کلام ایام – ۲۱۰، صلح و جنگ در جهت حفاظت از دین خدا

hou18056بخش دوم

کلیات

*قرآن مجید متضمن فواید و آثار بی پایانی است.

*منشأ و علت استقرار معانی بی پایان در قرآن مجید.

*اساس دین توحیدی مبتنی بر خدا شناسی و عبادت و اطاعت الله و پیامبران او است.

*یکی از علل اصلی مخالفت ها با دین خدا، اعتیاد مردم به انواع بت پرستی و جهل است.

*در اثر اعتیاد به چیزی و شیفتگی شدید به آن فعالیت های عقلی ضعیف و یا بطورکلی تعطیل می شود.

* علت مخالفت بت پرستان با پیامبر خدا ( صلّی الله علیه و آله و سلّم)

* چرا جوانان سریع تر به دین خدا ایمان می آوردند.

* علت پیشرفت سریع دین خدا در شهر یثرب(مدینه)

* تحولات گسترده درزندگی مردم با نفوذ معارف دین خدا

*با هجرت رسول خدا(ص) و خاندان آن حضرت شهر یثرب و اطراف آن تحت نفوذ معارف دین خدا قرار گرفت.

*  حفظ دین خدا و جلوگیری از آسیب دیدن آن اساس سیاست امیرالمؤمنین (ع) و تدابیر او را تشکیل می داد.

* مشی حکومتی امام حسن مجتبی مبتنی بر علم امامت و پیروی از امیر المؤمنین علی ـ علیهما السلام ـ بود.

* * * * * * *

کلام خدا یعنی قرآن مجید در مجموع متضمّن فواید و آثار و برکات بی پایانی است! چون از علم خدا نازل شده و آن هم برای همه عالمیان در همه زمان ها و تأمین نیازهای زندگی تمام انسان ها. اما فواید و برکات معارف دین توحیدی در مراتب و مراحل متعدّدی جریان می یابد. اساس دین توحیدی مبتنی بر خداشناسی و عبادت و اطاعت ذات قدوس الله و اطاعت از پیامبران او است! طبعاً با انتشار و جریان یافتن این اصل جاذبه ای در قلوب انسان ها نسبت به آن پیدا می شود.

علت اصلی مخالفت ها با دین خدا، اعتیاد عمده مردم به انواع بت پرستی است و اعتیاد هم در دل انسان گرایش و کشش شدیدی نسبت به شئ مورد اعتیاد ایجاد می کند و در این صورت فعالیت های عقلی ضعیف می شود و یا بطور کلی- اگرچه موقتاً- تعطیل می شود.

 

لذا افرادی که در سنین بالاتر بودند بجهت اعتیاد شدید و طولانی به شرک و بت پرستی، با پیامبران به مخالفت و مقابله بر می خاستند، اما افراد جوان سریعتر به توحید پروردگار- جلّ جلاله- و پیامبران خدا- علیهم السلام- ایمان می آوردند، چون قلب آن ها پاکتر بود و آلودگی شرک در آن ها نفوذ عمیقی پیدا نکرده بود.

در جریان دعوت آخرین پیامبر خدا- صلّی الله علیه و آله و سلّم- عده ای با وجود مخالفت های مشرکان و کارشکنی آن ها، به آن حضرت ایمان آوردند و ایمان آوردن جوانان چشمگیر تر بود و تعداد آن ها بیشتر از سایر مردم! در نتیجه جاذبه خارق العاده آیات قرآن و اخلاق لطیف رسول خدا- صلّی الله علیه و آله و سلّم- و رفتارهای کریمانه آن حضرت و بطور کلی معارف دین توحیدی جریان یافت و به شهر یثرب نفوذ کرد و در آن شهر بجهت اینکه موانع سنگینی وجود نداشت- مثل آنچه در شهر مکه بود- گسترش زیادی پیدا کرد و بعد از هجرت عده زیادی از پیروان دین خدا و سرانجام هجرت شخص پیامبر اکرم- صلّی الله علیه و آله و سلّم- و خاندان آن حضرت تمام آن منطقه تحت نفوذ معارف دین خدا قرار گرفت و حکومت دینی در آن منطقه برقرار شد.

جریان یافتن معارف و احکام دین خدا اوضاع زندگی مردم را بطور اساسی تغییر داد و امواج عظیمی از برکات آن در فضای زندگی آن ها به حرکت در آمد. آن مردم سرگردان و گرفتار جنگ های طولانی بی حاصل و خشونت های دائمی تحت یک نظام حکومتی آسمانی قرار گرفتند و آن خشونت ها و دشمنی ها و سرگردانی ها جای خود را به امنیت و رفاه و آسایش داد و بالخصوص جاذبه شدید نماز جماعت-  پنج بار در هر روز- و اجتماع در مسجد و تلاوت قرآن تمام ابعاد زندگی آن ها را متحوّل کرد.

این تحوّلات مبارک و دلنشین و آرامش بخش از آثار اولین مرتبه از برکات دین خدا بود، اما این برکات از برقراری اصل دین خدا و جریان یافتن فقط بعضی از احکام آن- مثل برقراری نماز جماعت و ممنوعیّت بت پرستی و پاکسازی ظاهر جامعه از آلودگی های ناشی از آن- نشأت می گرفت.

همین مقدار تحوّل در اثر برقراری اصل حکومت دینی و انتشار معارف آن برای مردم بسیار لذتبخش بود و عمده خواسته های آن ها را تأمین می کرد، مثل اینکه یک یا چند انسان را که مدتی در زندان قرار داشتند و مبتلا به محرومیت های زیادی شده بودند، از زندان آزاد کنند، طبعاً خوشحالی و لذت نجات از زندان برای آنها بسیار مطلوب و دلنشین خواهد بود. و آنها ابتداءً شاید به همان مقدار لذت ناشی از آزادی اکتفاء کنند و به آن دلخوش شوند. اما اگر بعد از آزادی، بجهت اینکه آنها در مدت گرفتاری در زندان دچار محرومیت هائی شده بودند،حکومت جامعه برای آنها مقداری امکانات رفاهی فراهم کند و مثلاً قطعه زمینی و یا خانه ای برای آنها به صورت هدیه واگذار کند و همچنین از آنها تکریمی به عمل آورد، ـ مثل اینکه آن گروه بجهت دفاع از کشور خود به منطقه جنگی رفته بودند و در ضمن عملیات جنگی به دست دشمن اسیر شده بودند- طبعاً این نوع تکریم و حمایت از آنها، لذت بیشتری برای خود آنها و اعضاء خانواده و بستگانشان خواهد داشت.

در جامعه دینی زمان حضور پیامبر اکرم ـ صلّی الله علیه و آله و سلّم ـ با برقراری نظام حکومت دینی و انتشار معارف آن ـ بطوری که قبلاً به آن اشاره کردیم ـ تحول بسیار مبارکی به وجود آمد و آن تحول برای مردم بسیار لذت بخش بود ـ مثل لذت آزادی آن چند نفر زندانی در مثال فوق ـ اما دین خدا متضمّن برکات فراوانی است و بخش عظیم برکات آن در اثر آشنا شدن جامعه با مراتب بعدی معارف آن آشکار می شود و لذا لازم است انسانها به مراتب بالاتر از آن راه بیابند و به نتایج مراتب اولیه اکتفاء نکنند. از طرف دیگر لازم است این موضوع بسیار مهم مورد توجه قرار بگیرد که با انتشار معارف دین توحیدی و برقراری حکومت دینی، منافع نامشروع و غیر قانونی عده ای از انسانهای شرور و تبهکار و غارتگر حقوق انسانها به خطر می افتد، و در آن صورت آنها هم به فکر مبارزه و مقابله با دین خدا می افتند و دست به اقداماتی مثل جنگ آشکار یا پنهان و یا تخریب ارکان دین خدا به هر صورت ممکن می زنند و یکی از آن اقدامات ساختن صورت تقلبّی از اصل دین خدا و یا بعضی از معارف و احکام آن! و در نتیجه برگرداندن توجهات مردم از دین خدا، چه انسان هائی که هنوز به آن ایمان نیاورده اند و چه انسان هائی که به اصل آن ایمان دارند! و اهل تحقیق و پژوهش نیستند و آشنائی آن ها با دین خدا سطحی و ابتدائی است. در نتیجه تضعیف آن و ایجاد فاصله بین دین خدا و مردم!

کلام ایام - 189، تلاقی مبارک اعیاد
بخوانید

بطور کلی در معارف دین آسمانی اعم از آنچه در آیات قرآن مجید قرار دارد- بطور آشکار یا بصورت باطنی- و آنچه در سخنان و رفتارهای پیامبر اکرم- صلّی الله علیه و آله و سلّم- و ائمّه معصومین- علیهم السلام- ذکر شده، مراتبی از علوم و تأثیرات روحی و اخلاقی قرار دارد و برای کشف معانی باطنی قرآن و سخنان رهبران آسمانی احتیاج به تدبّر و پژوهش مستمر وجود دارد و بعضی از مراتب معانی آیات قرآن فقط در حدّ فهم دانشمندان پژوهشگر قرار دارد. بطوریکه بعضی موارد آن در طول زمان و با بکار بردن ابزارهای متحول تحقیق و پژوهش و متناسب با نیازهای متحول امکان پذیر خواهد بود. و مراتب متعالی تر آن فقط در حوزه ادراک رهبران آسمانی یعنی ذوات مقدسه معصومین- علیهم السلام- استقرار می یابد! و بهره برداری از آن ها از ناحیه پیروی از آن ها امکان پذیر خواهد بود!!!

حال اگر جامعه دینی در شرایطی قرار بگیرد که خطر آسیب دیدن دین خدا و یا تخریب ارکان اصلی آن بوجود آید، برای دفع آن خطر عظیم چه کار باید کرد؟! طبعاً لازم است پایه های اصلی دین خدا و نظام معارف آن برقرار بماند تا برکات و تأثیرات معارف عمیق تر آن در شرایط مناسب حاصل شود و الّا وقتی اصل این بنا آسیب شدیدی ببیند و یا تخریب شود، طبعاً مراتب بعدی و عمیق علوم و معارف آن هم از بین خواهد رفت. این موضوع اساس سیاست امیرالمؤمنین علی- علیه السلام- و رفتارهای آن بزرگوار را تشکیل می داد و همان چیزی بود که وجود مبارک رسول اکرم- صلّی الله علیه و آله و سلّم- به آن حضرت سفارش کرده بود. لذا امام- علیه السلام- تمام سعی و امکانات عمر خود را صرف محافظت از اصل دین خدا کرد و مانع در هم ریختن اساس آن شد.تا با برقراری آن اصل در زمان ها و شرایط مناسب بعدی فرصت های مناسب برای به جریان افتادن معارف عمیق تر و برتر آن فراهم شود.

سیاست و تدبیر امام حسن مجتبی- علیه السلام- در جهت حفاظت از اساس دین خدا

امام حسن مجتبی- علیه السلام- هم در مقام عمل به علم امامت و پیروی از جدّ بزرگوارش رسول خدا- صلّی الله علیه و آله و سلّم- و پدربزرگوارش امیر المؤمنین علی ـ علیه السلام ـ همان روش را به کار بست و در اثر آن مقصود اصلی آن حضرت حاصل شد، و پایه ها و ارکان دین توحید ی استحکام یافت و می شود گفت با رفتارهای امیر المؤمنین و همه امامان معصوم پایه های و ارکان دین توحیدی طوری استحکام یافت که تخریب آن و آسیب دیدن آن برای همیشه از بین رفت و این استحکام دین خدا در رفتارهای امام امیر المؤمنین و امام حسن مجتبی و قیام شکوهمند امام حسین (علیهم السلام ) و حادثه عاشورا بیشتر تحقق یافت و با فعالیت علمی و آموزشی امام سجاد و امام باقر و امام صادق علیهم السلام ادامه یافت و در اثر تدابیر امامان بعدی و استقامت آنها در مقابل فشارهای حکومت ها و اختناق شدید سیاسی به مرتبه کمال نهائی رسید. در ضمن تدابیر امیر المؤمنین علی ـ علیه السلام ـ در دوره غصب خلافت تا زمان حکومت خود او عالیترین مراتب از تحمل سختی ها و مشقت ها برای حفظ اساس دین خدا تجلی کرد!همچنانکه در زمان حیات رسول خدا (صلّی الله علیه و آله و سلّم) شجاعت و صلابت بی نظیری از آن حضرت در میدان های جنگی و دفاع از دین خدا، ظهور و تجلی یافت و در این دوره غصب خلافت هم میزان بالای استقامت و تحمل سختی ها و صرف نظر کردن از حقوق خود، بنفع جامعه دینی و مردم، از رفتارهای آن بزرگوار آشکار شد.

این نوع رفتار اساس تدبیر و سیاست امام حسن مجتبی ـ علیه السلام ـ را تشکیل می داد و نتیجه آن فواید عظمیی بود که برای دین خدا حاصل شد و ما بخواست خداوند به توضیح جهاتی از آنها در مقالات بعدی خواهیم پرداخت (ان شاء الله تعالی)

     1397/3/12

برچسب ها
دکمه بازگشت به بالا
بستن