۱۹۷-  آیا در عربستان امامزاده ای وجود ندارد؟!

indexسؤال: چرا با وجود اینکه عربستان مهد اسلام است در آنجا امامزاده ای وجود ندارد؟!

پاسخ: در قسمت قبلی این سؤال – سؤال ۱۹۶ – گفتیم که منظور سؤال کننده از امامزاده ظاهراً بقعه و ساختمانی است که بر روی قبور امامزاده ها ساخته شده، یعنی فضایی به عنوان زیارتگاه  و الا اگر مراد از امامزاده، شخصیت های خاندان رسالت باشد ، که آن بزرگواران بیشتر در عربستان زندگی کرده اند و در همان منطقه از دنیا رفته اند.

اما چرا در عربستان اماکن زیارتی و امامزاده به این معنی وجود ندارد – به قول طراح این سوال و امثال آن – یعنی در عربستان اماکن زیارتی مثل ایران و بعضی کشورهای دیگر وجود ندارد  که مردم به زیارت آن اماکن بروند و سنت های زیارتی در آنها برقرار باشد؟!

در قسمت قبلی به پاسخ این سوال اشاره ای شد. اما جواب تفصیلی سوال:

بعد از رحلت پیامبر اکرم ( صلّی الله عالیه و آله و سلّم ) مقام خلافت آن حضرت و حکومت دینی امیرالمؤمنین علی (ع) غصب شد و حکومت جامعه دینی بدست افراد عادی افتاد. در نتیجه مسیر جامعه دینی دچار تغییراتی شد. حکام جامعه دینی به ناحق خود را خلیفه ( جانشین ) پیامبر خدا می خواندند و بعد از مدتی حکومت جامعه بدست دشمنان دین خدا و مخالفان پیامبر اکرم ( صلّی الله علیه و آله و سلّم ) یعنی بنی امیّه افتاد. حکام تبهکار بنی امیّه بنام حکومت دینی دست به هر جنایتی زدند. البته آنها جهت مصونیت از مخالفت عامّه مردم، اعمال خود را عمدتاً با رنگ دینی و تحت پوشش دین انجام می دادند.

آنها با اموال حکومتی عده ای از افراد سرشناس مثل رؤسای قبائل و قدرتمندان جامعه را می خریدند و از حمایت آنها بهره مند می شدند. تعداد اندکی از افراد جامعه نگران اوضاع بودند و یا احیاناً مخالفتی از آنها با حکومت ها بروز می کرد. البته حکام بنی امیه اندک مخالفت و قیامی را با خشونت تمام سرکوب می کردند. حتی کسانی که مخالفت آشکاری با حکومت از آنها دیده نشده بود! اما احتمال مخالفت آنها داده می شد، مورد تعقیب و شکنجه قرار می گرفتند.

در رأس کسانی که حکام بنی امیه نگران مخالفت آنها بودند، شیعیان امیرالمؤمنین و در رأس آنها شخصیت های خاندان رسالت قرار داشتند. در نتیجه در دوره حکومت بنی امیه هر شخصیت صاحب وجهه اجتماعی و سرشناس تحت تعقیب عمّال حکومت قرار می گرفتند.

در اثر فساد و تبهکاری حکام بنی امیه نارضایتی مردم در جامعه اسلامی شدت یافت و قیام هایی که بعد از حادثه کربلا و شهادت امام حسین (علیه السلام ) شروع شده بود گسترش بیشتری پیدا کرد.  مثل قیام زید بن علی فرزند امام سید الساجدین (علیه السلام ). دستگاه حکومتی بنی امیه با بیرحمی شدید قیامها را سرکوب می کرد و قیام زید هم منتهی به شهادت او شد و عمّال حکومت بنی امیه بعد از اینکه طرفداران زید بدن او را مخفیانه دفن کرده بودند، محل قبر او را پیدا کرده و جنازه شریفش را درآوردند و سر او را بریدند و به شام جهت خلیفه اموی فرستادند و بدن او را دار زدند و مأمورانی برای بدن او تعیین کردند که مبادا طرفدارانش جنازه او را دفن کنند و نقل کرده اند که چهارسال بدن شریف او بالای دار بود.

عمّال حکومت فاسد بنی امیه جهت ترساندن مردم و جلوگیری از قیام آنها از سر بریده و بدن زید دست بردار نبودند. هشام بعد از مدتی سر زید را برای والی خود در مدینه فرستاد. برخی گفته اند که او دستور داد اول سر زید را به خانه خواهرش زینب ببرند و آن را نزد او بیفکنند، آنگاه برگردانند.

بعدها سر زید را به مصر فرستادند و در مسجد جامع نصب کردند. اما عده ای از مردم شبانه آن سر مقدس را مخفیانه بدست آوردند و با احترام در محراب مسجدی دفن کردند و آن مکان اکنون زیارتگاه اهالی مصر است. بدن زید را هم به دستور حاکم آن زمان ولید بن یزید که به فرعون امت مشهور بود، بعد از چهار سال از دار پائین آوردند و آتش زدند.

201-شخصیت و اخلاق و رفتارهای پیامبران و امامان (علیهم السلام) چه تأثیری در فرهنگ جوامع انسانی ایجاد کرده است؟!
بخوانید

این رفتاری بود که حکومت بنی امیه با یکی از شخصیت های خاندان رسالت و یکی از امامزاده ها انجام داد. رفتار حکومت ها با سایر شخصیت ها و امامزاده ها هم شبیه به همین بود.

آن بزرگواران به جهت محبوبیتی که بین مردم بالخصوص شیعیان عراق و ایران داشتند، در ایام حیات خود بطور دائم تحت تعقیب و فشارهای سیاسی حکومت های تبهکار و فاسد بنی امیه و بعداً بنی عباس قرار داشتند. آنها در مقابل ظلم و ستم و فساد دستگاه های حکومت بنی امیه و بنی عباس ساکت نمی نشستند و از ظلم و ستم حکام نسبت به مردم ابراز نارضایتی می کردند و گاهی که استیصال و گرفتاری های مردم شدیدتر می شد  و سادات علوی زمینه یک قیام را مساعد می دیدند، بالخصوص وقتی با استغاثه مردم و دعوت آنها به قیام علیه حکومت مواجه می شدند، اقدام به قیامی علیه حکومت زمان می کردند.

اگرچه اغلب این قیامها با شدت سرکوب می شد و رهبران آنها کشته می شدند، اما آنها هم به خواسته های خود می رسیدند. یعنی آنها غالباً شهادت در راه خدا را به آن زندگی ترجیح می دادند. و یکی از اهداف اصلی شخصیت های خاندان رسالت، نشان دادن چهره کریه نفاق و دروغگویی حکومت ها به مردم بود. این قیام ها ضربات سنگینی به حکومت های جبار و بناهای ظلم و ستم وارد کرد و سرانجام منتهی به سقوط بنی امیه شد.

با این توضیحات روشن می شود که چرا در عربستان امامزاده – به معنی زیارتگاه – وجود ندارد. این وضعیت مربوط به تاریخ صدر اسلام است . اما در زمان معاصر هم وضعیت خاص سیاسی در آن کشور برقرار شده است .

از وقتی وهابیها در عربستان به حکومت رسیدند، تمام زیارتگاه ها را تخریب کردند که در رأس آنها حرم و بارگاه ائمه بقیع ( علیهم السلام ) قرار دارد. توضیح اینکه قبور مطهر چهار امام معصوم، حضرت امام حسن مجتبی و حضرت امام سجاد و حضرت امام باقر و حضرت امام صادق – سلام الله علیهم اجمعین – در قبرستان بقیع کنار مسجد النبّی و حرم پیامبر اکرم (صلّی الله علیه و آله و سلّم ) قرار دارد و قبلاً بقعه و بارگاهی برای قبور مطهر آنها ساخته شده بود و آن مکان مقدس محل زیارت مسلمین بود. اما عمّال حکومت وهابی آن بارگاه مقدس و بقعه های دیگری را که در شهر مدینه و بلاد دیگر قرار داشت تخریب کردند.

وهابی ها چند بار هم به شهر مقدس کربلا در عراق حمله کردند و در بازار ها و خانه ها مردم را کشتند و در یکی از این حملات که عده زیادی از مردم شهر جهت زیارت حرم شریف امیرالمؤمنین علی ( علیه السلام ) به شهر نجف اشرف رفته بودند، دست به کشتار زنان و کودکان و پیرمردان زدند و در آن روز طبق نقلی حدود چهار هزار نفر را در کربلا کشتند و حرم مطهر حضرت امام حسین ( علیه السلام ) را غارت و تخریب کردند.

امروزه هم ساز مخالفت با امامزاده ها و زیارتگاه ها در اصل از طرف وهابی ها و طرفداران آنها به صدا درآمده است و ای کاش عامّه مردم مقداری در تاریخ معاصر مطالعه می کردند و از جنایات وهابی ها و طرفدارانشان و علت مخالفتشان با شیعه و امامان معصوم ( علیهم السلام ) مطلع می شدند و علت مخالفت آنها را با زیارتگاه ها می دانستند.

ما به خواست خداوند در قسمت بعدی مقاله تأثیر زیارتگاه ها و امامزاده ها را در فرهنگ جوامع دینی و زندگی مردم وعلت مخالفت با آنها را مورد بحث قرار خواهیم داد.

 

الیاس کلانتری

۱۳۹۵/۶/۷

برچسب ها
دکمه بازگشت به بالا
بستن