کلام ایام ـ ۳۲۵، شهادت امام کاظم ـ علیه السلام ـ در ماه رجب


از حوادث عظیم ماه رجب شهادت وجود مبارک امام کاظم ـ علیه السلام ـ می باشد که روز ششم، یا روز بیست و پنجم این ماه واقع شده است. شیخ کلینی شهادت آن حضرت را در روز ششم ماه رجب سال ۱۸۳ در سن ۵۴ یا ۵۵ سالگی می داند و در کتاب مشهور خود «کافی» به آن تصریح کرده است.(۱) شیخ مفید هم در کتاب ارشاد همین تاریخ را برای روز شهادت امام ـ علیه السلام ـ اعلام کرده است.(۲)
امامت امام کاظم ـ علیه السلام ـ بعد از شهادت پدر بزرگوارش امام صادق ـ علیه السلام ـ در دوره حکومت منصور حاکم جبّار عباسی شروع شد. در آن دوره اختناق شدیدی از ناحیه حکومت در جامعه اسلامی برقرار بود و امام کاظم ـ علیه السلام ـ از اولین روز امامت خود با خطر کشته شدن بدست عمّال حکومت بنی عباس مواجه بود. البته شهادت در راه خدا و حمایت از دین توحیدی و فعالیت برای برقراری پرچم رفیع آن، خطر غیر منتظره و ناشناخته ای برای رهبران آسمانی نبوده و آن بزرگواران در جهت زندگی شخصی و همچنین زندگی اجتماعی و در مقام آموزش راه زندگی برای انسانها، در آرزوی رسیدن به آن مقام بودند! اما هدف و مقصد اصلی آنها در دوره امامت خود جلوگیری از خاموش شدن مشعل های دین آسمانی و روشن ماندن دائمی آنها و برقراری پرچم برافراشته و رفیع آن بود، تا راه ورود انسانها در تمام جهان به صراط مستقیم و آشکار آن امکان پذیر باشد.
امام کاظم ـ علیه السلام ـ طبعاً در آن زمان و با وجود آن اختناق شدید حکومتی، نمی توانست موضوع امامت خود را بصورت علنی اعلام کند و بطور آشکار به وظایف امامت خود حتی در جهت علمی و فرهنگی و عقیدتی قیام کند و جریان امامت آن بزرگوار عمدتاً در بین شیعیان و پیروان خاندان رسالت و آن هم بصورت نیمه مخفی برقرار بود! و منصور خلیفه عباسی بعد از امام صادق ـ علیه السلام ـ به فکر کشتن جانشین آن بزرگوار بود، لذا امام صادق ـ علیه السلام ـ ، موضوع جانشینی خود و امامت فرزندش امام کاظم ـ علیه السلام ـ را در وصیت خود با رعایت اصول تقیه و دقت و مراقبت خاص ، به شیعیان و پیروان خود اعلام فرمود.
اما موضوع جاذبه شخصیت و محبوبیت امامان معصوم ـ علیهم السلام ـ و علم مقام امامت چیزی نبود که بشود آن را پنهانی کرد. و همان جاذبه شخصیتی و محبوبیت ناشی از مقام علمی و رفتارهای آن بزرگواران مشکل اصلی زندگی آنها و عامل اصلی فشارهای سیاسی و حکومتی زمامداران جبّار علیه آنها بود.
در بعضی از مقالات قبلی متذکر شدیم که بعد از حادثه عاشورا هیچ یک از امامان معصوم ـ علیهم السلام ـ فعالیتی برای بدست آوردن حق حکومت خود در جامعه دینی انجام نمی دادند و از مقام امامت خود به ارشاد انسانها و آموزش های علمی و فعالیت های فرهنگی خود اکتفاء می کردند! چون امکان تأسیس حکومت حقیقی دینی در جامعه برقرار نبود. اما حکومت های جبّار و غاصب به این مقدار هم قانع نبودند و اصرار داشتند علاوه بر تسلط حکومتی در جامعه و سرکوب مخالفان و افراد ناراضی محبوبیتی هم بین مردم پیدا کنند! آن هم محبوبیت اجباری و از طریق قوه قهریه و طبعاً آن خواسته هم بصورتی که آنها تمایل داشتند امکان پذیر نبود! لذا فشارهای سیاسی و حکومتی را برای رهبران آسمانی یعنی ذوات مقدسه معصومین ـ علیهم السلام ـ و صاحبان مقام امامت بیشتر می کردند!
از بررسی سیره شریف امامان معصوم ـ علیهم السلام ـ و رفتار حکام جبّار با آنها و سبب شهادت آن بزرگواران این موضوع بخوبی آشکار می شود یعنی اینکه سبب اصلی فشارهای سیاسی حکومت ها و اقدام به کشتن و از میان برداشتن صاحبان مقام امامت ـ علیهم السلام ـ محبوبیت آن ذوات مقدسه بین مردم و جاذبه های اخلاقی و علمی و شخصیتی آنها بود.
ما اکنون در آخرین روزهای ماه عظیم رجب قرار داریم و امروز که روز بیست و پنجم این ماه عظیم است ـ بطوریکه گفته شد ـ طبق نقلی روز شهادت وجود مبارک امام کاظم ـ علیه السلام ـ است و مصادف است با روز اول فروردین سال ۱۳۹۹ و روز عید باستانی نوروز و فردا شب عید بزرگ مبعث رسول خدا ـ صلی الله علیه و آله و سلم ـ خاتم پیامبران حضرت محمد ـ صلی الله علیه و آله و سلم ـ می باشد. لذا تبریک عید باستانی نوروز را فردا و در شب نورانی مبعث به عرض خواهیم رساند و در این مقاله به مناسبت شهادت امام کاظم ـ علیه السلام ـ نمونه هائی از سخنان آن بزرگوار را همراه با شرح و توضیحی ذکر می کنیم و امیدواریم در سطح جامعه خودمان و جوامع دیگر دعا و درخواست از رحمت بی انتهای پروردگار عالمیان برای رفع این بلیّه جهانی و این بیماری بسیار خطرناک عمومیت پیدا کند و این گرفتاری عظیم از ناحیه رحمت و عنایات خاصه پروردگار عالمیان از همه جوامع انسانی برطرف شود و عموم انسانها به آسایشی از این جهت برسند.
از امام کاظم ـ علیه السلام ـ به سبب اختناق حاکم بر جامعه دینی از ناحیه خلفای معاصر آن بزرگوار بالخصوص منصور دوانیقی و اینکه بخشی از عمر آن حضرت و دوره امامتش در زندان هارون سپری شد، احادیث کمتری در منابع حدیثی نقل شده اما آن بزرگوار با فعالیت های علمی و فرهنگی خود توانست مشعلهای نهضت فکری و فرهنگی پدر بزرگوارش امام صادق ـ علیه السلام ـ را از خطر خاموشی محافظت کند و مشعلهای دیگری را در مسیر انسانها بسوی مقصد حیات روشن کند.
از وجود مبارک آن حضرت حدیثی در وصف عقل خطاب به هشام بن حَکَم نقل شده است که به منزله گنجینه عظیمی است از علم و حکمت که در منابع حدیثی ذکر شده است. جهت شرح و توضیح این حدیث شریف طولانی احتیاج به تألیف مستقلی وجود دارد و امید است ذکر و شرح و توضیح مختصری از آن بعداً در فرصتی مناسب در مقالات مربوط به سیره شریف آن حضرت در همین بخش «کلام ایام » یا بخش « تحلیلی از سیره رهبران آسمانی» حاصل شود.
خوانندگان گرامی مقالات وبسایت « حکمت طریف» با روش کار ما در ایام مربوط به ولادت و رحلت ذوات مقدسه رهبران آسمانی و حوادث عمر مبارک آنها آشنا هستند و می دانند که در این ایام ما به ذکر و توضیح بخشی از سیره شریف آن بزرگواران و سخنان و آموزشهای آنها می پردازیم و این کار بهترین نوع تبریک و همچنین تسلیت برای پیروان و دوستداران آن ذوات مقدسه می باشد. البته تبریک و تسلیت حقیقی و نه فقط لفظی. در این بخش از این مقاله هم مطابق این روش همیشگی به ذکر و شرح و توضیح مواردی از سخنان وجود مبارک امام کاظم ـ علیه السلام ـ می پردازیم:
۱ـ از امام کاظم ـ علیه السلام ـ نقل شده است که شخصی به آن عرض کرد:
« أَخْبِرْنِي عَنِ اَلنَّبِيِّ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَرِثَ اَلنَّبِيِّينَ كُلَّهُمْ؟ قَالَ نَعَمْ قُلْتُ مِنْ لَدُنْ آدَمَ حَتَّى اِنْتَهَى إِلَى نَفْسِهِ؟ قَالَ مَا بَعَثَ اَللَّهُ نَبِيّاً إِلاَّ وَ مُحَمَّدٌ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ أَعْلَمُ مِنْهُ قَالَ قُلْتُ إِنَّ عِيسَى اِبْنَ مَرْيَمَ كَانَ يُحْيِي اَلْمَوْتَى بِإِذْنِ اَللَّهِ قَالَ صَدَقْتَ وَ سُلَيْمَانَ بْنَ دَاوُدَ كَانَ يَفْهَمُ مَنْطِقَ اَلطَّيْرِ وَ كَانَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ يَقْدِرُ عَلَى هَذِهِ اَلْمَنَازِلِ … »(۳) یعنی: به من خبر بده که آیا پیامبر خدا ـ صلی الله علیه و آله و سلم ـ وارث تمام پیامبران بود؟ فرمود: آری. گفتم از زمان آدم تا به خودش برسد؟! فرمود خدا هیچ پیامبری را مبعوث نفرمود إلا اینکه حضرت محمد ـ صلی الله علیه و آله و سلم ـ داناتر از او بود، می گوید [راوی] گفتم : همانا عیسی بن مریم مرده ها را به اذن الله زنده می کرد! فرمود: راست گفتی و سلیمان بن داوود هم نطق پرنده ها را می دانست و رسول الله بر همه این منازل قدرت داشت.
ادامه دارد….

کلام ایام-449، تأویل قرآن کریم و حفاظت از حقوق آیندگان
بخوانید

پاورقی ها:
۱ـ اصول کافی، شیخ کلینی، کتاب الحجة، باب مولد ابی الحسن موسی بن جعفر (سلام الله علیهما)
۲ـ الارشاد، شیخ مفید، ج۲ باب۱۵
۳ـ اصول کافی، شیخ کلینی، کتاب الحجة، باب «ان الإئمة ورثوا علم النبی و جمیع الانبیاء و الاوصیاء…» حدیث ۷ (انتشارات علمیه اسلامیه، ج۱، ص۳۲۷)

دکمه بازگشت به بالا
بستن