آموزش های آسمانی- ۳۱، تفسیر سوره مدّثّر

کلیات*

  • مراد از نقر در ناقور و نفخ در صور در زمان وقوع قیامت چیست؟!

  • جهت بر پا شدن قیامت دو بار در صور دمیده خواهد شد، یکی صور اماته و دیگری صور احیاء.

  • شدت و عظمت حادثه قیامت و زلزله آن با معیارهای متداول در دنیا قابل سنجش و محاسبه نیست.

  • در حادثه قیامت بعضی از اجرام آسمانی با شدت و سرعت با یکدیگر برخورد خواهند کرد.

  • اگر یکی از سیاره های منظومه شمسی با زمین یا یکی دیگر از آن سیاره ها برخورد کند، چه مقدار انرژی حرارتی تولید خواهد شد؟

  • در حادثه قیامت سطح کره زمین به نوعی آتش تبدیل خواهد شد.

  • جریان یک قطعه سنگ آسمانی که چندین سال قبل در معرض جاذبه کره مشتری قرار گرفت!

  •  موقعیت حادثه قیامت و شدت و عظمت آن در آیات قرآن.

  • نوع زلزله قیامت و شدت آن در آیات قرآن.

  • غفلت انسانها از تحولات و تغییرات زندگی خود در زمان های بعدی.

  • رفتارهائی از انسانها که زیانها و مضرات زیادی برای آنها خواهد داشت.

  • رفتارهای زیان آور و بیماریزا به چه منظور انجام می گیرد؟

  • آیا وضعیت زندگی انسان همیشه و در همه حال به همین صورت فعلی خواهد بود؟!

  • لذت توهمی و اعتیادی کارهای زیان آور بیشتر است یا لذت  مصونیت از بیماریها و سلامت بدن انسان؟!

۸- «فَإِذَا نُقِرَ فِي النَّاقُورِ» نقر: کوبیدن چیزی است که منجر به سوراخ شدن آن شود. ناقور: چیزی است که در آن می کوبند برای ایجاد صوت. نقر در ناقور مانند نفخ در صور کنایه از بعث مردگان و احضار آن ها برای حسابرسی و قضا در قیامت می باشد (المیزان) در این آیه اشاره ای به حادثه عظیم قیامت شده و احتمالاً این آیات به منظور پشتوانه و عامل تحریک در انسان ها برای عمل به فرمان های خداوند باشد یعنی مراد این باشد که انسان ها از غفلت برقرار در فضای زندگی خود خارج شده و متذکر آن حادثه عظیم یعنی قیامت باشند و برای نجات از حوادث عظیم و سنگین آن روز یعنی مرحله جدیدی از حیات خود از آموزش های دینی بهره برداری کنند. چون پشتوانه اجرای فرمان های خداوند عمدتاً توجه به حادثه عظیم قیامت است و کسانی از سختی ها و عذاب های آن روز بزرگ و سقوط در جهنم نجات خواهند یافت که در پناهگاه امن عبودیّت برای الله- جلّ جلاله- قرار بگیرند و به دستورات او عمل کنند.

 

کوبیدن در ناقور مثل نفخ در صور ظاهراً کنایه از احضار انسان ها برای قضاوت بین آن ها در روز قیامت و تعیین نوع زندگی آن ها در آخرت می باشد. طبق مدلول آیاتی از قرآن مجید حادثه عظیم قیامت با دو بار نفخ در صور تحقّق خواهد یافت یکی «صور اِماته» و دیگری صور اِحیاء! یعنی با نفخ در صور در مرتبه اول همه انسان ها از حیات دنیوی وارد فضای زندگی برزخی خواهند شد. و بعد از فاصله ای در مرتبه دوم در صور دمیده خواهد شد و در اثر آن همه انسان ها از فضای زندگی برزخی وارد عرصه قیامت خواهند شد، یعنی در اثر نفخ در صور در مرتبه دوم همه مردگان زنده خواهند شد و جهت بررسی اعمال و قضاوت بین آن ها و تعیین نوع زندگی آن ها یعنی زندگی در بهشت یا جهنم و مراتب هر یک از آن دو نوع زندگی در عرصه قیامت جمع خواهند شد.

خدای تعالی در کلام خود فرمود:

«وَنُفِخَ فِي الصُّورِ فَصَعِقَ مَنْ فِي السَّمَاوَاتِ وَمَنْ فِي الْأَرْضِ إِلَّا مَنْ شَاءَ اللَّهُ ثُمَّ نُفِخَ فِيهِ أُخْرَى فَإِذَا هُمْ قِيامٌ ينْظُرُونَ» (الزمر/۶۸) یعنی: و در صور دمیده می شود پس تمام ان هائی که در آسمان ها هستند و آن هائی که در زمین هستند فرو می افتند، مگر آن هائی که خدا بخواهد، سپس بار دیگر در آن دمیده می شود که ناگاه تمام آن ها برمی خیزند در حالی که می نگرند ]یا منتظر حوادث بعدی هستند[

علامه طباطبائی در المیزان گفته است:

«نفخ در صور کنایه از اعلام  به جماعت کثیری است مثل یک لشکر جهت دستوری که باید انجام دهند مثل حضور و آماده شدن و حرکت و غیر آن ها»(۱) یعنی همچنانکه دستورات نظامی در پادگان ها و فعالیت های نظامی مثل آماده باش و حرکت و شروع جنگ یا توقف آن و امثال آن ها را با زدن شیپور اعلام می کنند، در حادثه قیامت هم احضار تمام انسان ها و بعضی موجودات دیگر با دمیدن در صور تحقّق خواهد یافت.

با «نفخ در صور» در عالم و یا در همه عوالم هستی تحوّلی بوجود خواهد آمد و نوع حیات دنیوی و یا دنیوی و برزخی به نوع حیات اخروی تبدیل خواهد شد. و آن هم تبدیل خواهد شد به دو نوع از زندگی، یا زندگی مطلوب اخروی که مقصد آفرینش انسان و بعضی از مخلوقات دیگر می باشد و یا زندگی تباه شده و فاسد و توأم با شقاوت عظیم در جهنم! و پس عظمت آن حادثه و آن روز یعنی آن دوره از حیات که زمان وقوع و برقراری قیامت است، بسیار عظیم و سنگین خواهد بود.

۹- «فَذلِكَ يَوْمَئِذٍ یوْمٌ عَسِيرٌ»  عُسر: سختی و دشواری و شدت که مقابل یُسر قرار می گیرد. یعنی: پس آن روز، روزی سخت خواهد بود. روز قیامت بالخصوص زمان شروع آن با حوادث بسیار شدید و سهمگینی مثل زلزله ای با شدت و سنگین فوق تصوّر همراه خواهد بود. ظاهراً در آن حادثه اجرام آسمانی با سرعت و شدت و عظمتی که در آن ها وجود دارد با یکدیگر اصابت خواهند کرد و فضای زمین و یا دنیا پر از آتش خواهد شد و طبق آیاتی از قرآن در اثر آن زلزله و آن حوادث کوه های با صلابت و استحکام بصورت گرد و غبار پراکنده در خواهد آمد.

اگر فرض کنیم در یک زمانی کره زمین ما با یکی دیگر از سیاره های منظومه شمسی با سرعتی که اکنون در حرکت هستند با یکدیگر برخورد کنند، در آن صورت عظمت آن حادثه و انرژی به وجود آمده چه مقدار خواهد بود، آیا شدت آن حادثه را می شود به سادگی تصوّر کرد؟! حتی یکی از کرات منظومه شمسی که جای خود دارد، بلکه اگر یک قطعه سنگ آسمانی با حجم هزاران بار کوچکتر و سبک تر از سیارات منظومه شمسی و قمرهای آن ها، با کره زمین اصابت کند چه وضعی در آن به وجود خواهد آمد.

بعنوان مثال: در چندین سال قبل یک قطعه سنگ آسمانی در معرض جاذبه کره مشتری قرار گرفت و منفجر شد و به بیست و یک قطعه تقسیم شد و دانشمندان علوم نجوم آن حادثه را تحت نظارت علمی گرفتند و طبیعی بود که هر یک از آن قطعات بعد از مدتی چرخش دور کره مشتری و بتدریج به آن نزدیک می شد و سرانجام به آن اصابت می کرد. دانشمندانی که با تنظیم تلسکوپ های متعدّدی آن حادثه را تحت نظارت گرفته بودند، اعلام کردند از برخورد یکی از آن قطعات با سطح کره مشتری گلوله آتشی به قطر هزار و هشتصد کیلومتر به وجود آمد! حال اگر این اجرام آسمانی حتی در حدّ سیارات منظومه شمسی با یکدیگر اصابت کنند، عظمت آن حادثه و آن زلزله ناشی از آن اصابت، در چه سطحی خواهد بود؟

محاسبات علمی حتی با صرف نظر از پیشگوئی کتاب آسمانی به انسان ها اطلاع می دهد که نظام فعلی برقرار در عالم دنیا و بین اجرام آسمانی در مرحله ای از زمان به هم خواهد خورد. و طبق پیشگوئی قرآن مجید نظام جدیدی در عالم برقرار خواهد شد و اگر فرض کنیم که در آن تحوّل عمومی جهانی، اجرام آسمانی حتی با سرعت های شناخته شده فعلی با همدیگر برخورد کنند عظمت آن حادثه در چه حدّی خواهد بود، اجرامی که دارای حجمی چندین هزار و چندین میلیون برابر خورشید هستند!!!

این چند جمله متضمّن اشاره ای بود به عظمت حادثه قیامت که در صدها آیه از قرآن مجید مورد توصیف قرار گرفته است. در بعضی از آیات قرآن به اصل حادثه قیامت اشاره شده و در بعضی دیگر ذکری از شدت و عظمت آن به زبان تمثیل یا تجسیم به میان آمده مثل سوره های حج و واقعه و معارج و قیامت و نبأ و تکویر و سوره ها و آیات زیاد دیگر.

2- آموزش های آسمانی
بخوانید

در آیه کریمه فقط به اصل سختی و شدت آن روز اشاره ای شده، اما نوع سختی و شدت آن در ظاهر خود آیه ذکر نشده است. در بررسی آیات مربوط به قیامت روشن می شود که این سختی و شدت و دشواری هم از ناحیه زلزله مخصوص آن روز می باشد و هم وضعیت حاکم بر آن روز و هم چگونگی حشر و استقرار انسان ها در عرصه قیامت و هم آثار به وجود آمده از اعمال انسان ها در دوره حیات دنیوی آن ها!

نوع زندگی انسان در روز قیامت با نظام زندگی او در دنیا و قوانین حاکم بر آن تفاوت های زیادی خواهد داشت! بعنوان مثال: انسان در عالم دنیا در فضای نوعی از زندگی به سر می برد و اعمالی از او سر می زند که بعضی از اجزاء آن نظام برای او مطلوب و دوست داشتنی است. مثلاً او احتیاج به غذا دارد! اما غذای مورد نیاز او توسط انسان های دیگر و قوانین حاکم بر فضای زندگی او تأمین می شود. یعنی بدون فعالیت او آبی بصورت باران از آسمان می بارد و بوسیله آن گیاهان و درختانی که دیگران کاشته اند رشد می کند و میوه های گوناگونی روی آن درختان بوجود می آید که غذای مورد نیاز او را تشکیل می دهد و آن میوه ها و بطور کلی غذاها دارای طعم و خواص دلپذیری هستند و او در مسیر دسترسی به غذای مورد نیاز خود از کمک و محبت پدر و مادر و دیگران بهره مند می شود.

همچنین انسان احتیاج به لباس و مسکن و همسر و محبت دیگران و تماشای اشیاء زیبا مثل انواع گل ها و درختان و پرنده ها و کوه ها و نهرهای آب و امثال آن ها دارد، و این اشیاء با اراده خداوند در فضای زندگی او با سهولت حتی گاهی بدون دخالت و فعالیت او بوجود می آید و مورد استفاده او قرار می گیرد.

همچنین انسان در زندگی خود احتیاج به امنیت و آرامش دارد و این امنیت و آرامش را عده ای تحت تعالیم دین آسمانی برای او تأمین می کنند، یعنی وقتی یک کودک خردسال قدرت دفاع از خود را در مقابل خطر حمله حیوانات و انسان های شرور و دشمنان جامعه خود ندارد، گروهی انسان غیرتمند و مهربان و خدا دوست با به خطر انداختن سلامت و حتی جان خود، دفاع از جامعه خود را بعهده می گیرند و آن کودک خردسال یا بانوان جامعه یا افراد پیر و سالخورده یا مریض در آسایش و امنیت زندگی می کنند.

همین طور نظام زندگی انسان در دنیا بصورتی است که گاهی اگر عمل خلافی از او سر زد و او مرتکب ظلمی به دیگران شد، می تواند آن رفتار را از توجه دیگران پنهان کند و بخاطر آن در زمان ارتکاب آن عمل مجازات نشود چون شاهدی برای آن رفتار بصورت عادی و به حسب ظاهر حضور نداشت.

اما آیا در همه مراحل زندگی و در همه شرایط وضع به همین صورت خواهد بود؟! با اندکی تفکر روشن می شود که جواب این سؤال منفی است. بعنوان مثال ممکن است کودکی به محض تولد و یا در همان اوائل زمان تولد مادرش را از دست بدهد و نتواند از غذای مورد نیاز بسیار ضروری یعنی شیر مادر بهره مند شود، یا آن نوزاد بعد از تولد و یا ماه ها و سال های بعدی به نوعی بیماری مبتلا شود و یا حادثه ای واقع شود که او سلامت خود را از دست بدهد، مثلاً نابینا یا ناشنوا شود و یا در کشور و جامعه او جنگ شدیدی واقع شود که فوق قدرت دفاعی رزمندگان کشورش باشد و کشور و جامعه او توسط دشمن اشغال شود و عده ای از افراد جامعه از جمله حتی آن کودک در حال کودکی اسیر شود و به مشقّت ها و سختی های زیادی مبتلا شود.

اما آن کودک یا حتی خیلی از نوجوانان و جوانان یک جامعه و حتی افرادی در سنین بالاتر از دگرگونی وضعیت زندگی خود در آینده و در شرایط دیگر و تحوّلات اجتماعی، غالباً و بطور معمول در غفلتی به سر می برند و کسانیکه از این غفلت نجات یافته اند عده اندکی از انسان ها هستند. بعنوان مثال: عده زیادی از انسان ها مطابق میل و خواسته و هوای نفسانی خود غذا می خورند نه مطابق نیاز حقیقی بدن و توصیه دانشمندان و اطباء. لذا ای بسا غذائی که این گروه از انسان ها مصرف می کنند چون بیش از حدّ نیاز بدن و ظرفیت های دستگاه گوارشی و اجزاء دیگر بدن آن ها است، این رفتار موجب اختلالاتی در فعالیت های بدن آن ها و ابتلاء به بعضی بیماری ها می شود مثلاً چربی خون آن ها و یا میزان قند خون از حدّ طبیعی و باصطلاح حدّ مجاز بالاتر می رود و این وضعیت مقدمه و سبب ابتلاء به بعضی از بیماری ها می شود. در این زمینه چند نکته علمی بطور ضروری لازم است مورد توجه قرار بگیرد!

۱-آیا میل انسان به خوردن غذای زیاد و بیشتر از حدّ لازم از عقل انسان و محاسبات علمی او نشأت گرفته است یا از نوعی عادت یعنی اعتیاد به معنی علمی؟!

۲-آیا میزان مصرف نمک که غالباً جهت تغییر طعم غذا و خوش طعم شدن آن به غذا اضافه می شود و نه نیاز بدن مطابق معیارهای علم طب می باشد. مصرف نمک زیاد طبق معیارهای علمی اطباء عامل ابتلاء به بیماری های مختلفی می شود، آیا همه انسان ها به محض اطّلاع یافتن از این نکته علمی بلافاصله از مصرف نمک زیاد برای تغییر طعم غذا خودداری می کنند؟! یعنی امروزه با توجه به رفتارهای عموم مردم در تهیه نوع غذاها و میزان مصرف آن ها و میزان مصرف نمک در آن ها چه تعداد از آن ها به این نکته علمی توجه دارند، و به مقتضای آن عمل می کنند؟!

۳-اگر به افرادی که طبق یک عادت زیان آور طولانی در وسط غذا آب می نوشند، بالخصوص آب بسیار خنک یعنی آب یخ، گفته شود که این کار یعنی خوردن آب وسط غذا و یا بلافاصله بعد از آن و همچنین مصرف آب بسیار خنک یعنی آب یخ برای انسان مضرّ است و ضررهای قابل توجهی دارد! چه تعداد از آن ها از این رفتار زیان آور خودداری می کنند؟

۴-آیا اگر یک انسان در سنین بالای عمر خود مبتلا به بعضی از بیماری ها شد و متوجه شد که آن ابتلاء از ناحیه بی احتیاطی و رعایت نکردن بعضی از اصول بهداشتی بدن بوده است پشیمان نخواهد شد؟!

۵-اگر به انسان ها گفته شود که طبق بررسی های پزشکان مصرف غذاهای داغ و بالخصوص نوشیدنی های بسیار داغ مثل چای و قهوه داغ امکان ابتلاء به سرطان مری و بطور کلی سرطان های دستگاه های گوارشی را زیاد می کند، چه تعداد از آن ها بلافاصله از مصرف غذاها و نوشیدنی های داغ خودداری می کنند؟

۶-آیا لذت کاذب و توهّمی و اعتیادی ناشی از مصرف نمک زیاد در غذا و یا نوشیدن آب یخ بالخصوص در وسط غذا و بعد از آن و مصرف غذا و نوشیدنی داغ بیشتر است یا مصون ماندن از بعضی بیماری ها و لذت بردن از سلامت بدن؟ آیا خودداری از پذیرش خواسته های نفس و بی اعتنائی به آن ها مشکل تر است یا ابتلاء به بعضی بیماری ها و عوارض آن ها و ناچار شدن از رعایت پرهیزهای اجباری و از روی ناچاری؟!

این بحث در بخش بعدی ادامه خواهد یافت. (ان شاء الله تعالی)

الیاس کلانتری

۱۳۹۷/۱۰/۸

پاورقی:

۱- المیزان فی تفسیر القرآن، سوره نمل، آیه ۸۷

برچسب ها
دکمه بازگشت به بالا
بستن