۱۱۳- علّت مخالفت یهود با پیامبران خدا؟!

سؤال: علّت اصلی مخالفت و دشمنی یهود با پیامبر اسلام (ص) چه بود و قرآن در این زمینه چه نظری دارد؟!

پاسخ: یهودیان قبل از بعثت پیامبر اسلام (ص) به دلالت کتاب های خود آن حضرت را می شناختند و منتظر بعثت و هجرت او بودند و به همین جهت عده کثیری از آن ها از محل زندگی خود هجرت کردند و به اطراف شهر یثرب (مدینه) آمدند و در آن مناطق سکونت اختیار کردند.

از امام صادق (ع) نقل شده است که در تفسیر آیه ذیل:

«وَلَمَّا جَاءَهُمْ کِتَابٌ مِّنْ عِندِ ﭐللَّهِ مُصَدِّقٌ لِّمَا مَعَهُمْ وَکَانُواْ مِن قَبْلُ يَسْتَفْتِحُونَ عَلَى ﭐلَّذِينَ کَفَرُواْ فَلَمَّا جَاءَهُم مَّا عَرَفُواْ کَفَرُواْ بِهِ فَلَعْنَةُ ﭐللَّهِ عَلَى ﭐلْکَافِرِينَ » (البقره / ۸۹) فرمود: «یهود در کتاب های خود می خواندند که محل هجرت محمد رسول خدا (ص) بین دو کوه عیر و اُحُد خواهد بود، پس در جستجوی آن موضع کوچ کردند و عبور کردند بر کوهی که به آن حداد گفته می شد، پس گفتند حداد و اُحُد یکی هستند و اطراف آن پراکنده شدند، بعضی از آنان در تیما و بعضی در فدک و بعضی در خیبر نازل [ ساکن] شدند.

کسانی که در تیما ساکن شده بودند، اشتیاق به دیدن بعضی از برادران خود پیدا کردند، در این بین یک مرد اعرابی از قبیله قیس عبور می کرد، آن ها شتران او را کرایه کردند، او گفت من شما را از بین عیر و اُحُد عبور می دهم، پس گفتند هر گاه به آن محل رسیدی به ما اطّلاع بده. آن ها در مسیر خود به میان اراضی مدینه رسیدند، آن مرد اعرابی گفت: آن کوه عیر است و این یکی کوه اُحُد، آن ها در همان مکان از شتران فرود آمدند و گفتند ما به مقصود خود رسیدیم و دیگر نیازی به شتران تو نداریم، تو هر جا خواستی می توانی بروی. آن ها به برادران خود در فدک و خیبر نامه نوشتند که ما محل مورد نظر را پیدا کردیم و شما هم به سوی ما بیائید، آن ها در جواب نوشتند که ما این جا خانه هائی ساخته ایم و اموالی به دست آورده ایم و اگر آن حادثه پیش آمد یعنی پیامبر موعود به آن ناحیه هجرت کرد، ما سریعاً به سوی شما خواهیم آمد. آن گروه از یهود که در اراضی مدینه ساکن شدند، به تدریج اموالی به دست آوردند، وقتی اموال و دارائی آن ها زیاد شد، تُبّع از آن مطّلع شد، به جنگ با آنان برخاست، یهودیان متحصّن شدند و تُبّع آن ها را محاصره کرد، سپس به ایشان امان داد و گفت من می خواهم در این سرزمین بمانم چون این جا خیلی معطّل شدم، یهود گفتند تو نمی توانی این جا اقامت کنی چون این جا محل هجرت پیامبری است، نه جای تو و هیچ شخص دیگری تا آن پیامبر ظهور کند. او به آن ها گفت: من از نزدیکان خود کسانی را این جا باقی می گذارم تا وقتی آن پیامبر ظهور کرد، او را یاری کنند و او دو قبیله «اوس» و «خزرج» را در آن جا مستقر کرد. چون افراد این دو قبیله زیاد شدند [ و قدرت پیدا کردند] اموال یهودیان را می گرفتند، یهود به آن ها می گفتند: وقتی محمد (ص) مبعوث شد، ما شما را از دیار و اموال خود بیرون می کنیم، اما وقتی حضرت محمد (ص) مبعوث شد، انصار [ اوس و خزرج] به او ایمان آوردند و یهود کفر ورزیدند و آن است کلام خداوند که فرمود: «وَلَمَّا جَاءَهُمْ کِتَابٌ مِّنْ عِندِ ﭐللَّهِ مُصَدِّقٌ لِّمَا مَعَهُمْ وَکَانُواْ مِن قَبْلُ يَسْتَفْتِحُونَ عَلَى ﭐلَّذِينَ کَفَرُواْ فَلَمَّا جَاءَهُم مَّا عَرَفُواْ کَفَرُواْ بِهِ فَلَعْنَةُ ﭐللَّهِ عَلَى ﭐلْکَافِرِينَ»

در آیه بعدی یعنی آیه ۹۰ سوره بقره خداوند علّت کفر یهود را نسبت به اسلام و پیامبر اکرم (ص) ذکر کرده است. می فرماید:

«بِئْسَمَا ﭐشْتَرَوْاْ بِهِ أَنفُسَهُمْ أَن يَکْفُرُواْ بِمَا أنَزَلَ ﭐللَّهُ بَغْياً أَن يُنَزِّلُ ﭐللَّهُ مِن فَضْلِهِ عَلَىٰ مَن يَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ فَبَاءُواْ بِغَضَبٍ عَلَىٰ غَضَبٍ وَلِلْکَافِرِينَ عَذَابٌ مُّهِينٌ» در این آیه علّت کفر یهود حسد و ستمگری آن ها اعلام شده است. و اشاره شده به این که آن ها دو بار مورد غضب خداوند قرار گرفتند، یکی به جهت کفر به قرآن و دیگری کفر به تورات. یعنی آن ها دروغ می گویند و ایمان به تورات را دستاویز خود قرار داده اند، در حالی که آن ها به تورات هم کفر ورزیدند.

در آیات بعدی خداوند کفر و دروغگوئی آن ها را آشکار کرده و می فرماید:

«وَإِذَا قِيلَ لَهُمْ ءَامِنُواْ بِمَا أَنزَلَ ﭐللَّهُ قَالُواْ نُؤْمِنُ بِمَا أُنزِلَ عَلَيْنَا وَيَکْفُرونَ بِمَا وَرَاءَهُ وَهُوَ ﭐلْحَقُّ مُصَدِّقاً لِّمَا مَعَهُمْ قُلْ فَلِمَ تَقْتُلُونَ أَنبِيَاءَ ﭐللَّهِ مِن قَبْلُ إِن کُنتُم مُّؤْمِنِينَ– وَلَقَدْ جَاءَكُمْ مُوسَى بِالْبَينَاتِ ثُمَّ اتَّخَذْتُمُ الْعِجْلَ مِنْ بَعْدِهِ وَأَنْتُمْ ظَالِمُونَ» (البقره / ۹۱-۹۲) یعنی وقتی به آن ها گفته شد: ایمان بیاورید به آن چه خدا نازل کرده، گفتند: ما ایمان می آوریم به آن چه بر ما نازل شده و کفر می ورزند به غیر آن، در حالی که آن [ کتاب] حقّی است تصدیق کننده آن چه با آن ها است [ یعنی تورات] بگو [ ای پیامبر] پس چرا پیامبران قبلی را می کشتید، اگر مؤمن بودید- و این که موسی معجزات آشکاری برای شما آورد، و شما در غیاب او گوساله را [ به عنوان معبود خود] گرفتید و ستمکار شدید.

در این آیات دروغگوئی و تبهکاری یهود و علّت مخالفت آن ها با پیامبر اسلام (ص) بیان شده است. آن ها به کتاب آسمانی و پیامبران خدا رنگ قومیت زدند. و وحی پروردگار را که برای جهانیان نازل شده، منحصر به قومی کردند و به دروغ ادّعا کردند که به تورات و حضرت موسی ایمان آورده اند. در حالی که آن ها مخالف همه پیامبران از جمله حضرت موسی (ع) بودند و در چند روزی که موسی (ع) غایب بود، به گوساله پرستی روی آوردند و در مقابل جانشین حضرت موسی (ع) یعنی برادرش هارون (ع) ایستاده و او را تهدید به قتل کردند و می خواستند او را بکشند.

تحلیلی از سیره رهبران آسمانی - 6، دوران جوانی حضرت محمد(صلّی الله علیه و آله و سلّم)
بخوانید

علّت مخالفت یهود با پیامبر اسلام (ص) همان بود که آن ها را به مخالفت با حضرت موسی (ع) و برادرش هارون (ع) وا داشت و باز به همین علّت آن ها به مخالفت با حضرت عیسی (ع) برخاستند و تصمیم به قتل او گرفتند.

کشتن پیامبران و مصلحان بشری و به طور کلی هر کسی که یهودی نباشد سنّت دائمی و شناخته شده یهود است. خداوند در مورد قوم یهود می فرماید:

« وَإِذْ قُلْتُمْ يَا مُوسَىٰ لَن نَّصْبِرَ عَلَىٰ طَعَامٍ وَاحِدٍ… وَضُرِبَتْ عَلَيْهِمُ ﭐلذِّلَّةُ وَﭐلْمَسْکَنَةُ وَبَاءُواْ بِغَضَبٍ مِّنَ ﭐللَّهِ ذَ ٰلِکَ بِأَنَّهُمْ کَانُواْ يَکْفُرُونَ بِئَايَاتِ ﭐللَّهِ وَيَقْتُلُونَ ﭐلنَّبِيِّينَ بِغَيْرِ ﭐلْحَقِّ ذَ ٰلِکَ بِمَا عَصَوْاْ وَّکَانُواْ يَعْتَدُونَ» (البقره / ۶۱) یعنی و چون گفتید ای موسی ما هرگز به یک طعام واحد صبر نمی کنیم… و علامت ذلّت و مسکنت بر آن ها زده شد و به غضبی از خداوند گرفتار شدند، به جهت این که آن ها به آیات خدا کفر می ورزیدند و پیامبران را به نا حق می کشتند و از حد می گذشتند.

همچنین خداوند می فرماید:

«إِنَّ ﭐلَّذِينَ يَکْفُرُونَ بِئَايَاتِ ﭐللَّهِ وَيَقْتُلُونَ ﭐلنَّبِيِّينَ بِغَيْرِ حَقٍّ وَيَقْتُلُونَ ﭐلِّذِينَ يَأْمُرُونَ بِـﭑلْقِسْطِ مِنَ ﭐلنَّاسِ فَبَشِّرْهُم بِعَذَابٍ أَلِيمٍ» (آل عمران / ۲۱) یعنی کسانی که به آیات خدا کفر می ورزند و پیامبران خدا را به نا حق می کشند و همچنین کسانی را می کشند که دعوت به عدالت می کنند از انسان ها، آن ها را به عذابی دردناک بشارت بده.

مخالفت یهود با پیامبران خدا از جمله پیامبر اسلام (ص) امروزه هم به اشکال مختلف ادامه دارد، آن ها به هر حیله ای و دروغی متوسل می شوند و هر گونه جنایتی را مرتکب می شوند، بلکه یک چهره خشن و تقلّبی از دین توحیدی به جهانیان نشان بدهند و این جنایتی است در حقّ تمام بشریت و اقدامی است برای محروم کردن انسان ها از علم خداوند و کرامت های اخلاقی تمامی پیامبران خدا (ع) همه پیامبران خدا حامل علم و رحمت خداوند به جهانیان بودند، و هر انسانی و یا هر گروهی بخواهند مانع انتقال رحمت خداوند به انسان ها بشوند، مرتکب جنایتی در حقّ همه انسان ها شده اند. و یهود این نوع جنایت را در تمام زمان ها و به اشکال مختلف مرتکب شده اند و به آن ادامه می دهند، خداوند در قرآن کریم در مورد یهود و مخالفت و دشمنی آن ها با پیروان دین توحیدی می فرماید:

«لَتَجِدَنَّ أَشَدَّ ﭐلنَّاسِ عَدَاوَةً لِّلَّذِينَ ءَامَنُواْ ﭐلْيَهُودَ وَﭐلَّذِينَ أَشْرَکُواْ وَلَتَجِدَنَّ أَقْرَبَهُمْ مَّوَدَّةً لِّلَّذِينَ ءَامَنُواْ ﭐلَّذِينَ قَالُواْ إِنَّانَصَارَىٰ ذَ ٰلِکَ بِأَنَّ مِنْهُمْ قِسِّيسِينَ وَرُهْبَاناً وَأَنَّهُمْ لَا يَسْتَکْبِرُونَ– وَإِذَا سَمِعُواْ مَا أُنزِلَ إِلَى ﭐلرَّسُولِ تَرَىٰ أَعْيُنَهُمْ تَفِيضُ مِنَ ﭐلدَّمْعِ مِمَّا عَرَفُواْ مِنَ ﭐلْحَقِّ يَقُولُونَ رَبَّنَا ءَامَنَّا فَـﭑکْتُبْنَا مَعَ ﭐلشَّاهِدِينَ– وَمَا لَنَا لَا نُؤْمِنُ بِـﭑللَّهِ وَمَا جَاءَنَا مِنَ ﭐلْحَقِّ وَنَطْمَعُ أَن يُدْخِلَنَا رَبَّنَا مَعَ ﭐلْقَوْمِ ﭐلصَّالِحِينَ» (المائده /۸۲ – ۸۴ ) یعنی ای پیامبر، یهود و مشرکان را دشمن ترین انسان ها نسبت به مؤمنان خواهی یافت و کسانی را که گفتند ما نصرانی هستیم نزدیک ترین مردم در مودّت و دوستی با مؤمنان خواهی یافت، این به خاطر آن است که از آن ها دانشمندان و راهبانی هستند و آن ها استکبار نمی ورزند. و آن ها وقتی آن چه را بر پیامبر (ص) نازل شده، بشنوند چشمانشان پر از اشک می شود، به جهت آن چه از حق شناختند و می گویند: پروردگارا ما ایمان آوردیم و ما را در زمره شاهدان بنویس. و ما چرا به الله و آن چه از حق بسوی ما آمد، ایمان نیاوریم در حالی که امید داریم پروردگارمان ما را با شایستگان وارد بهشت کند.

در این آیات دشمنی و عداوت یهود با مسلمین و مهربانی و رأفت مسیحیان نسبت به آن ها ذکر شده است. و علت این رأفت و مهربانی، عدم استکبار در علمای مسیحی است. و این عدم استکبار آن ها را به فضای نورانی ایمان به الله و اطاعت از پیامبر اسلام (ص) و قبل از آن حضرت عیسی (ع) هدایت می کند.

وحی پروردگار عالم و کرامات اخلاقی و بزرگواری های پیامبران خدا بهره و نصیب همه انسان ها باید باشد و نباید در انحصار قومی و گروهی قرار بگیرد. ایمان به همه پیامبران وظیفه همه انسان ها است و تکذیب هر یک از آن ها در حقیقت تکذیب همه آن ها محسوب می شود. کتمان حقایق موجود در آموزش های دین توحیدی و اخلاق و شخصیت پیامبران و مخدوش کردن چهره حقیقی دین توحیدی ظلمی بی پایان به همه انسان ها است.

یهود برای رسیدن به اهداف تبهکارانه و جنایت کارانه خود حاضرند تمام فضایل اخلاقی و سنت های متعالی بین ملت ها را نابود کنند، فضایلی که در طول قرن ها و زمان های طولانی از ناحیه تلاش ها و زحمات و بزرگواری های عدّه ای انسان دانشمند و اصلاح طلب و خیر خواه به وجود آمده و در فرهنگ ملل مختلف جایگزین شده است لازم است انسان های آزاد اندیش و اصلاح طلب و صلح دوست با این تبهکاران مقابله کنند و اجازه ندهند محیط زندگی فکری و علمی و اخلاقی ملل مختلف به وسیله گروهی تبهکار و جنایتکار به آتش کشیده شود.

تخریب کرامت های دین توحیدی و سنت های جمیل پیامبران خدا و در رأس آن ها وجود مبارک آخرین پیامبر خدا حضرت محمد (ص) منتهی به وقوع فجایعی عظیم با ابعاد فوق تصوّر در سطح جهانی خواهد شد، مگر انسان های آزاد اندیش و دانشمند و متفکّر و اصلاح طلب امکانات علمی و فکری و اخلاقی خود را به کار ببرند و حقایق دین توحیدی و فضایل اخلاقی پیامبران خدا را شناسایی و بین مردم دنیا منتشر کنند. ان شاء الله

الیاس کلانتری

 94/5/28

 

برچسب ها
دکمه بازگشت به بالا
بستن