کلام ایام – ۱۵۴، ولادت امام رضا ـ علیه السلام ـ و برکات آن برای انسان ها

40138444082839845083بخش اول

کلیات

* اوصاف مقام امامت در کلام امام رضا – علیه السلام –

* علوم امامان معصوم – علیهم السلام – ارثی است که از رسول خدا – صلّی الله علیه و آله و سلّم به آنها رسیده است.

* منشأ اصلی علم خاص امامت، علم خداوند علّام الغیوب است.

* علم مخصوص یکی از علائم مقام امامت و استجابت دعا علامت دیگری از آن است.

* انسانها کنار نهر عظیمی از علم خداوند در اثر فشار تشنگی به گودال هایی از آب های آلوده پناه می برند.

* اگر انسانها سراغ علم رهبران آسمانی می رفتند، تمامی مشقت ها و درد و رنج ها و محرومیت ها در زندگی آنها برطرف می شد.

*********

ولادت پر برکت هشتمین ستاره درخشان آسمان رفیع امامت را به تمام پیروان دین توحیدی و هم شیعیان و دوستداران خاندان رسالت تبریک عرض می کنیم. امید است توجهات قلبی مؤمنین به شکوه و جلال ولایت اهل بیت عصمت و طهارت ـ علیهم السلام ـ و سیره شریف آن ها، موجب نزول برکات آسمانی و زمینی از ناحیه عنایات خداوند به عالم انسان هاشود.

دو سال قبل در ایام ولادت امام علی بن موسی الرضا ـ علیه السلام ـ مقاله ای در چهار بخش تحت شماره ها و عناوین ذیل در سایت «حکمت طریف» منتشر شد (بخش کلام ایام )  

۴ـ « امام رضا ـ علیه السلام ـ و ایرانیان» ـ بخش اول ـ

۵ـ «امام رضا ـ علیه السلام ـ و ایرانیان» ـ بخش دوم ـ  

۶ـ «امام رضا ـ علیه السلام ـ و ایرانیان» ـ بخش سوم ـ موقعیت امام رضا (ع) در ایران

۷- امام رضا (علیه السلام) و ایرانیان (بخش چهارم) نماز عید فطر

در سال گذشته هم در همین ایام مقاله ای در پنج بخش با عنوان «ولادت امام رضا علیه السلام»؛ شماره های ۷۸- ۷۹ – 80 – 81 و ۸۲ در همین بخش کلام ایام منتشر شد.

در مقالات سال گذشته به ذکر و توضیح تعدادی از سخنان وجود مبارک امام رضا – علیه السلام – پرداختیم و بحث در آخرین بخش منتهی شد به ذکر اوصافی از مقام امامت از کلام شریف آن بزرگوار. در این مقاله هم به ذکر و توضیح موارد دیگری از کلام آن حضرت – علیه السلام – می پردازیم:

روایت نقل شده از وجود مبارک امام رضا – علیه السلام – در توصیف مقام «امامت» – که یک عبارت از آن در مقالات قبلی ذکر شد  – روایتی طولانی و مفصل است و مشتمل بر موضوعات و مباحث مفصل کلامی (عقیدتی) و اجتماعی، همچنین روایات دیگری هم از آن بزرگوار در اوصاف امامت نقل شده است. اگر بخواهیم تمام اجزاء روایات مربوط به اوصاف مقام امامت را که از وجود مبارک امام رضا – علیه السلام – نقل شده است با صرف نظر از روایات فراوانی که از ذوات مقدسه معصومین – علیهم السلام – رسیده است، مورد بحث و شرح و توضیح قرار بدهیم، احتیاج به تألیف چند جلد کتاب در این زمینه خواهد بود.

اما ناچار اکتفا می کنیم به ذکر و توضیح قطعاتی از کلام امام – علیه السلام – در این زمینه، در ادامه مباحث مطرح شده در مقاله قبلی.

۵- «دَلَالَتُهُ فِی خَصْلَتَیْنِ: فِی الْعِلْمِ وَ اسْتِجَابَهِ الدَّعْوَهِ وَ کُلُّ مَا أَخْبَرَ بِهِ مِنَ الْحَوَادِثِ الَّتِی تَحْدُثُ قَبْلَ کَوْنِهَا فَذَلِکَ بِعَهْدٍ مَعْهُودٍ إِلَیْهِ مِنْ رَسُولِ اللَّهِ – صلّی الله علیه و آله و سلّم – تَوَارَثَهُ وَ عَنْ آبَائِهِ عَنْه‏ – علیه السّلام – و یَکونُ ذلکَ مِمّا عَهَدَهُ اِلیهِ جِبرئیل – علیه السلام – مِن عَلّامِ الغُیوب عزّ و جلّ(۱)، یعنی: راهنمائی او از دو طریق انجام می گیرد یکی از طریق علم ]مخصوص[ و دیگری استجابت دعای او و تمام آنچه او خبر می دهد از حوادثی قبل از وقوع آنها و آن از ناحیه عهدی است که از رسول خدا – صلّی الله علیه و آله و سلّم – معهود است و ]امام[ آن را ارث برده است و از پدران خود که ارث برده اند، و آن عهدی است از جبرئیل و او از ]خداوند[ علّام الغیوب عزّ و جلّ دریافت کرده است.

در این قسمت از روایت شریف به اوصافی از مقام امامت اشاره شده است و آن موقعیت علمی و ایمانی و قدرت روحی امام – علیه السلام – است. مراد این است که امام – علیه السلام – انسانها را با علم خاصی که از خداوند دریافت کرده است، هدایت می کند و یا اینکه مقام امامت او از طریق علمی که دارد شناخته می شود، و می شود گفت هر دو وجه در مورد مقام امامت صادق است و ممکن است در این کلام شریف هر دو جهت مورد نظر باشد.

بحث در مورد علم امام  – علیه السلام – ارتباط پیدا می کند به بخشی که در مقالات قبلی در شماره های ۸۱ و ۸۲ به میان آمد و می شود این بحث را ادامه همان بحث مربوط به «علم امام» در نظر گرفت.

کلام ایام - 177، امتحانات ملکوتی در نهضت عاشورا
بخوانید

امام – علیه السلام – دارای مقام علمی خاصی است، همان مقامی که پیامبران خدا دارند، و این نوع علم از طریق وحی توسط جبرئیل (فرشته وحی) به آنها منتقل می شود. یا اینکه توسط جبرئیل به رسول اکرم – صلّی الله علیه و آله و سلّم – وحی می شود و از آن حضرت به صورت ارثی به اوصیاء او یعنی ذوات مقدسه ائمه معصومین – علیهم السلام – می رسد.

انسانها در جهات مختلف زندگی به علم پیامبران و امامان معصوم (سلام الله علیهم اجمعین) احتیاج دارند، و بی اعتنایی عده ای از انسانها به مقام علمی خاص رهبران آسمانی مشکلات عظیمی را در زندگی آنها به وجود می آورد. جوامع مختلف انسانی به طور مستمر از ناحیه جهل به خواص پدیده ها و خواص روحی انسانها به مشکلات زیاد و مصیبت های عظیمی مبتلا شده اند. در بررسی تاریخ زندگی انسانها به حوادثی بر می خوریم که در اثر آنها انسانهای زیادی گرفتار مشقت ها و گرفتاری ها و فقرها و جنگ ها شده اند و در بررسی علل و عوامل آن حوادث زیانبار و آن ضایعات عظیم متوجه وجود جهل هائی می شویم که مستقیماً و یا به طور غیر مستقیم به وجود آوردنده آن حوادث بوده اند. درحالیکه این نوع جهل ها و همه انواع آن که عوامل اصلی مصیبت های انسانها را تشکیل می دهند، قابل اجتناب می باشند. یعنی انسانها می توانسته اند از طریق آموزش های پیامبران  و علوم وحی و رهبری آسمانی، از سقوط در گرداب های مشقت ها و درد و رنج ها نجات یابند و زندگی توأم با آرامش و صلح و رفاه در جوامع آنها برقرار شود.

خیلی عجیب و شگفت انگیز است کار انسانها در امر روش زندگی خود که با دیدن این همه نابسامانی ها در زندگی دیگران و گرفتاری های خودشان و آزمایش صدها و بلکه هزاران روش زندگی – که مبتنی بر علم آمیخته به جهل عادی انسانی بوده است – باز هم نسبت به علم پیامبران و روش زندگی آسمانی بی اعتناء هستند. درحالیکه ناظر این همه ظلم ها و بی عدالتی ها و محرومیت ها و گرسنگی ها از ناحیه تسلط روشهای حکومتی عادی انسانی هستند و از حوادثی که میلیون ها انسان همنوع آنها قبلاً به آنها مبتلا شده اند، با خبر هستند.

و خیلی عجیب تر اینکه انسانها کنار نهر عظیمی از علم خداوند و صورت تجلی یافته آن در رفتارهای رهبران آسمانی، در اثر فشار تشنگی و به گودالهائی از آبهای آلوده پناه می برند و از این طریق می خواهند تشنگی خود را برطرف کنند!!!

راهیابی به علم رهبران آسمانی و اخلاق کریمه آنها و قدرت های عظیم روحی و اصول مدیریت آنها دائماً امکان پذیر بوده است و اکنون هم تنها راه نجات انسانها از گرفتاری ها و مشقت های ایجاد شده در فضای زندگی، اتصال به سیره آنها و علوم منتشر شده از آنها است.

علم عادی انسانی – باصرف نظر از منشأ و عوامل آن – با تحول عظیمی که پیدا کرده و با همه گستردگی آن در زمان ما که حاصل زحمات دانشمندان پژوهشگر در طول تاریخ بوده است هنوز در شناسایی خواص برخی از جمادات و نباتات و جانداران ناتوان است، تا چه رسد به شناسایی انسان و خواص روحی او که عظیم ترین محصول نظام خلقت خداوند است. جای حسرت های عمیق طولانی است که اگر انسانها سراغ علم رهبران آسمانی می رفتند و تلاش و کوشش خود را در آشنایی با آنها به کار می ردند و اندوخته های علوم مادی انسانی را هم در این مسیر متعالی به کار می گرفتند. چه تحول شگفت انگیزی در زندگی آنها به وجود می آمد و چگونه مشقت ها و درد و رنج ها و محرومیت ها و حوادث مرگبار به آسایش ها و لذت ها و صلح و صفا تبدیل می شود!! و چگونه عوامل نابودی و غصب حقوق انسانها از بین می رفت.

امام – علیه السلام – دارای علمی است که از غیر طریق ارتباط با مقام او و آموزش یافتن از او از طریق دیگری امکان رسیدن به بخش اندکی از آن هم وجود نخواهد داشت.

در این مقاله به اصل توضیح موضوع اکتفا می کنیم و ان شاء الله در بخش بعدی به ذکر و توضیح مواردی از علم امامت در جهات مختلف زندگی و آثار آن علم در زندگی انسانها و جلوه هایی از موضوع استجابت دعاها و پیشگوئی های ائمه معصومین – علیهم السلام – خواهیم پرداخت.

الیاس کلانتری

۹۶/۵/۱۲

 

پاورقی:

  1. عیون اخبار الرضا، شیخ صدوق، مؤسسه انتشاراتی علمدار، ج۱، ص۱۸۸
برچسب ها
دکمه بازگشت به بالا
بستن