای مردم در این زمینه ایجاد کرده اند. در رأس مخالفان زیارت اماکن متبرّکه و عتبات عالیات پلیدترین و آلوده ترین و فاسدترین حاکم بنی عباس، متوکّل قرار داشته. متوکّل فرد پلیدی بوده و جنایات زیادی در دوره حکومت خود مرتکب شده و انسان های زیادی را کشته است. این حاکم فاسد عباسی زیارت حرم امام حسین (علیه السلام) را ممنوع ساخت و مجازات های شدیدی برای زائران آن حرم مقدس برقرار کرد و در سال ۲۳۶ هجری دستور داد حرم مطهر امام حسین (علیه السلام) را تخریب کردند.

 در زمان اخیر هم وهابیان بعد از قدرت یافتن و تسلّط بر کشور عربستان اقدام به تخریب حرم و بارگاه مطهر ائمّه بقیع و سایر اماکن مقدسه در مدینه و مکه و سایر شهرها کردند. و بطور کلی زیارت قبور مطهر شخصیت های خاندان رسالت را ممنوع کردند و بین مردم جاهل و طرفداران خود، زیارت قبور را بعنوان عملی شرک آمیز، و نوعی بدعت و مخالف قرآن مجید معرفی کردند. تبلیغات وسیع وهابیان در بین عده ای از افراد بی اطلاع اثر گذار بوده است. در حالیکه وهابیت که یک حزب سیاسی دست نشانده سیاستمداران انگلیسی بوده است، مدعی پیروی از مذهب حنبلی می باشد. و پیروان مذهب حنبلی مخالفتی با زیارت قبور ندارند. و زیارت قبر پایه گذار این مذهب یعنی احمد حنبل در بغداد در بین آن ها متداول است.

از وهابیان جنایتکار که کشتن کودکان را هم جایز می دانند و در حمله به طائف کودکان شیر خوار را روی سینه مادرشان سر بریدند، خلاف انتظار نیست که با زیارت قبور مطهر امامان معصوم (علیهم السلام) مخالفت کنند و بین مردم بی اطلاع زیارت را شرک و بدعت معرفی کنند و اقدام به تخریب حرم و بارگاه امامان معصوم (علیهم السلام) و شخصیت های خاندان رسالت کنند، اما باید اهداف گردانندگان اصلی این بازی سیاسی یعنی ایجاد این فرقه مزدور دست نشانده از اعمال و رفتار آن ها روشن شود.

از بررسی تاریخ وهابیت بطور آشکار بر می آید که این فرقه سیاسی محصول فعالیت های گروهی از سیاستمداران انگلیسی است. در سال ۱۷۱۰ میلادی وزارت مستعمرات انگلیسی به عده ای افراد کاردان و زیرک و سیاستمدار مأموریت داد تا برای جاسوسی به کشورهای اسلامی بروند. یکی از آن ها سیاستمدار خبره ای بنام Hempher  (همفر) بود، او به ترکیه رفت و نام خود را محمد گذاشت و علوم اسلامی را فرا گرفت. او در سفر عراق با شخصی به نام محمد بن عبدالوهاب ملاقات کرد. همفر این شخص را برای اهداف خاص سیاسی خود پرورش داد.

خود او گفته است: زمانی که در لندن بودم به من گفتند وزارت مستعمرات نقشه دقیقی برای شیخ عبدالوهاب تهیه کرده است و او باید آن را اجراء کند و اهداف این نقشه بطور خلاصه بصورت ذیل است.

۱-تکفیر همه مسلمین که وهابی نیستند و تجویز قتل آن ها و هتک حرمت آن ها و غارت اموال آن ها.

۲-تخریب کعبه تحت عنوان اینکه از آثار بت پرستی است و ممانعت از حج و تحریک قبائل برای غارت حجاج و کشتن آن ها.

274- آیا فضای عالم پس از مرگ ترسناک است؟!
بخوانید

۳-تحریک اعراب علیه حکومت عثمانی.

۴-انهدام زیارتگاه ها و اماکن مذهبی.

۵-ایجاد هرج و مرج و اغتشاش در جوامع اسلامی.

۶-انتشار نسخه تحریف شده از قرآن.

سرانجام در اثر فعالیت های همفر زمینه تأسیس فرقه وهابیت از طرف محمد بن عبدالوهاب و محمد بن سعود در سال ۱۱۴۳ هجری فراهم شد.

قصد ما بیان تاریخچه تأسیس و فعالیت های فرقه وهابیت نیست بلکه جهت روشن شدن موضوع اصلی مورد بحث یعنی معرفی مخالفان سنت زیارت حرم ها و بارگاه های ائمّه معصومین (علیهم السلام) و بطور کلی اماکن مقدسه تاریخی، اشاره ای به مطالب مذکور شد. لازم به ذکر است که تاکنون حدود دو هزار عنوان کتاب در عالم اسلام علیه وهابیت نوشته شده است. و مؤلفان این کتاب ها اکثراً از علمای اهل سنت هستند.

مخالفت وهابیت به شیعیان و افکار و عقاید و فرهنگ آن ها منحصر نمی شود بلکه آن ها مخالف اهل سنت هم هستند. و جنایات آن ها و افکار و عقایدشان نشان می دهد که آن ها با تمام جلوه های معنویت و همه انسان های آزاد اندیش و دانش دوست جهان مخالفند، اما مخالفتشان با شیعیان شدیدتر و عمیق تر است.

مخالفت وهابیان با زیارتگاه ها تحت هر عنوانی انجام گیرد، به اهداف سیاسی حکومت های سلطه جو در زمان ما و عمدتاً سیاستمداران انگلیسی و اسرائیلی ارتباط می یابد و اهداف اصلی پایه گذاران این مسلک و محصولات جدید آن که تروریست های زمان ما هستند، تخریب فرهنگ دین توحیدی و همه آثار معنویت در بین ملل امروزی می باشد.

برای اهل تفکر و همه انسان های فرهنگ دوست روشن است که زیارتگاه های موجود در جهان که در رأس آن ها خانه خدا یعنی کعبه قرار دارد، در طول تاریخ عامل انتشار معنویت ها، انسان دوستی ها، پاکی ها، صلح و صفا در بین ملت ها بوده است. بنابراین باید دید چه کسانی از برقراری سنت های باشکوه زیارتی در اماکن مقدسه زیان می بینند و با آن ها مخالفت می کنند.

بعنوان مثال یکی از زیارتگاه های عظیم و باشکوه تاریخی و جهانی حرم مقدس حضرت امام حسین (علیه السلام) در کربلا است. در طول تاریخ سنت های باشکوه زیارتی در تمام ایام سال بالخصوص زمان های معینی در این مکان مقدس برقرار بوده است، و انسان های بیشماری از تمام نقاط جهان جهت زیارت این حرم مطهر باشکوه به کربلا رفته اند. در زمان ما در ایام اربعین تعداد زائران آن بارگاه مقدس به حدود بیست میلیون نفر رسیده است.

انسان های زیادی در مسیر این زیارت در فضای معنویتی عظیم قرار می گیرند و این سفر شکوهمند منشأ تحولات عظیم روحی و اخلاقی در آن ها می شود. در مسیر این سفر زیارتی اخلاص ها، محبت ها و انسان دوستی ها از انسان ها ظهور می کند. هم از ناحیه زائران و هم کسانی که با افتخار و احساس سرور از آن ها پذیرائی می کنند. و هم کسانی برای آن حرم مقدس و زائران آن نذرها می کنند و هدایائی می پردازند. بطوریکه در تمام طول سال نیازهای عده زیادی از انسان ها از طریق این نذورات تأمین می شود.

این زیارتگاه در طول تاریخ منشأ جریان برکات، پاکی ها، انسان دوستی ها و معنویت ها بوده است، پس چرا باید عده ای با برقراری آن مخالفت بورزند و آن ها چه کسانی هستند؟! حرم مقدس پیامبر اکرم (صلّی الله علیه و آله و سلّم) همه حرم های امامان معصوم (علیهم السلام) چنین موقعیتی را در طول تاریخ داشته اند.

حرم مطهر حضرت امام رضا (علیه السلام) در شهر مقدس مشهد در کشور ایران هم مثال بسیار روشنی است بر این مطلب- بطوریکه قبلاً هم به آن اشاره شد- می شود گفت: مجموع آثار فرهنگی، اخلاقی، معنوی و تأمین نیازهای مالی ناشی از برقراری این حرم باشکوه در طول تاریخ از حدّ محاسبه و بررسی فراتر رفته است.

با این توضیحات باید دید چرا عده ای در طول تاریخ از برقراری این اماکن مقدسه ناراحت بوده اند و با زیارت انسان ها از این اماکن مخالفت کرده اند و در آرزوی تخریب آن ها عمر خود را به سر برده اند و گاهی اقدام به تخریب آن ها کرده اند و چرا این مخالفت امروزه بیشتر شده و در سطح وسیعی گسترش یافته است؟! چه کسانی برای ممانعت انسان ها از زیارت این اماکن فعالیت می کنند؟! اماکن باشکوهی که مورد آرزو و امید و سرور و آرامش روحی میلیون ها انسان در سطح کشور ما و کشورهای دیگر است؟!

ما جهت جلوگیری از طولانی شدن این بخش، بحث در پاسخ این سؤالات و مسائل مرتبط با آن ها و اهداف سیاسی مخالفان زیارتگاه ها را به قسمت بعدی این سلسله مباحث موکول می کنیم، إن شاء الله تعالی.

الیاس کلانتری

۱۳۹۵/۶/۱۶

برچسب ها
دکمه بازگشت به بالا
بستن