کلام ایام – ۱۷۹، عید میلاد حضرت زینب کبری (علیها السلام)

بخش دومp1as24of7s6p9rc1a4hbdv1ifq4

در بخش قبلی این مقاله بعد از اشاره ای کوتاه به فضائل حضرت زینب- سلام الله علیها- و تبریک ولادت آن بزرگوار وعده دادیم که در ادامه این بحث به ذکر و توضیح بعضی از سخنان آن بزرگوار بپردازیم:

معارف دینی در کلام حضرت زینب (علیها السلام)

حضرت زینب مثل مادر بزرگوارش حضرت صدیقه طاهره فاطمه زهرا- سلام الله علیهما- عمده ایام عمر مبارک خود را در نوع مستوریت به سر برد و آموزش های او منحصر به بانوان و مجالس خصوصی و خانوادگی می شد، طبعاً در زمان حیات آن بزرگوار در اصل معارف دینی عمدتاً از طریق حجت های پروردگار عالم یعنی امامان معصوم – علیهم السلام-  منتشر می شد. همچنانکه در زمان حیات حضرت صدیقه طاهره فاطمه زهرا- سلام الله علیها- که مصادف با حیات پدر بزرگوارش رسول خدا- صلّی الله علیه و آله و سلّم- معارف دین توحیدی از طریق آن وجود مبارک منتشر می شد.

جهت دیگر اینکه ایام حیات  حضرت زینب- علیها السلام-  غیر از چند سال دوره کودکی و مدت کوتاه آخر عمرشان همزمان با امامت امیرالمؤمنین علی و امام حسن و امام حسین- سلام الله علیهم- سپری شد و در آن دوران جوّ سیاسی حاکم بر جامعه برای ذوات مقدسه معصومین- علیهم السلام- و همچنین شخصیت های دیگر خاندان رسالت، محدودیت های زیادی به وجود آورده بود، بنابراین طبعاً سخنان زیادی از حضرت زینب- سلام الله علیها- در جامعه دینی منتشر نشده و یا در منابع دینی نقل نشده است. همچنانکه این مشکل عظیم در مورد مادر بزرگوارش حضرت فاطمه زهرا- سلام الله علیها- هم صدق می کند و بنابراین محرومیت و خسران عظیمی از این جهت شامل جامعه دینی و فرهنگ عمومی جوامع انسانی شده است.

اما در عین حال چند مورد خطابه و سخنان کوتاهی از حضرت زینب- سلام الله علیها- در منابع تاریخی نقل شده است و همین مقدار سخنان اندک و کوتاه حاکی از عظمت روحی و ایمانی آن حضرت و نحوه تربیت او از ناحیه شخصیت های آسمانی یعنی ذوات مقدسه امیرالمؤمنین و حضرت صدیقه طاهره (والدین) و دو برادر بزرگوارش یعنی حسنین- سلام الله علیهما- بوده است سخنان حضرت زینب یادآور خطبه های بی مثال پدر بزرگوارش امیرالمؤمنین علی- علیه السلام- می باشد. و عطر بسیار خوشبوئی هم در سخنان آن حضرت از شخصیت جدّ بزرگوارش رسول خدا- صلّی الله علیه و آله و سلّم- استشمام می شود، اگرچه حدود فقط شش سال ایام حیات آن حضرت- صلّی الله علیه و آله و سلّم- را درک کرد. در این بخش به ذکر و توضیح فشرده بعضی از سخنان شریف آن بزرگوار می پردازیم:

۱-«الهي تقبَّل منَّا هذا القربان» یعنی: خدایا این قربانی را از ما ]خاندان رسالت[ قبول کن. در منابع تاریخی مربوط به حادثه عاشورا و در کتاب های مقتل حضرت سیدالشهداء- علیه السلام- نقل شده است که وقتی آن حضرت به شهادت رسید، حضرت زینب- علیها السلام- به طرف میدان جنگ آمد و به محل شهادت برادر بزرگوارش رسید و کنار آن بدن مقدس قرار گرفت و سر خود را بطرف آسمان بلند کرد و دست خود را در زیر آن بدن قطعه قطعه شده حجت خداوند قرار داد و عرض کرد پروردگارا این قربانی را از ما قبول بفرما!

قابل توجه است که مصیبت شهادت حضرت سید الشهداء امام حسین ـ علیه السلام ـ عظیم ترین حادثه تاریخ حیات انسانها محسوب می شود! سنگینی آن حادثه با معیارهای عادی و متعارف در بین انسانها، قابل بررسی و سنجش نیست. در حالیکه هزار و چند صد سال از وقوع آن حادثه گذشته است، نقل آن در مجالس مختلف و در بین انسانها، دلها را می سوزاند و اشک ها را جاری می کند تا چه رسد به دیدن صحنه شهادت آن حضرت و بدن قطعه قطعه او، آن هم از طرف خواهرش، آن هم در آن شرایط خاص که طوفانی از مصیبت ها و بلاها آن بزرگوار را احاطه کرده بود و امواج سنگین و شکننده مصیبت ها وجود او را در هم می کوبید. صحنه بسیار عجیبی بود، عرض چند ساعت در آن مکان جنگی به وقوع پیوست. جنگی نابرابر و یک گروه حدود یک صد نفری از خاندان رسالت مورد حمله یک سپاه حدود بیست الی سی هزار  نفری قرار گرفتند و آنها در حالیکه به شدت تشنه بودند  ـ  چون آب را به روی آنها بسته بودند ـ و حفاظت از بانوان و کودکان خاندان رسالت را هم بر عهده داشتند ،با آن سپاه عظیم جنگیدند و تمام آنها و حجت پروردگار عالمیان ، حضرت حسین ـ علیه السلام ـ در آن جنگ نابرابر به شهادت رسیدند. و حفاظت و سرپرستی تعدادی از بانوان و کودکان داغدیده کنار اجساد مطهّر قطعه قطعه شده اولیاء الله به عهده آن بزرگوار قرار گرفت. در طول آن روز مصیبت بار آن جنگ حزن انگیز ادامه یافت و در آخرین دقایق وقتی همه یاران امام ـ علیه السلام ـ به شهادت رسیدند، سپاه دشمن بطرف خیمه  های بانوان و کودکان هجوم آورد و امام ـ علیه السلام ـ برای اینکه جنگ جلو دیدگان بانوان و کودکان واقع نشود، به تنهائی بطرف میدان جنگ رفت و تنها و بدون حتی یک نفر همراه با یک سپاه به جنگ دفاعی پرداخت، چون همه مردان همراه او به شهادت رسیده بودند. حال او هم بصورتی مظلومانه کشته شده و بدن مطهّر و مقدسش روی زمین افتاده، شخصیتی که حجت خداوند عالمیان است و به لحاظ سخن پیامبر خدا ـ صلی الله علیه و آله و سلم ـ او و برادر کریمش امام حسن مجتبی ـ علیهما السلام ـ سرور جوانان بهشتی و گوشواره عرش خدا محسوب می شوند.

کلام ایام - 101، عاشورا نهضت پیامبران
بخوانید

حضرت زینب ـ علیها السلام ـ در آن شرایط که سنگینی و شدت مصیبت ها فوق حد توصیف است.موضوع تکریم دین خدا و نصرت آن و وظیفه شکوهمند آسمانی خود را فراموش نکرده  و با حالت خشوع و در مقام توجه به عظمت و جلالت و کبریای پروردگارش عرض می کند:

 الهی این قربانی را از ما قبول کن!!! آن بزرگوار با وجود اینکه در میان طوفان قدرتمند حوادث و امواج سهمگین دریای مصیبت ها گرفتار شده بود و بانوان و کودکان مصیبت دیده و دلسوخته انتظارش را می کشیدند و او لازم بود همه آنها را، سرپرستی کند و امنیت آن ها را تأمین  کند و حفاظت از حجت خدا و یادگار گذشتگانش حضرت امام سجاد ـ علیه السلام ـ که در بستر بیماری افتاده بود و قدرت حرکت نداشت هم بر عهده او قرار گرفته بود. آن کلام شگفت انگیز را بر زبان آورد. آن کلام کوتاه و آن دعای نورانی حضرت زینب ـ سلام الله علیها ـ مشتمل بر نکات  آموزشی لطیف و پر برکتی است و ما به بعضی از آنها اشاره ای می کنیم :

الف: در کنار حوادث سنگین و مصیبت های بزرگ و تنهائی ها و ناامنی ها، پناهگاه امن مطمئنی به نام «ذکر الله» وجود دارد و درب آن پناهگاه توحیدی دائماً به روی انسانها باز است و انسان می تواند وارد آن پناهگاه شود. از امنیت و آرامش کامل بهره مند شود.

ب: دین توحیدی را در هر شرایطی و در صورت ابتلاء به مصیبت های عظیم هم باید تکریم و یاری کرد! و از این طریق به انسانهای گرفتار و نیازمند کمک کرد! یعنی آن پناهگاه امن توحیدی را باید به انسانها نشان داد.

ج: ارزش و عظمت دین توحیدی در حدی است که انسان متدّین لازم است همه دارائی های خود و جان خود و عزیزانش را هم  برای آن هزینه کند و او را در این صورت در تجارتی پرسود با پروردگار عالمیان قرار می گیرد و از سود عظیمی بهره مند می شود که آن سود عظیم هم در بهشت و نعمت های آن تحقق می یابد

د: تکریم دین توحیدی ، تحقیر و تخطئه صورت تقلبی از دین و نشان دادن چهره کریه نفاق را به دنبال دارد ! و حضرت زینب ـ سلام علیها ـ با آن رفتار شکوهمند و آن صبر عظیم و آن قدرت و آن استقامت ناشی از «ذکرالله» دین تقلبی منافقان، و سازندگان و طرفداران آن را مفتضح ساخت.

۱۳۹۶/۱۱/۸

برچسب ها
دکمه بازگشت به بالا
بستن