کلام ایام ـ ۳۲۷، شعبان ماه نور و رحمت و برکات بی پایان

بسم الله الرحمن الرحیم

بخش اول

کلیات

* حزن و اندوه برای پایان یافتن ماه جلیل رجب

* حزن منتهی به سرور در آخرین روزهای ماه معظم شعبان

* ماه شعبان در جلالت و عظمت و نورانیت در سطح بالاتر از ماه رجب قرار دارد!

* علت حزن قلبی خاص برای پایان یافتن ماه رجب

* ثواب روزه گرفتن در ماه شعبان

* انتساب ماه شعبان به رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم )

* برکات اعیاد شعبانیه و ولادت اولیاء خدا در این ماه نورانی

* طلوع ستاره های بی غروب در آسمان جلال

* تمامی ظلمت های اطراف مسیر حیات  انسانی مغلوب نور شخصیت اولیاء خاص خدا می شود.

* گوشواره عرش خدا و سید جوانان اهل بهشت

* امام حسین ـ علیه السلام ـ وارث فضائل همه پیامبران است.

* ولادت امام سجاد ـ علیه السلام ـ زینت اهل عبادت و اهل سجده

* تأثیرات توجه به شخصیت و سیره رهبران آسمانی واولیاء خاص خدای سبحان در روح انسان

* حضرت عباس (سلام الله علیه) سرور جوانمردان و پیشوای اهل غیرت و وفا

* حضرت علی بن الحسین (علی اکبر) وارث فضائل و کمالات رسول خدا ـ صلی الله علیه و آله و سلم ـ و شبیه ترین شخصیت به او در سیما و سیره و فضائل و اخلاقی بود.

* تأثیر حالات روحی انسان برای استجابت دعا

* تأثیر ذکر و یاد شخصیت های آسمانی برای استجابت دعا

 

* * * * * * * * * *

در آخرین روز ماه عظیم رجب و در آخرین ساعات آن قرار گرفته ایم و فاصله ای اندک و چند ساعته با ماه شعبان المعظم داریم. قبلاً و در آخرین مقاله از مقالات کلام ایام یعنی مقاله:
«کلام ایام ـ ۳۲۶، عید عظیم مبعث و جریان نهر بهشتی به عالم دنیا» گفته شد که: « از به پایان رسیدن این ماه پر از رحمت و برکت یعنی ماه رجب حزنی و اندوهی در قلوب اهل ذکر و دعا و روزه داران جریان می یابد! شبیه حزنی که در آخرین روزهای ماه مبارک رمضان احساس می شود. و باز اشاره ای کردیم به اینکه این بلای عظیم جهانی و ابتلاء هزاران انسان به این بیماری جدید (کرونا) موجب حزن و اندوه شدید عمومی بین انسان ها در سطح جهانی شده است.
امیدواریم عالم انسانیت در این گرفتاری عظیم حزن انگیز مشمول رحمت و الطاف خدای رئوف رحیم قرار بگیرد و این بلای عظیم جهانی از تمام جوامع انسانی برطرف شود.
اما حزن ناشی از به پایان رسیدن ماه رجب در اصل پایدار نیست چون بدنبال آن امواج دیگر و برتری از رحمت خدا با رسیدن ماه معظم شعبان در فضای زندگی فکری و عقیدتی و ایمانی انسانها جریان می یابد. یعنی در اصل به پایان رسیدن ماه عظیم رجب نباید حزن انگیز باشد چون این پایان به رسیدن ماه پر از نور و رحمت شعبان منتهی می شود! و ماه شعبان در جلالت و عظمت و نورانیت و جریان برکات خدای سبحان در سطح پائینتری نیست و بلکه در سطح بالاتر و متعالی تر از آن قرار دارد و رحمت و برکات پروردگار عالمیان در این ماه مثل ماه قبلی جریان می یابد.
امادو عامل در این جریان و تذکر آن ها در فضای روح انسانها حزنی به وجود می آورد، اگرچه حزنی آمیخته با سرور از ناحیه ورود به ماه شعبان. یکی توجه به اینکه چه مقدار از روزها و شب ها و ساعات ماه رجب بهره مند شدیم و چه مقدار برای راه طولانی ادامه حیات و مقصد عظیم آن، لوازم زندگی و توشه فراهم کردیم؟! و با استمداد از نیازمندان به کمک آنها به فضای زندگی اخروی فرستادیم؟!
منظور تذکر نکته ای است در سیره شریف امام حسن یا امام حسین ـ علیهما السلام ـ یا هر دو بزرگوار! بطوریکه نقل شده است:
« و کان الحسن او الحسین (علیهما السلام) اذا اتاه الفقیر قال مرحباً بحامل زادی الی الآخرة»(۱) منظور این است که: امام حسن یا امام حسین ـ علیهما السلام ـ هر وقت فقیری نزد ایشان می آمد، به او خوش آمد می گفت و او را حمل کننده توشه اش به عالم آخرت تلقی می کرد و بعد از اکرام آن فقیر، مالی به او عطا می کرد.
این رفتار شریف و بزرگوارانه در بعضی منابع حدیثی از وجود مبارک رسول اکرم ـ صلی الله علیه و آله وسلم ـ هم نقل شده است و در حقیقت رفتاری متداول در سیره همه رهبران آسمانی بوده! چون همه آنها نور واحدی بودند و مثل هم عمل می کردند.
ماه رجب زمان پاکسازی روح و شستن و از بین بردن آلودگی ها از آن و اندوختن توشه برای ادامه زندگی در دنیا و آخرت و فرصتی مناسب برای انجام امور خیر مثل کمک به نیازمندان و تکریم انسانها و در رأس همه آنها احسان به والدین و رسیدن به خواسته ها از طریق دعا و درخواست از پروردگار عالمیان است و جا دارد انسان نگران وضعیت خود و رفتارهای خود در این فرصت طلائی باشد.
نکته دیگر اینکه انسان در این ماه عظیم به اعمال مخصوص آن و دعاهائی که برای آن ماه سفارش شده عادت می کند و وقتی این ماه پربرکت به پایان برسد بلحاظ اینکه از آن اعمال و دعاها فاصله پیدا می کند دچار حزنی می شود، اگرچه دعا و ذکرالله و اعمال خیر مثل کمک به نیازمندان و محبت به انسانها بالخصوص بستگان یعنی «صله ارحام» و در رأس همه آنها، تکریم والدین و احسان به آنها اختصاص به زمان معینی ندارد. اما در بعضی از زمانها مثل ماه عظیم رجب و ماه معظم شعبان و ماه مبارک رمضان این نوع اعمال آثار و نتایج عظیم تر و مطلوبتری خواهد داشت.
در سالهای قبل در ایام ماه شعبان مقالاتی در همین سایت منتشر شد، از جمله:
«برکات ماه عظیم شعبان» در شش بخش(۲)
«شعبان المعظم ماه رحمت و رضوان» در ده بخش (۳)
در این مقاله و ادامه آن، بعد از نقل چند قطعه کوتاه از بعضی از آنها وارد بحث دیگری در ذکر فضائل و اعمال مخصوص ماه شعبان و ذکر و شرح و تفسیر بعضی از دعاهای این ماه معظم و نورانی خواهیم شد.

ماه رسول خدا (صلّی الله علیه و آله و سلّم)

«در روایات متعدّدی آمده است که ماه شعبان ماه رسول خدا- صلّی الله علیه و آله و سلّم- محسوب می شود و به آن وجود مبارک انتساب یافته است، و این ماه برترین و با فضیلت ترین ماه های سال بعد از ماه مبارک رمضان می باشد. از وجود مبارک رسول خدا- صلّی الله علیه و آله و سلّم- نقل شده است که فرمود:
« شَعْبَانُ شَهْرِي وَ شَهْرُ رَمَضَانَ شَهْرُ اللَّهِ فَمَنْ صَامَ يَوْماً مِنْ شَهْرِي كُنْتُ شَفِيعَهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ…»(۴) یعنی: شعبان ماه من است و رمضان ماه خدا است پس کسی که یک روز از ماه مرا روزه بگیرد، من در روز قیامت شفیع او خواهم بود.
قابل توجه است که آن حضرت در مقام مدح ماه شعبان به عظمت اصلی ماه رمضان که انتساب آن به ذات قدوس الله است هم اشاره فرموده و این طبق اقتضای ادب جمیل توحیدی است.
نقل شده است از امام صادق- علیه السلام- از پدر و اجدادش و از امیرالمؤمنین- علیهم السلام- که فرمود:

«مَنْ صَامَ شَعْبَانَ مَحَبَّةً لِنَبِيِّ اللَّهِ ص وَ تَقَرُّباً إِلَى اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ أَحَبَّهُ اللَّهُ وَ قَرَّبَهُ مِنْ كَرَامَتِهِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَ أَوْجَبَ لَهُ الْجَنَّةَ»(۵) یعنی کسی که ماه شعبان جهت محبت پیامبر خدا- صلّی الله علیه و آله و سلّم- و تقرّب به خداوند- عزّوجلّ- روزه بگیرد، خدا او را دوست خواهد داشت و او را به مقام کرامت خود نزدیک خواهد کرد و بهشت را بر او واجب خواهد کرد.

و از امام رضا ـ علیه السلام ـ نقل شده است که فرمود:
«كَانَ رَسُولُ اللَّهِ ص يُكْثِرُ الصِّيَامَ فِي شَعْبَانَ إِلَى أَنْ قَالَ وَ كَانَ يَقُولُ شَعْبَانُ شَهْرِي وَ هُوَ أَفْضَلُ الشُّهُورِ بَعْدَ شَهْرِ رَمَضَانَ فَمَنْ صَامَ فِيهِ يَوْماً كُنْتُ شَفِيعَهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ» (۶) یعنی: رسول خدا ـ صلی الله علیه و آله و سلم ـ در ماه شعبان زیاد روزه می گرفت و می فرمود که شعبان ماه من است و آن افضل ماه ها است بعد از ماه رمضان و هرکس روزی را در آن روزه بگیرد من شفیع او خواهم بود در روز قیامت.

اعمال ماه شعبان

در این ماه جلیل و مبارک بعضی از اعمال عبادی مورد سفارش زیادی قرار گرفته است مثل روزه گرفتن، که با نقل چند حدیث به آن اشاره شد و استغفار و صدقه دادن و دعاهای زیاد و صلوات فرستادن بر پیامبر اکرم ـ صلی الله علیه و آله و سلم ـ و اهل بیت آن حضرت ـ علیهم السلام ـ به چند مورد از احادیث نقل شده ار رهبران آسمانی ـ علیهم السلام ـ اشاره ای می کنیم:
۱ـ از امام رضا ـ علیه السلام ـ نقل شده است که فرمود:
« مَنْ قَالَ فِی کلِّ یوْمٍ مِنْ شَعبانَ سَبْعِینَ مَرَّةً : «اَسْتَغْفِرُ اللهَ وَ اَسْألُهُ التَّوْبَةَ» کتَبَ اللهُ لَهُ بَرَاءَةً مِنَ النَّارِ»(۷) یعنی: کسی که در هر روز ماه شعبان هفتاد بار استغفارکند، روز قیامت در گروه رسول خدا ـ صلی الله علیه و آله و سلم ـ محشور خواهد شد و کرامتی از خداوند برای او مقرر خواهد شد و کسی که در ماه شعبان صدقه ای بپردازد [هر چند ناچیز] اگر چه به اندازه نصف دانه خرما، خداوند بدن او را به آتش حرام خواهد کرد.
۲ـ از امام صادق ـ علیه السلام ـ نقل شده است که فرمود:
«مَنْ تَصَدَّقَ بِصَدَقَةٍ فِی شَعْبَانَ رَبَّاهَا اللَّهُ جَلَّ وَ عَزَّ لَهُ کَمَا یُرَبِّی أَحَدُکُمْ فَصِیلَهُ حَتَّی یُوَافِیَ یَوْمَ الْقِیَامَةِ وَ قَدْ صَارَتْ لَهُ مِثْلُ أُحُد»(۸) یعنی: کسی که در ماه شعبان صدقه ای دهد خداوند آن را رشد می دهد همچنان که یکی از شماها بچه شتر خود را تربیت می کنید، تا اینکه آن صدقه روز قیامت به صاحبش برمی گردد در حالیکه به برزگی کوه اُحُد شده است.
۳ـ از پیامبر اکرم ـ صلی الله علیه و آله و سلم ـ نقل شده است که فرمود:
«من قال فی شعبان الف مرّة : لا اله الا الله و لا نعبد الاّ ایاه مخلصین له الدین و لو کره المشرکون ، کتب الله له عبادة الف سنة الحدیث و فیه ثواب جزیل» یعنی:هرکس در [مجموع] ماه شعبان هزار بار بگوید … ، خداوند عبادت هزار سال را برای او خواهد نوشت و ثواب فراوانی برای او خواهد بود.
۴ـ از داود الرّقی نقل شده است که گفت: از امام صادق ـ علیه السلام ـ در مورد روزه ماه رجب سؤال کردم، فرمود:
« أين انتم عن صوم شعبان ، فقلت له : يا بن رسول الله ما ثواب من صام يوما من شعبان ؟ فقال : الجنة والله ، فقلت : يا بن رسول الله ما أفضل ما يفعل فيه ؟ قال : الصدقة والاستغفار ، ومن تصدق بصدقة في شعبان رباها الله تعالى كما يربي أحدكم فصيله حتى يوافي يوم القيامة وقد صار مثل احد»یعنی: چرا در غفلت هستید از روزه ماه شعبان من سؤال کردم چیست ثواب کسی که روزی از ماه شعبان را روزه بگیرد؟ فرمود : بهشت! سوگند به الله [یعنی سوگند به خدا که پاداش آن بهشت است] پس گفتم افضل اعمال در آن چیست ؟! او فرمود:صدقه و استغفار و کسی که در ماه شعبان صدقه ای بدهد، خداوند آن را رشد و پرورش می دهد همچنان که یکی از شماها بچه شتر خود را پرورش می دهد ؟ تا آنکه [ آن صدقه] روز قیامت به صاحبش برسد در حالیکه به اندازه کوه اُحُد بزرگ شده است.
در ادامه مباحث مربوط به ماه معظعم شعبان طبق وعده ای که در مقالات مربوط به ماه مبارک رجب داده شد مقالاتی در موضوع استغفار و ذکر شریف «لا اله الا الله » نوشته خواهد شد (ان شاء الله تعالی) و به خواست خداوند به موضوع« صدقه» دادن و آثار آن به عنوان عملی که در ماه شعبان و رمضان سفارش زیادی برای آن بعمل آمده خواهیم پرداخت.

کلام ایام - 89، خروج امام حسین علیه السلام از مکه قبل از اتمام حج
بخوانید

برکات اعیاد شعبانیه

رحمت واسعه خداوند و برکات بی پایان او ـ عزّوجّل ـ تمامی ماه معظم شعبان و روزها و شب ها و ساعات آن را احاطه کرده است. اهل ایمان و اهل ذکر الله و کسانی که تاج با شکوه بندگی خداوند روی سر آن ها قرار گرفته و وجود آنها را زینت داده است، با انجام اعمال سفارش شده در این ماه می توانند در مسیر جریان برکات فراوان آن قرار بگیرند.عظیم ترین جریان رحمت و برکات خداوند در این ماه معظم و سایر زمان ها در عرصه «ولایت» و محبت و مودّت خاندان رسالت برقرار است.
ولایت رسول اکرم ـ صلّی الله علیه و آله و سلم ـ و عترت طاهره و شخصیت های خاندان آن حضرت همان ولایت ذات قدوس پروردگار عالمیان است که عامل جریان مراتب عظیم برکات خداوند به فضای زندگی ، انسان ها می باشد. در این ماه مبارک امواج عظیمی از ولایت الهیه از ناحیه انتساب آن به شخص پیامبر اکرم ـ صلی الله علیه و آله و سلم ـ و اهل بیت عصمت و طهارت ـ علیهم السلام ـ جریان یافته و امکان بهره مندی فراوان عالم انسانیت از این جریان عظیم فراهم شده است.

انتساب ماه شعبان به رسول اکرم (صلّی الله علیه و آله و سلّم)

طبق آنچه در احادیث متعددی ذکر شده این ماه معظم انتساب به وجود مبارک رسول اکرم ـ صلّی الله علیه و آله و سلّم ـ یافته است. بطوریکه در احادیث فوق الذکر آمده است که آن حضرت می فرمود: شعبان ماه من است!
اصل روزه گرفتن در ماه مبارک رمضان بصورت یک عبادت وجوبی و در ایام دیگر سال بصورت استحبابی بالخصوص در روزهای معینی مثل روزهای پنج شنبه و دو ماه رجب و شعبان عامل بهره مندی از پاداش عظیم خداوند می باشد. اما اگر روزه ماه شعبان از جهت محبت به پیامبر خدا ـ صلّی الله علیه و آله وسلّم ـ و تکریم آن حضرت و تکریم ماه منتسب به آن حضرت و به آن نیت گرفته شود موجب نزول مراتب عظیم تری از رحمت و برکات خداوند در فضای زندگی انسان ها خواهد شد.
«محبت قلبی انسانها نسبت به پیامبر خدا ـ صلّی الله علیه و آله و سلّم ـ موجب اتصال روح آنها به جریان رحمت خاصّه خداوند و توسعه فضای آن جهت دریافت رحمت بیشتر خداوند و سبب پاک شدن قلبها از آلودگی ها و عامل اطمینان و آرامش قلبی خواهد شد. چون صحبت آن حضرت و توجهات پی در پی به عظمت شخصیت او و اهل بیت عصمت و طهارت یکی از انواع «ذکر الله » است!» (۹)

اعیاد شعبانیه

در این ماه نورانی و مملوّ از رحمت و برکات و فضائل عظیم، چند ستاره درخشان و پرنور در آسمان جلال دین توحیدی طلوع کرده و موجب ازدیاد و فراوانی فضائل آن شده است! طلوعی بدون غروب که بطور مستمر و در تمام طول زمان درخشش و نورافشانی آنها ادامه خواهد یافت و مشعلهای افروخته شده از شخصیت قدسی آنها هرگز خاموش نخواهد شد و در مسیر حیات حقیقی انسانها و برای پیروان آنها و رهروان بسوی مقصد مطلوب آفرینش خطر سقوط و ابتلاء به ظلمتی وجود نخواهد داشت و تمامی ظلمت های اطراف مسیر حیات مغلوب نور شخصیت آنها خواهد شد.

سه تا از آن ستاره های درخشان از حجت های پروردگار عالمیان ـ عزّوجل ـ و صاحبان مقام عصمت و امامت هستند و آنها عبارتند از:

گوشواره عرش خدا و یکی از دو سرور جوانان اهل بهشت و مصباح الهدی و سفینة النجاة حضرت سیدالشهداء امام حسین ـ سلام الله علیه ـ وارث فضائل همه پیامبران و جدّ کریم خود پیامبر خاتم حضرت محمد ـ صلی الله علیه و آله وسلم ـ و پدر بزرگوارش سیدالاوصیاء امیرالمؤمنین علی ـ علیه السلام ـ و مادر گرامی خود حضرت صدیقه طاهره فاطمه زهرا ـ سلام الله علیها ـ سرور بانوان جهان و بانوان بهشتی و سرانجام وارث برادر کریم خود سرور دیگر جوانان اهل بهشت و گوشواره دیگر عرش خدا امام حسن مجتبی (علیه السلام )

دوم: امام سیدالساجدین و زینت اهل عبادت و رهبر اهل سلوک و رهروان مسیر عرفان آسمانی، وجود قدسی حضرت امام علی بن الحسین ـ سلام الله علیه ـ امام چهارم.

و سرانجام بقیة الله و ذخیره خدای سبحان برای عالم انسانیت و احیاگر تمام فضائل انبیاء عظام ـ علیهم السلام ـ و در رأس همه آنها، جدّ کریمش حضرت محمد ـ صلی الله علیه و آله و سلّم ـ خاتم پیامبران و همچنین وارث اجداد کریمش سلسله قدسی حجت های پروردگار عالمیان و صاحبان مقام عصمت و امامت و آخرین شخصیت از آنها، وجود مبارک امام عصر و مهدی موعود حضرت حجة بن الحسن ( صلوات الله و سلامه علیهم اجمعین)

 

دو تا دیگر از آن ستارگان طلوع یافته در این ماه نورانی و معظم عبارتند از سرور جوانمردان و پیشوای اهل غیرت و وفا حضرت ابوالفضل العباس وهمچنین ولی خدا و وارث فضائل و کمالات رسول الله و شبیه او در سیما و سیره و کلام، یعنی حضرت علی بن الحسین، مشهور به علی اکبر ـ سلام الله علیهما ـ از قهرمانان عظیم تاریخ فضائل و کرامات انسانی که نور شخصیت قدسی هر دو بزرگوار در نهضت مقدس عاشورا فضای عالم غیرت و جوانمردی و شجاعت و وفاداری را برای همیشه روشن ساخت. آن دو قهرمان فضائل انسانی هم از پرورش یافته های مستقیم مقام عصمت و امامت بودند. ما به خواست خدا در ادامه مقالات ماه شعبان و تحت عناوین دیگری به توصیف مختصری از شخصیت قدسی آن ذوات مقدسه خواهیم پرداخت (ان شاء الله تعالی ). و مجموعاً از این لحاظ یعنی وقوع ولادت شخصیت های قدسی فوق الذکر در آن، ماه شعبان در درجه بالاتری از فضائل نسبت به تمام ماه های سال می باشد و هیچ ماه دیگری به آن درجه از فضائل از این نوع نمی رسد. یعنی وقوع ولادت پنج تا از شخصیت های قدسی در یک ماه.

در پایان این بخش از این مقاله متذکر نکته ای بسیارمهم درباره ماه معظم شعبان و فضائل واعمال آن و موضوع استجابت دعا می شویم و آن اینکه: استجابت دعا و دریافت حاجت از پروردگار عالمیان ارتباط عمیقی به حالات روحی بنده در مقام دعا دارد و بلکه این موضوع از ارکان اصلی دعا و استجابت آن می باشد.

ماه معظم شعبان از جهتی بلحاظ موقعیت خاص آن و فضائلی که خدای سبحان ـ جلّ جلاله ـ در اصل آن قرار داده و انتساب آن به وجود مبارک پیامبر خاتم حضرت محمد ـ صلی الله علیه و آله و سلم ـ برای آمادگی روحی و تقرب به پروردگار عالمیان مناسبت خاصی دارد. دیگر بلحاظ وقوع حادثه ولادت اولیاء خاص خدای سبحان ـ عزّوجل ـ یعنی وجود مبارک حضرات سیدالشهداء امام حسین و امام سیدالساجدین و امام عصر حجة بن الحسن و ابوالفضل العباس و علی بن الحسین (علی اکبر) ـ صلوات الله و سلامه علیهم ـ در این ماه، زمان بسیار مناسبی است برای دعا و درخواست از پروردگار عالمیان و بطور کلی تقرب به ذات قدوس الله ـ عزّوجل ـ و اینکه ذکر ویاد آن ذوات مقدسه سبب پاکسازی روح و ازدیاد قدرتهای آن و تحصیل استعداد برتر برای تقرب به خدا و استجابت دعاها می باشد و این فضائل نوع دوم یعنی: وقوع ولادت اولیاء خاص پروردگار عالمیان در این ماه معظم سبب ازدیاد فضائل آن شده و یاد مکرر آن ذوات مقدسه روح انسان را در این ماه جلیل و عظیم به نوع خاصی معطر و نورانی می کند.

ما به خواست خدای کریم بعد از نوشتن مقاله ای در فضائل شخصیت های قدسی متولدین این ماه عظیم به ذکر اعمال و عبادات مخصوص و شرح و توضیح بعضی از دعاهای آن خواهیم پرداخت. (ان شاء الله تعالی)

الیاس کلانتری

۱۳۹۹/۱/۶

پاورقی ها:
۱ـ تحف العقول، شیخ ابو محمد حرّانی، بخش سخنان امام حسن مجتبی (علیه السلام)
۲ـ وب سایت حکمت طریف، بخش کلام ایام شماره و عنوان:
کلام ایام ـ ۱۹۵، برکات ماه عظیم شعبان تا ۲۰۱ ( شش بخش)
۳ـ همان:
کلام ایام ـ ۲۶۸، شعبان المعظم ماه رحمت و رضوان خدا تا شماره ۲۶۸ ( ده بخش )
۴ـ وسائل الشیعه، شیخ حرّ عاملی، داراحیاء التراث العربی، ج ۷، ص ۳۶۶، ح ۲۴
۵- همان، ص ۳۶۴، ح ۱۴
۶ـ همان،ص ۳۶۳، ح ۱۲
۷ـ همان، ص۳۷۸، باب استحباب الاستغفار و التهلیل و الصدقة و الصلاة علی محمد و آله فی شعبان ح ۱
۸ـ همان ، ص ۳۷۹، ح ۸
۹ـ وب سایت حکمت طریف، بخش کلام ایام شماره و عنوان: کلام ایام ـ ۱۹۵، برکات ماه عظیم شعبان

برچسب ها
دکمه بازگشت به بالا
بستن