کلام ایام – ۳۸۲، پناهگاهی که برچیده شد و پناهگاه برقرار و فعال

بخش دوم

کلیات

  • «رحمة العالمین » بودن پیامبر خدا – صلی الله علیه و آله و سلم – و حضور او در بین مردم منافاتی ندارد که چند نفر ار انسانها بجهت گناهان خود و ظلم به انسانها مجازات شوند !

  • آیا «رحمة العالمین » بودن پیامبر خدا – صلی الله علیه و آله و سلم – اختصاص به زمان حیات دنیوی آن حضرت و حضور او در بین مردم دارد ؟

  • در آیات کتاب آسمانی پیامبر خاتم – صلی الله علیه و آله و سلم – رحمتی برای عالمیان معرفی شده است !

  • قرآن مجید متضمن آموزشهائی است برای هم عالمیان .

  • حضور پیامبر – صلی الله علیه و آله و سلم – در بین مردم مانع نزول «عذاب استیصال » می شود .

  • عدم نزول عذاب بجهت حضور رسول خدا – صلی الله علیه و آله و سلم – در بین مردم ، جلوه ای از « رحمة اللعالمین » بودن آن حضرت بود .

  •  رسالت پیامبر خاتم – صلی الله علیه و آله و سلم – رحمتی است برای عالمیان در همه زمان ها .

  • گروه های چهارگانه بهره مند از نعمت رسالت پیامبر خاتم  یعنی حضرت محمد ( صلی الله علیه و آله و سلم ) .

  • پیامبر اکرم – صلی الله علیه و آله و سلم – دائماً همراه مردم و کنار آنها بود .

  • پیامبر اکرم – صلی الله علیه و آله و سلم – حتی حداقل زمان خواب و استراحت ضروری خود را هم تحت الشعاع جریان کمک به مردم و رفع نیاز های آنها قرار می داد .

  • مراتب مختلف رحمت الهیه از ناحیه بعثت پیامبر خاتم ( صلی الله علیه و آله و سلم ) .

  • مراتبی از رحمت خدای سبحان از ناحیه بعثت پیامبر اکرم – صلی الله علیه و آله و سلم – امکان دارد شامل حال کسانی هم شود که هنوز آن حضرت را نشناخته اند و به او ایمان نیاورده اند .

  • پناهگاه و جایگاه امن برای انسانها از ناحیه «استغفار» دائماً باقی و برقرار است .

  • انسانها در صورت استغفار زیاد و دائمی در موقعیت و جایگاه امنی استقرار می یابند که از عذاب الهی و بعضی از بلاها و خوف ها مصون و ایمن  می مانند .

 حاصل بحث در موضوع عدم نزول عذاب بجهت حضور رسول خدا – صلّی الله علیه و آله و سلّم – در بین مردم منتهی شد به این مطلب که «رحمة للعالمین» بودن رسول خدا – صلّی الله علیه و آله و سلّم – منافاتی ندارد با اینکه چند نفر و عده ای از انسان‌ها بجهت گناهان خود و ظلم به دیگران مجازات شوند و مراد از عذابی که در آیه کریمه مورد بحث (سوره انفال آیه ۳۳) نفی شده «عذاب استیصال» است که اقوام بعضی از پیامبران قبلی مثل «عاد» و «ثمود» را از بین برد. برای اثبات این مطلب هم استدلالی بعمل آمد درباره رحمت واسعه پروردگار عالمیان که احاطه به همه چیز دارد – بلحاظ آیه ۱۵۶ سوره اعراف و اینکه رحیمیّت پروردگار عالمیان دائمی است و هیچ وقت از بین نمی‌رود، اما جهت بهره مندی از همان رحمت واسعه شرایطی وجود دارد، بطوریکه در آیه کریمه فوق آن شرایط ذکر شده است.

 درباره نکته سوم که آیا «رحمة للعالمین» بودن پیامبر اکرم – صلّی الله علیه و آله و سلّم – اختصاص به زمان حیات دنیوی آن حضرت و حضورش در بین مردم داشت؟ عرض می‌کنیم:

 رسالت وجود مبارک پیامبر اکرم – صلّی الله علیه و آله و سلّم – طبق مدلول آیاتی از قرآن رحمتی بود  از طرف ذات قدوس الله برای عالمیان. بطوریکه فرمود:

«وَمَا أَرْسَلْنَاكَ إِلَّا رَحْمَةً لِلْعَالَمِينَ» (الأنبياء/۱۰۷)

در این آیه کریمه و آیات دیگر قرآن مجید رحمت پروردگار عالمیان در ارسال آن وجود مبارک، به زمان معینی و قوم معینی اختصاص نیافته و محدود نشده است. بلکه عمومیّت آن رحمت در آیات قرآن روشن و آشکار است بطوریکه فرمود:

  «وَمَا أَرْسَلْنَاكَ إِلَّا كَافَّةً لِلنَّاسِ بَشِيرًا وَنَذِيرًا» (سبأ/۲۸) یعنی: ما تو را جز بشارت دهنده و هشدار دهنده برای عموم انسانها نفرستادیم.

 درباره قرآن مجید هم که متضمّن شریعت و آموزش‌های آسمانی و برنامه رسالت آن حضرت است می فرماید:

«إِنْ هُوَ إِلَّا ذِكْرٌ لِلْعَالَمِينَ» (ص/۸۷) یعنی: این قرآن جز آموزشی برای عالمیان نیست.

 بطور کلی عمومیت دعوت و نبوت و رسالت پیامبر خاتم – صلّی الله علیه و آله و سلّم – قطعی است و مسلّم و نیازی به بحث در این زمینه در این نوشتار وجود ندارد.

 اما عدم نزول عذاب از ناحیه حضور و اقامت آن حضرت در بین مردم شامل یک قوم معین و زمان معین می باشد و طبعاً شامل «عالمیان» نمی تواند باشد. چه عالمیان بطور مطلق و در همه زمان‌ها و چه در زمان محدود و معین یعنی حیات دنیوی آن حضرت.

از این بحث و استدلال نتیجه ذیل حاصل می‌شود و آن اینکه در زمینه موضوع مورد بحث دو مطلب وجود دارد یکی اینکه ارسال پیامبر خاتم – صلّی الله علیه و آله و سلّم – از طرف خدای سبحان رحمتی است برای عالمیان! دوم اینکه حضور و اقامت آن حضرت در بین مردم مانع نزول عذاب استیصال می شود! و می شود گفت عدم نزول عذاب بجهت حضور آن وجود مبارک، جلوه ای و بخشی از موضوع رحمت بودن آن حضرت برای عالمیان است.

پس حضور آن وجود مبارک در بین مردم مانعی از نزول عذاب بود – به آن معنی که ذکر شد – یعنی: حیات دنیوی آن حضرت پناهگاهی بود در مقابل عذاب و با حضور او در بین مردم، عذاب نازل نمی شد. و با رحلت او، آن پناهگاه برچیده شد. اما پناهگاه دوم برقرار است و می شود انسان‌ها در آن وارد شوند و در امنیت قرار بگیرند و در این زمینه بخواست خدا در ادامه این مباحث توضیحات لازم خواهد آمد.

رسالت پیامبر خاتم رحمتی است برای عالمیان

 در بحثی که گذشت اشاره ای شد به عمومیت رحمت خدای سبحان از ناحیه رسالت پیامبر خاتم – صلّی الله علیه و آله و سلّم – برای عموم عالمیان! و اینکه با رحلت آن وجود مبارک این نوع رحمت از عالمیان قطع نمی‌شود و بلکه در طول زمان استمرار خواهد داشت.

جریان نزول رحمت خدای سبحان از ناحیه بعثت رسول اکرم – صلّی الله علیه و آله و سلّم – برای عالمیان را می شود در چهار مرحله و چهار صورت در نظر گرفت و انسان های بهره مند از آن رحمت را به چهار گروه تقسیم کرد.

 یکم: کسانیکه در زمان حیات آن وجود مبارک به نبوت و رسالت او و شریعت کامل آسمانی ایمان آوردند و سعادت زندگی در کنار آن حضرت را پیدا کردند و در کنار او و محل زندگی او ساکن شدند .

 دوم: کسانیکه در ایام حیات آن حضرت، اسلام آوردند و با او آشنا شدند، اما در مناطق زندگی خود اقامت داشتند.

سوم: کسانیکه بعد از رحلت آن حضرت به دین توحیدی و رسالت آن حضرت ایمان آوردند.

چهارم: کسانیکه هنوز با دین خدا و پیامبر رحمت آشنا نشده اند و در آن پناهگاه توحیدی وارد نشده اند اما امکان اتصال به آن جریان مبارک برای آن ها وجود دارد.

گروه اول عمدتاً از اهل مکه و مدینه بودند که به آنها مهاجران و انصار گفته می شود . مهاجران عمدتاً ساکنان شهر مکه بودند که به پیامبر خاتم – صلی الله علیه و آله و سلم – ایمان آوردند و قبل از هجرت و یا بعد از آن به شهر مدینه هجرت کردند و در آن شهر ساکن شدند . انصار هم اهل مدینه بودند و آنها هم ایمان آوردند و پیامبر خدا را – صلی الله علیه و آله و سلم – به شهر خود دعوت کردند و به یاری دین خدا برخاستند و با تمام قوا و امکانات خود از آن حضرت و پیروانش و مهاجران حمایت کردند .

کلام ایام - 103، اربعین و تعظیم جهانی از نهضت عاشورا
بخوانید

این گروه طبعاً مشمول برترین و متعالی ترین مراتب رحمت پروردگار عالمیان قرار گرفتند . آنها هر روز پنج بار در وقت نمازهای روزانه در مسجد اجتماع می کردند و کنار آن حضرت نماز می خواندند و در مجالس و اماکن دیگر هم موفق به زیارت آن حضرت می شدند و آیات قرآن و معانی آنها را از خود آن بزرگوار می شنیدند و یاد می گرفتند و تحت تأثیر خُلق عظیم و جاذبه رفتارهای او قرار می گرفتند .

پیامبر اکرم – صلی الله علیه و آله و سلم – دائماً همراه مردم و در کنار آنها بود و حتی آن حداقل زمان خواب و استراحت ضروری خود را هم تحت الشعاع کمک به مردم و رفع نیازهای آنها می کرد .

گروه دوم هم در فضای نورانی دین خدا وارد شده بودند و آیات قرآن مجید را دریافت می کردند و برای کسانی از آنها که تمایل به ملاقات با آن حضرت داشتند ، امکان سفر به شهر مدینه و ملاقات با پیامبر خدا – صلی الله علیه و آله و سلم – و بحث و گفتگو با آن حضرت وجود داشت . برکات وجود رسول خدا – صلی الله علیه و آله و سلم – برای آن گروه هم زیاد بود و آنها هم مشمول مراتب برتری از رحمت خدا می شدند .

گروه سوم که زمان حیات رسول خدا – صلی الله علیه و آله و سلم – را درک نکردند ، از ناحیه آیات قرآن مجید و اخباری که از سیره و رفتار آن حضرت شنیده اند به دین خدا و معارف آن تمایل پیدا می کنند و علاقه مند می شوند . برکات دین خدا و رحمت واسعه او متناسب با میزان آشنائی آنها با آن معارف و سیره شریف آن حضرت خواهد بود .

کثرت فضائل اخلاقی و رفتارهای جاذب وجود مبارک رسول خدا – صلی الله علیه و آله و سلم – و انتشار گسترده آنها در بین ملتها و اقوام و همچنین جاذبه الهی و فوق عادی آیات قرآن مجید ، مراتبی از رحمت واسعه خدای سبحان است که شامل این گروه از انسانها می شود و این جریان رحمت دائمی است و همیشه استمرار خواهد داشت و هرگز قطع نخواهد شد .

اما گروه چهارم بطور ضمنی در مسیر جریان رحمت قرار دارند ، مثل کسانی که در فاصله اندکی از یک نهر آب استقرار یافته اند و لازمه بهره مندی از آب آن نهر این است که برخیزند و بروند کنار آن نهر و آب بردارند چه برای مصارف فوری و چه نیازهای بعدی و همچنین برای رفع نیازهای شخصی خود و همراهان .

بهره برداری از آب آن نهر هم با اَشکال و صورتهای مختلفی امکان پذیر است . مثل نوشیدن آب و شستن بدن و لباس خود در آن نهر و حمل آب با ظروف مناسب به محل اسکان و یا کندن مقداری از زمین و ایجاد یک کانال برای انتقال آب از نهر به یک منبع آب و زمین های زراعی و آبیاری مزارع و درختان و امثال این اَشکال و صورتها .این نوع انتشار رحمت الهیه هم دائمی خواهد بود و هرگز قطع نخواهد شد .

حاصل بحث اینکه : رحمت خدای سبحان از ناحیه بعثت پیامبر خاتم – صلی الله علیه و آله و سلم – و ارسال او بسوی انسانها دائمی است و با رحلت آن حضرت بطور کامل قطع نمی شود و مراتبی از آن همیشه و در سطح جهان استمرار خواهد یافت .

مراتب مختلف رحمت الهیه از ناحیه بعثت پیامبر خاتم ( صلی الله علیه و آله و سلم )

در بحثی که گذشته روشن شد که رحمت خدای سبحان از ناحیه بعثت پیامبر خاتم – صلی الله علیه و آله و سلم – شامل حال همه جهانیان می شود و این رحمت گسترده همچنان ادامه دارد ، حتی مراتبی از آن شامل حال کسانی هم می شود که هنوز با سیره شریف و سخنان و رفتارها و آموزشهای آن حضرت آشنا نشده اند ! لیکن امکان این آشنائی برای آنها وجود دارد . اما کسانی که با زندگی آن بزرگوار و رفتارها و سخنان او و علوم باقی مانده از او آشنا می شوند سهم عظیمی از این رحمت الهیه شامل حال آنها خواهد شد .

در این نوشتار گفته شد که انسانهای بهره مند از رحمت واسعه خدای سبحان از ناحیه بعثت پیامبر خاتم- صلی الله علیه و آله و سلم – را می شود به چهار گروه تقسیم کرد و در بخش پایانی این مقاله اشاره ای می کنیم به اینکه انسانهای امروزی در سطح جهانی و همه جهانیان هم در معرض انتشار این رحمت بی پایان قرار دارند و همچنین می توانند میزان بهره مندی خود و سهمیه خود از آن رحمت گسترده را افزایش دهند .

پناهگاه و جایگاه امن برقرار و فعال

در آیه کریمه – محل بحث اصلی در این مقاله – اشاره ای شده به اینکه دو پناهگاه و جایگاه از عذاب خدای سبحان عزّوجلّ برای انسانها وجود داشت . درباره پناهگاه و جایگاه امن اولی بحث فشرده و مناسبی بعمل آمد . اما پناهگاه و جایگاه امن دوم « استغفار » است که دائماً باقی و برقرار و فعال است . یعنی انسانها در صورت استغفار دائمی و زیاد ، در جایگاه امنی استقرار می یابد که در آن جایگاه از عذاب الهی و بعضی از بلا ها و خوف ها و محرومیت ها مصون و ایمن می مانند .

استغفار مرتبه ای و نوعی ارتباط با خدای سبحان است که عامل انتشار رحمت و برکات خدای کریم و رحیم در فضای زندگی انسانها می شود . استغفار زیاد و از طرف عموم مردم و یا عده تأثیرگذار از آنها عامل ازدیاد رزق و بهره مندی انسانها از نعمت ها و برکات خدای سبحان و تحولات حیاتبخشی در جوامع انسانی می شود و بلاهائی را که از ناحیه اعمال انسانها به وجود می آید دفع می کند .

خدای سبحان در آخرین کتاب آسمانی درباره « استغفار » و آثار و نتایج آن بصورت نقل کلام حضرت نوح – علیه السلام – می فرماید :

« فَقُلْتُ اسْتَغْفِرُوا رَبَّكُمْ إِنَّهُ كَانَ غَفَّارًا – يرْسِلِ السَّمَاءَ عَلَيكُمْ مِدْرَارًا -وَيمْدِدْكُمْ بِأَمْوَالٍ وَبَنِينَ وَيجْعَلْ لَكُمْ جَنَّاتٍ وَيجْعَلْ لَكُمْ أَنْهَارًا » ( نوح / ۱۰-۱۲ ) یعنی : و گفتم [ به مردم ] از پروردگارتان طلب غفران کنید که او غفار ( آمرزنده ) است [ که در آن صورت ] باران آسمان را پی در پی برای شما می فرستد – و شما را با اموال و فرزندان یاری می کند و برای شما باغها قرار می دهد و نهرها پدید می آورد .

در آیات فوق بخشی از آموزشهای دین آسمانی بصورت نقل کلام حضرت نوح – علیه السلام- به قوم خود ، ذکر شده و ما به خواست خدا در فرصت مناسبی به ذکر توضیح ارتباط استغفار با ازدیاد رزق و برقراری رفاه و آسایش انسانها خواهیم پرداخت .

الیاس کلانتری

۱۳۹۹/۰۷/۲۹

برچسب ها
دکمه بازگشت به بالا
بستن