کلام ایام – ۲۴، ولادت حضرت زینب کبری سلام الله علیها

hazrate-zeynab-yasgroup.ir-2ولادت حضرت زینب کبری (س)

بخش اول

ولادت حضرت زینب کبری سومین فرزند امیرالمؤمنین علی (علیه السلام) و حضرت صدیقه طاهره فاطمه زهرا (سلام الله علیها) طبق بعضی از اقوال در پنجم ماه جمادی الاولی سال ششم هجری واقع شده است. در بعضی دیگر از اقوال هم ولادت آن بزرگوار در اوائل ماه شعبان ذکر شده است. طبعاً تکریم آن حضرت و ذکر فضائل او در هر یک از ایام ذکر شده مطلوب می باشد.

 نامگذاری حضرت زینب (س)

نقل شده است که وقتی زینب (س) به دنیا آمد پیامبر خدا (ص) در سفر بود، لذا حضرت فاطمه (س) به امیرالمؤمنین عرض کرد که اسمی برای او قرار دهید. امیرالمؤمنین (ع) فرمود اختیار این کار با رسول خدا (ص) هست و منتظر می مانیم تا آن حضرت از سفر برگردد. و وقتی کودک را به محضر رسول خدا (ص) آوردند، آن حضرت او را گرفت و روی سینه خود قرار داد و صورت او را بوسید و به حالت گریه افتاد.

در این وقت فرشته وحی، جبرئیل به حضورش نازل شد و سلام و تحیّت پروردگار عالمیان را ابلاغ کرد و عرض کرد پروردگار می فرماید: نام این دختر را «زینب» بگذار، چه این نام را در لوح محفوظ نوشته ایم.(۱)

زینب در لغت به معنی درخت خوشبوی نیکو منظر می باشد.(۲) و یا به معنی زینت پدر است یعنی در اصل «زین أب» بوده است.(۳)

تکریم خداوند از حضرت زینب(س)

از این که پیامبر خدا (ص) در موضوع نامگذاری حضرت زینب (س) منتظر وحی پروردگار بود و این نامگذاری در اصل از طرف پروردگار عالم انجام گرفت، جلالت شأن و رفعت مقام آن حضرت روشن می شود و این رفتار نشانه تکریمی از ناحیه پروردگار عالم نسبت به او می باشد و حاکی از موقعیت و مقام عظیم او و اشاره ای به حادثه عظیمی که در آینده روی داد و آن عبارت بود از حادثه عاشورا و نقش او در حفاظت از بنای دین توحیدی.

تکریم پیامبر خدا (ص) از حضرت زینب (س)

نقل شده است که وقتی این مولود گرامی را به حضور پیامبر خدا (ص) آوردند آن حضرت او را روی سینه اش قرار داد و صورت خود را بر صورت او گذاشت و گریه کرد و اشک او بر محاسن شریفش جاری شد. حضرت فاطمه (س) علت گریه آن حضرت (ص) را پرسید و رسول خدا (ص) فرمود: دخترم فاطمه (س) بدان این دختر بعد از تو و بعد از من به بلاها و مصیبت های گوناگونی مبتلا خواهد شد. سپس فرمود: هر کس بر او و مصائب او گریه کند، ثواب کسی را خواهد داشت که برای دو برادر او[حسن و حسین علیهما السلام] گریه کند.

رسول خدا (ص) زینب (س) را تکریم کرده و او را به حضرت خدیجه کبری تشبیه فرمود.

القاب حضرت زینب (س)

حضرت زینب (س) القاب زیادی داشت که هر کدام حاکی از عظمت مقام و جلالت شأن و شخصیت آسمانی او دارد. در کتاب های مربوط به سیره شریفش این القاب، گاهی با شرح و توضیح معانی آن ها ذکر شده است. در این بخش به چند مورد از آن ها با توضیحی فشرده اکتفا می کنیم. بعضی از القاب شریف آن بزرگوار عبارتند از:

صدیقه، عصمت صغری، ولیّة الله، عالمه غیر مُعَلّمه، محبوبة المصطفی، قرّة عین المرتضی، نائبة الزهرا، شقیقة الحسن المجتبی، شریکة الحسین سید الشهداء، عقیلة القریش، عقیلة بنی هاشم.

 صدّیق یکی از القاب پیامبران خدا بوده است به طوری که خداوند می فرماید:

«وَاذْكُرْ فِي الْكِتَابِ إِبْرَاهِيمَ إِنَّهُ كَانَ صِدِّيقًا نَبِيا» (مريم/۴۱) یعنی یاد کن در کتاب، ابراهیم (ع) را که او پیامبری صدّیق بود. صدّیق مبالغه در صدق است یعنی کسی که در گفتار و رفتار و فکر و عقیده نهایت صداقت را دارد.

کلام ایام - 251، شکوه بزرگترین مصیبت تاریخ
بخوانید

این وصف در قرآن مجید در بین بانوان در مورد حضرت مریم (س) به کار رفته است، به طوری که خداوند می فرماید:

«مَا الْمَسِيحُ ابْنُ مَرْيمَ إِلَّا رَسُولٌ قَدْ خَلَتْ مِنْ قَبْلِهِ الرُّسُلُ وَأُمُّهُ صِدِّيقَةٌ» (المائدة/۷۵)  

اما «صدیقه کبری» از القاب شریف حضرت فاطمه (س) دختر رسول خدا (ص) بود، فلذا به حضرت زینب «صدیقه صغری» گفته شده است.

 

عصمت صغری

حضرت زینب (س) در مقام عصمت قرار داشت. می دانیم که این مقام در اصل مقام پیامبران خدا (ع) و حضرت فاطمه زهرا (س) و امامان معصوم (ع) است و آن حضرت مقامی نزدیک مقام آن بزرگواران داشت. فلذا گفته شده است که او دارای مقام «عصمت صغری» بوده است. جهت توضیح موضوع عصمت کبری و عصمت صغری علاقه مندان می توانند به کتاب «خصائص زینبیه» تألیف سید نورالدین جزائری ص ۷۱-۷۲ مراجعه کنند.

تعلیم یافته آسمانی

امام سیدالساجدین (ع) در مورد عمه بزرگوارش حضرت زینب (س) عبارتی به کار برده است که بسیار شگفت انگیز است. آن حضرت فرمود: «اَنْتِ بِحَمدِ اللّهِ عالِمَةٌ غَیرَ مُعَلَّمَة وَ فَهِمَةٌ غَیرَ مُفَهَّمَة»(۴) از این عبارت امام سجاد (ع) بر می آید که حضرت زینب (س) دارای مقام علمی خاصی بوده است که از غیر طریق تعلیم حاصل شده بود. چون این تعبیر، بسیار شگفت انگیز است. به جهت این که حضرت زینب (س) از روز تولد تا وفاتش دائماً در معرض تعلیم رهبران آسمانی قرار داشت. آن بزرگوار حدود ۵ سال با جدّ بزرگوارش حضرت رسول اکرم (ص) و مادر گرامیش زندگی کرده، پس در این دوره از عمرش بدون معلّم نبوده است. و حدود ۳۵ سال هم با پدر بزرگوارش امیرالمؤمنین علی (ع) زندگی کرده و تحت تعلیم آن بزرگوار قرار داشته است.

همچنین بعد از شهادت امیرالمؤمنین علی (ع) ده سال در زمان امامت امام حسن مجتبی (ع) و ده سال هم در زمان امامت امام حسین سیدالشهداء (ع) زندگی کرده و تحت تعلیم خاصّ آن دو بزرگوار بوده است.

پس حضرت زینب (س) هیچ وقت بدون معلّم نبوده بالخصوص که معلمان او در مقام عصمت بوده اند یعنی آن حضرت در تمام ایام عمر خود با معلم معصوم (ع) زندگی کرده و تحت تعلیم مقام عصمت قرار داشته است. با این وصف منظور امام سیدالساجدین (ع) از این عبارت باید یک مطلب خاصّ فوق متعارف باشد. و آن این که حضرت زینب (س) دارای علم و فهمی بوده است که از طریق غیر تعلیم به معنای متعارف، بلکه از طریق نوعی وحی،به او عطا شده بود. یعنی مورد نظر امام سجاد (ع) علمی است که از طریق نوعی وحی به روح شریف حضرت زینب (س) القاء شده است از نوع «علم لدنّی». علمی که پیامبران و امامان داشتند.

ادامه بحث در شخصیت حضرت زینب و بالخصوص نقش آن بزرگوار را در نهضت مقدس حسینی و آثار صبر شکوهمند و قهرمانی های او را در آن حادثه به مقاله بعدی موکول می کنیم.

الیاس کلانتری

۲۷ بهمن ماه ۱۳۹۴

 

پاورقی ها:

۱-خصائص زینبیه، تألیف سید نورالدین جزائری، انتشارات مسجد مقدس جمکران، ص ۵۹ -۶۰

۲-لسان العرب، ابن منظور، نشر ادب الحوزه، ج ۱، ص ۴۵۳

۳-خصائص زینبیه، ص ۵۶

۴-بحارالانوار، مجلسی، ج ۴۵، ص ۱۶۴—خصائص زینبیه، به نقل از سفینة البحار، ج ۱، ص ۵۵۸—احتجاج طبرسی، ص ۱۶۶—الکبریت الأحمر، ج ۲، ص ۱۷—بلاغات النساء، ص ۲۳

برچسب ها
دکمه بازگشت به بالا
بستن